องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1247

หลี่เหยียนคังที่ออกจากเต็นท์แล้ว สีหน้าของเขาโทรมอย่างมาก บัดนี้แม้แต่ผู้นำหลายคนที่อยู่ข้างๆเขาเองก็เริ่มจะเปลี่ยนความคิดไป

“ท่านหลี่ หรือว่าเจ้าจะคิดมากเกินไปงั้นรึ?”

“นั่นสิ บางทีมันอาจไม่ได้ซับซ้อนเพียงนั้นก็ได้นะ”

เหล่าผู้นำพากันเกลี้ยกล่อม

หลี่เหยียนคังยิ้มอย่างขมขื่น แล้วพูดอย่างจนปัญญาว่า

“ทุกท่าน พวกเจ้าคิดว่าอาณาจักรฉินเป็นพวกคนโง่เขลางั้นรึ? มีคำที่พูดกันว่า การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง หากคนจำนวนหกหมื่นคนนั้นกล้าเข้ามา เช่นนั้นก็จะต้องตายกันหมด แต่พวกเขากลับเลือกที่จะทำเช่นนั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ปกติไม่ใช่รึ?”

ผู้นำเหล่านั้นพูดอะไรไม่ออก

ทันใดนั้นผู้นำที่อายุมากคนหนึ่งก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า

“แล้วท่านหลี่คิดว่าการเผชิญหน้ากันในครั้งนี้จะทำให้เกิดสถานการณ์อย่างไรรึ?”

หลี่เหยียนคังอึ้งไป จากนั้นก็พูดอย่างจริงจังว่า

“มีเพียงสองประการ ประการแรกคือยึดอาณาจักรพัลแฮมาได้ แต่กองทัพอาณาจักรต้าเยว่จื้อจนมุม สุดท้ายก็ทำได้เพียงคอยเฝ้าเมืองร้าง ประการสองคือไม่อาจยึดอาณาจักรพัลแฮมาได้ สุดท้ายยังถูกศัตรูจู่โจม และไม่อาจรอดไปได้”

ทุกคนเงียบกันไปอีกครั้ง

หลี่เหยียนคังถอนหายใจยาวๆแล้วครุ่นคิดแผนที่อย่างละเอียด ที่จริงตอนนี้เขาก็รู้สึกหดหู่อย่างมาก หากอาณาจักรฉินเคลื่อนไหวตามที่เขาคาดเอาไว้จริงๆ เช่นนั้นสำหรับอาณาจักรเยว่จื้อจะเป็นภัยพิบัติที่อาจทำให้ล่มสลายได้เลย แม้ว่าจะไม่ส่งผลกระทบต่อชาวตาดนัก แต่อย่างไรพวกเขาก็จะเสียเปรียบอย่างมาก

สุดท้ายหลี่เหยียนคังก็เงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “ทุกท่าน ข้าขอรบกวนทุกท่านอีกสักเรื่องได้รึไม่?”

“ท่านหลี่ต้องการให้ช่วยอะไรเชิญว่ามาเลย” ผู้นำอายุมากคนหนึ่งพยักหน้าแล้วพูดขึ้น

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้นำ แต่ก็ไม่ได้สูงส่งอะไรในดินแดนชาวตาด ดังนั้นการร่วมมือกันจึงจะดีกว่า และหลี่เหยียนคังก็ได้เกลี้ยกล่อมพวกเขาได้สำหรับเมื่อไม่นานมานี้ ในช่วงคับขันให้ทุกคนรวมตัวกันเอาไว้

หลี่เหยียนคังสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า

“ข้าต้องการให้พวกเจ้าทุกคนแอบนำกำลังทหารออกมาบางส่วน”

“นำกำลังทหารมาทำไมงั้นรึ?”

“ท่านหลี่หมายความว่า......”

“ท่านหลี่ การใช้กำลังทหารเองโดยพลการ หากถูกผู้ไม่หวังดีใช้ประโยชน์เข้า พวกข้าเองก็จะเกิดปัญหาใหญ่เช่นกัน”

“ใช่แล้ว ช่วยบอกได้รึไม่ว่าเจ้าจะให้พวกข้านำกำลังทหารมาเพื่อสิ่งใด?”

ทุกคนต่างพูดขึ้น