ในเวลานี้ หัวหน้าที่นิ่งเงียบคนหนึ่งยืนขึ้นและพูดด้วยเสียงทุ้มว่า
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องรอด พูดตรงๆ ก็คือว่าชีวิตของพวกเราที่อยู่ตรงนี้นั้นไม่สำคัญเท่ากับทั่วป๋าเยี่ยน ช่วยอีกฝ่ายไม่ได้ แม้ว่าจะไม่เกี่ยวอะไรกับเรา แต่หากเรากลับไป ท่านข่านไม่เอาเราไว้แน่ๆ
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จะพูดอะไรได้อีก เราทำได้แค่ต้องทำตาม นำชีวิตของพวกเราถวายให้กับชีวิตอันสูงส่งของพวกราชวงศ์โง่เง่าเหล่านั้นกันเถอะ”
บางคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะตัวเอง เพราะเขาไม่ได้พูดเล่น จากนั้นลุกขึ้นและตะโกนสั่งว่า
“ทุกคนจากชนเผ่าหนิวจื่อมารวมตัวกันที่นี่ พร้อมเราพร้อมออกเดินทางแล้ว!”
ทุกคนต่างมองหน้ากันพักหนึ่ง จากนั้นกัดฟันลุกขึ้นยืนทำตามคำสั่ง
...
จิ่วโจว อาณาจักรฉิน
ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในอาณาจักรพัลแฮถูกเล่าผ่านทางหนังสือพิมพ์ที่กระจายไปทั่วอาณาจักร
ความจริงแล้ว คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยให้ความสนใจกับอาณาจักรพัลแฮมากนัก แต่เมื่ออ่านเนื้อหาในหนังสือพิมพ์แล้ว ทุกคนต่างรู้สึกโกรธ
ขอเพียงแค่เป็นมนุษย์ ขอเพียงแค่มีความรู้สึก แม้แต่คนใจแข็งเองยังรู้สึกเช่นกัน
“ให้ตายเถอะ ชาวทุ่งหญ้าเหล่านี้ยังเป็นอยู่หรือเปล่า?”
“แม้แต่เด็กยังไม่เว้น? จิตใจโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!”
“บ้าจริง ขนาดอาณาจักรพัลแฮที่กำลังเตรียมตัวเป็นรัฐบรรณาการของอาณาจักรฉิน ยังไม่ได้มีความข้องเกี่ยวอะไรกับเรามากนัก ข้ายังโกรธมากจนทนไม่ไหวเลย!”
“ใช่น่ะสิ! พวกเราไปขอร้องอ๋องเหยียนให้ส่งกองทัพเข้าไปช่วยเถอะ ถึงแม้จะเป็นการช่วยเหลือประชาชนชาวอาณาจักรพัลแฮก็ตาม”
“ข้าก่อน พวกเราอย่าสร้างปัญหาให้อ๋องเหยียนเลย!”
ประชาชนคนบางคนโกรธ แต่ยางคนยังมีสติหยุดความคิดของประชาชนเหล่านั้น อีกทั้งยังโน้มน้าวว่าอย่าทำให้อ๋องเหยียนต้องลำบากเลย
ในไม่ช้า ความโกรธในใจของพวกเขาค่อยๆ เบาลง ตามที่อีกฝ่ายพูด อย่าสร้างปัญหาให้อ๋องเหยียนเลย
แต่ในขณะนี้ มีเด็กส่งหนังสือพิมพ์ส่งหนังสือพิมพ์อีกฉบับตามมา
“การกระทำของอาณาจักรต้าเยว่จื้อทำให้ทุกคนโกรธเคือง อ๋องเหยียนทรงพิโรธมาก จึงประกาศกร้าวว่าจะกำจัดพวกต้าเยว่จื้อเสีย!”
“มีรายงานว่ากองทัพอาจักรจ้าว อู๋ เยว่ เยี่ยน ทุกกองทัพในอาณาจักรฉินได้รับคำสั่งลับและกำลังปฏิบัติตามคำสั่งของอ๋องเหยียนอยู่!”
“เมื่อสามวันก่อนอ๋องอวี่ปรากฏตัวในเมืองเสิ่นพร้อมกับสวมชุดเกราะ พร้อมประกาศว่า “ไม่ว่าพระอาทิตย์หรือพระจันทร์จะส่องทางทิศใด แม่น้ำจะทอดยาวถึงที่ใด นี่คืออาณาจักรฉิน ใครก็ตามที่กล้าทำร้ายอาณาจักรฉิน จะต้องถูกลงโทษไม่ว่าจะอยู่ไกลเพียงก็ตาม!”
เมื่อได้รับข่าวนี้ ทั้งอาณาจักรพลันเดือดขึ้นในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จบแล้วเหรอคะ ..จบแบบงงๆ...
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...