องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 128

วันต่อมา

ฟ้าเพิ่งจะสาง

เสียงแตรดังสนั่น

จ้าวจีเอ๋อร์ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงแตร นางลืมตาขึ้นและพบว่าฉินเหยียนไม่อยู่ข้างกายแล้ว

นางอยากจะลุกขึ้นออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จู่ๆก็เกิดความเจ็บปวดเหมือนร่างจะฉีกขาดจนทำให้นางได้สติขึ้นมาทันที

เมื่อนึกถึงเมื่อคืนที่เจ้าสารเลวฉินเหยียนทรมานนางมาครึ่งคืนก่อนจะยอมแพ้ จ้าวจีเอ๋อร์ก็รู้สึกทั้งละอายใจและรำคาญจนล้มตัวลงนอนบนเตียงเพื่อปรับสภาพอย่างจนปัญญา

.......

ในเวลานี้ฉินเหยียนกำลังยืนอยู่บนหอคอยสูงที่สร้างโดยชาวนาและคนงาน เขามองออกไปจากที่สูง

และเห็นแม่ทัพของอาณาจักรจ้าวกำลังจัดกองทหารของพวกเขาที่ประตูด่านถงกวานในระยะไกล เมื่อดูจากท่าทางของพวกเขาแล้วคาดว่าอาณาจักรจ้าวจะยกกองกำลังเข้าโจมตีในอีกสองวันข้างหน้าอย่างแน่นอน

ฉินเหยียนจึงเรียกต้าหยงมาทันทีและถามว่า

"การสกัดกั้นทางน้ำเตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว?"

ต้าหยงประสานมือและรายงานว่า

"ทูลอ๋องเหยียน ทางน้ำตกตรงนั้นทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้วเพียงรอคำสั่งของท่านก็จะสามารถตัดทางน้ำได้อย่างสมบูรณ์พะยะค่ะ"

ฉินเหยียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ โชคดีที่ตลอดทางหลิ่วเชียนเชียนรับสมัครชาวนาและคนงานอย่างเพียงพอ มิเช่นนั้น จากความคืบหน้าเช่นนี้แล้วเขายังกลัวจริงๆว่าจะไม่เสร็จ

"ถ่ายทอดคำสั่งของข้า ปิดกั้นทางน้ำให้สมบูรณ์!"

"พะยะค่ะ!"

ต้าหยงรับคำและออกไปถ่ายทอดคำสั่ง

เมื่อเหล่าชาวนาและคนงานได้รับคำสั่งก็ร่วมแรงร่วมใจกันวางต้นไม้ใหญ่ต้นสุดท้ายไว้ตรงตำแหน่งสำคัญของทางน้ำ

"ตึง"

ทันทีที่วางต้นไม้ใหญ่ลงบนแก่ง น้ำในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวก็ถูกสกัดกั้นทันที

เมื่อไม่มีน้ำไหลอย่างต่อเนื่อง ในไม่ช้าแม่น้ำเล็กๆที่อยู่ด้านท้ายน้ำก็ปรากฏเป็นสันดอน

ทหารของอาณาจักรจ้าวที่กำลังเตรียมจุดไฟทำอาหารพบว่าแม่น้ำค่อยๆแห้งขอดและอดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าปรามาส

"เฮ้ แปลกจริงๆ แค่เข้าไปข้างในเพื่อหยิบหม้อ แม่น้ำนี้ก็แห้งเสียแล้ว ทุกคนจะไม่ได้กินข้าวนะสิ ไม่มีน้ำทำอาหารแล้วจะทำอย่างไรกันดี?"

จากนั้นจึงรีบไปรายงานแม่ทัพของอาณาจักรจ้าวทันที

..........

จ้าวจีเอ๋อร์ลากร่างที่เหนื่อยล้าของนางออกมาจากกระโจมและบังเอิญได้ยินต้าหยงกล่าวกับฉินเหยียนว่า

"ท่านอ๋อง การเคลื่อนไหวของท่านครั้งนี้ร้ายกาจนัก ตัดแหล่งน้ำของอาณาจักรจ้าว ต่อให้พวกเขามีเสบียงมากเพียงใด หากไม่มีน้ำก็ไร้ประโยชน์ ครั้งนี้ดูซิว่าพวกเขายังจะยืนหยัดได้อีกกี่วัน"

สิ่งที่ต้าหยงกล่าวนั้นเป็นเพียงแง่มุมเดียวเท่านั้น การสกัดกั้นทางน้ำสำหรับฉินเหยียนแล้วยังมีประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่กว่า

เมื่อจ้าวจีเอ๋อร์ได้ยินว่าแม่น้ำถูกสกัดกั้นนางก็ตกใจ เวลานี้นางได้อุทิศตนเพื่ออาณาจักรจ้าวและทำให้ฉินเหยียนคลายความระมัดระวังในตัวนางลงได้แล้ว