องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1348

ผลลัพธ์กลางๆก็คือการที่ไม่แพ้ไม่ชนะ อาณาจักรฉินไม่เพียงแต่ไม่สามารถช่วยเหลือกลับมาได้ แถมยังสูญเสียทหารนับแสนด้วย ร่วมปราบปรามกับอาณาจักรอื่นๆ

ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด คืออาณาจักรพ่ายแพ้ ชาวตาดได้รับชัยชนะ ทุกอาณาจักรต่างพากันเคลื่อนไหวตามอย่างโง่เขลา อาณาจักรฉินถูกล้อมโจมตี

ไม่ว่าจะเป็นผลลัพธ์แบบไหน อาณาจักรฉินที่โดดเด่นก็ต้องเกิดการสูญเสียอย่างใหญ่หลวง ถึงขั้นที่ต่อให้เขาใช้เวลาอีกยี่สิบปี ก็ไม่แน่ว่าจะพาให้อาณาจักรฉินกลับมายังจุดเดิมได้รึไม่

เมื่อจ้าวจือหย่าได้ยินดังนั้นก็หน้าซีดเซียวทันที ก่อนหน้านี้นางไม่ได้คิดลึกซึ้งมากเพียงนั้น บัดนี้เมื่อได้ยินฉินเหยียนพูดมา ก็รู้สึกว่าไม่ควรบุ่มบ่ามจริงๆ

แต่ว่านางก็พูดอย่างลังเลว่า “แต่ว่าท่านอ๋องเพคะ พระองค์จะห้ามเรื่องนี้ไม่ได้นะเพคะ หากทรงออกหน้าห้ามเองจะต้องทำให้เกิดความฮือฮาอย่างแน่นอน ต่อให้พระองค์จะยุติเรื่องนี้ลงได้ แต่ในอนาคตอาณาจักรฉินกับพระองค์ก็จะแตกความสามัคคีนะเพคะ......”

จ้าวจือหย่าไม่กล้าพูดต่อไป

ฉินเหยียนสีหน้าย่ำแย่อย่างยิ่ง เขารู้หลักเหตุผลที่ง่ายดายนี้อยู่แล้ว เขาเองไม่ได้โอหังในตนเอง เขารู้ดีว่าหากอาณาจักรฉินไม่มีเขาก็คงจบเห่ เขาเองก็ลังเลกับเรื่องนี้อย่างยิ่ง และคิดไม่ไหวแล้ว

แต่ทว่าทันใดนั้นเองจู่ๆเขาก็นึกถึงชื่อหนึ่งได้ คนที่เขาเพิ่งจะพูดถึงเมื่อครู่นี้นั่นเอง หลิวอวี่หลิน

ฉินเหยียนยืนขึ้นแล้วถามว่า “บัดนี้หลิวอวี่หลินอยู่ที่ใด?”

ฉินเหยียนร้อนใจอย่างยิ่ง ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนออกคำสั่งให้หลิวอวี่หลินไปเป็นผู้รับเหมาและผู้ตรวจการต่อเรือที่อาณาจักรอู๋เองแท้ๆ สุดท้ายตอนนี้กลับเลอะเลือนไปเอง

จ้าวจือหย่าพูดอย่างประหลาดใจว่า

“ท่านอ๋องให้เขาไปเป็นฝ่ายควบคุมกรมโยธาธิการที่หัวถิงไม่ใช่รึเพคะ?”

ฉินเหยียนตบหน้าผากแล้วพูดว่า “ดูข้าสิ” ว่าแล้วฉินเหยียนก็ออกคำสั่งทันทีว่า “ส่งคนไปรับเขากลับมายังเมืองหลวงซะ ฝ่ายควบคุมกรมโยธาธิการอะไรกัน เขาเป็นนักวิชาการไม่เหมาะกับการทำด้านนี้ น่าขันสิ้นดี เรื่องนี้เร่งด่วนอย่างยิ่ง......หากเขาไม่พึงใจที่ถูกลดตำแหน่งก็ปล่อยให้เขาไม่พึงใจไปก่อน รับเขากลับที่เมืองหลวงก่อน!”

จ้าวจือหย่าอึ้งไปแล้วพูดว่า “เพคะ หม่อมฉันจะรีบส่งคนไป......”

ฉินเหยียนออกคำสั่งแล้วก็ยืนขึ้นพูดอย่างเคร่งขรึมว่า

“ข้าจะไปพบพี่ใหญ่ก่อน ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเกลี้ยกล่อมท่านพี่ หยุดการเคลื่อนทัพก่อนดีกว่า”

......

รุ่งเช้าแล้ว แต่ท้องฟ้าอาณาจักรอู๋ยังคงครึ้มอยู่ เพียงพริบตาวันใหม่ก็ได้ผ่านไปครึ่งวันแล้ว สำหรับอาณาจักรอู๋แล้วก็ได้มาถึงฤดูกาลที่เกิดพายุไต้ฝุ่นบ่อยครั้งแล้ว

พายุฝนใกล้จะมาถึงแล้ว การก่อสร้างอู่ต่อเรือหลวงเองก็ใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว หลิวอวี่หลินกำลังจะไปรายงานตัวที่เสมียนตรวจสอบที่อู่ต่อเรือ