หลิวอวี่หลินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ส่งคนไปที่ชายแดนให้เร็วที่สุด ถามคนที่ชายแดนว่า ได้มีบันทึกการเดินทางออกจากด่านของผู้หญิงตกหล่นไปหนึ่งฉบับรึไม่?”
ผู้คุ้มครองน้อมรับคำสั่งทันที “ขอรับ”
เมื่อผู้คุ้มครองไปแล้ว หลิวอวี่หลินก็มองรายชื่อต่อ นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กเลย เขาครุ่นคิดแล้วตัดสินใจไปรายงานกับอ๋องเหยียนก่อน และแล้วจึงได้ลุกขึ้นเดินไป
......
ภายในจวนท่านอ๋อง
จ้าวจือหย่ารีบเดินเข้ามาแล้วคำนับพูดว่า “ท่านอ๋องเพคะ อธิการบดีแผนกโฆษกแห่งกรมพิธีการ หลิวอวี่หลินได้มาขอเข้าเฝ้าเพคะ”
ฉินเหยียนเลิกคิ้ว จากนั้นก็วางแก้วชาที่เพิ่งจะดื่มไปครึ่งหนึ่งลง เขาพูดว่า
“หากไม่ใช่เรื่องสำคัญเขาไม่มีทางมาหาข้า ให้เขาเข้ามา”
จ้าวจือหย่าพยักหน้าแล้วพูดว่า “เพคะ!”
เพียงชั่วครู่หลิวอวี่หลินก็ได้เดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย
“เข้าเฝ้าท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”
“ยืนขึ้นเถิด” ฉินเหยียนพูดขึ้น
“ท่านหลิวเดินทางมาเพราะมีเรื่องใดรึ?”
หลิวอวี่หลินตอบกลับอย่างเชื่องช้าว่า “ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ อาณาจักรฉินได้ส่งไส้ศึกไป พบว่ารายชื่อของผู้หญิงที่เดินทางไปยังดินแดนชาวตาด และรายชื่อรวมการเดินทางออกจากด่านไม่สอดคล้องกัน จึงได้มารายงานพ่ะย่ะค่ะ”
ฉินเหยียนขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “หือ? มีความผิดพลาดอย่างไร?”
หลิวอวี่หลินลังเลครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดว่า “รายชื่อหญิงสาวที่ถูกพาไปยังเผ่าคัตยูในดินแดนชาวตาดที่ไส้ศึกส่งมา มีด้วยกันสิบสี่คน นอกเผ่าคัตยูคือด่านที่เพิ่งสร้างใหม่ล่าใกล้กับเมืองเปียงยาง รายชื่อที่ทางด่านส่งมานั้น มีหญิงสาวที่ออกนอกด่านไปเพียงสิบสามคน แต่กระหม่อมได้ทำการตรวจสอบรายชื่อที่ถูกส่งมาจากที่อื่นอีกครั้ง พบว่าเกินมาหนึ่งคนจริงๆพ่ะย่ะค่ะ คนคนนั้นมีชื่อว่าอาเซียง”
“หือ? แล้วนางถูกจับไปหรือถูกหลอกล่อไปก่อนหน้านี้รึ?”
ฉินเหยียนหรี่ตา ดวงตาของเขาปรากฏแสงประกายเล็กน้อย
“กระหม่อมเองก็ไม่ทราบ......” หลิวอวี่หลินหยุดไปแล้วพูดต่อว่า “แต่กระหม่อมได้ส่งคนไปตรวจสอบกับชายแดนแล้ว อาจจะเกิดความผิดพลาดก็ได้พ่ะย่ะค่ะ”
ฉินเหยียนครุ่นคิดแล้วพูดว่า “หากนางถูกจับตัวไปก็เป็นอีกกรณีแล้ว ไม่ว่าอย่างไรอาณาจักรฉินก็ต้องช่วยนางกลับมาให้ได้ นี่คือทัศนคติของข้า และเป็นทัศนคติของอาณาจักรฉินด้วย”
“พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง กระหม่อมจะตรวจสอบให้เร็วที่สุดพ่ะย่ะค่ะ!” หลิวอวี่หลินโค้งคำนับแล้วตอบกลับ
ฉินเหยียนโบกมือเพื่อให้หลิวอวี่หลินถอยไป จากนั้นเขาก็มายืนอยู่ตรงหน้าต่าง มองไปที่ไกลๆแล้วครุ่นคิด
......
หลิวอวี่หลินออกจากจวนท่านอ๋องแล้วก็ได้มุ่งหน้าไปยังเขตจิงจ้าวทันที
บัดนี้เขายังมีศักดิ์เป็นรองเจ้ากรมพิธีการอยู่ ดังนั้นตำแหน่งของเขาจึงสูงกว่าเจ้าเมืองจิงจ้าว เจ้าเมืองจิงจ้าวจึงเกรงใจเขาเป็นอย่างมาก
เจ้าเมืองจิงจ้าวเป็นชายวัยกลางคน แซ่ซุน เขาเองก็เป็นขุนนางใหญ่ที่ทำประโยชน์ให้อาณาจักรฉินมากมายคนหนึ่ง
“ไม่ทราบว่าที่ท่านหลิวมาที่เขตจิงจ้าวในครั้งนี้เพราะต้องการให้ช่วยเหลืออะไรงั้นรึ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...