องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1403

ธนูอันแหลมคมแทงทะลุหน้าอกของทหารคนนั้นทันที เลือดไหลออกมา

ลูกธนูนี้พุ่งตรงเข้าหาทหารกองทัพพันธมิตรที่อยู่บนกำแพง

ภาพดังกล่าวทำให้ทั่วป๋าเยี่ยนหน้าซีด

ฉินอวี่รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ และตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง

“ฆ่าพวกมัน อย่าให้ทั่วป๋าเยี่ยนและคนอื่นหนีไปได้!”

ในเวลานี้เห็นได้ชัดว่าฉินอวี่ไม่ยอมปล่อยทั่วป๋าเยี่ยนไปแน่

“พ่ะย่ะค่ะ!”

หลังจากได้ยินคำสั่ง ทหารฝั่งอาณาจักรฉินก็ทำตามทันที

ยกดาบและตะโกน มุ่งหน้าไปยังกำแพงเมือง

อีกด้านหนึ่ง รองแม่ทัพของทั่วป๋าเยี่ยนตาแดงก่ำ

เขายังคงเร่งเร้าไม่หยุด

“ท่านแม่ทัพ รีบหนีเถิดพ่ะย่ะค่ะ หากอยู่ต่อพวกเราตายแน่!”

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นทหารชาวตาดผู้กล้าหาญ

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ใครๆ ต่างก็รู้ดีว่าหากไม่หนี เขาต้องตายแน่

“เฮอะ!”

แต่ทั่วป๋าเยี่ยนจะเห็นด้วยอย่างนั้นหรือ

ในเวลานี้เขามองไปที่กองทัพทหารอาณาจักรฉินที่บุกเข้ามาอย่างไม่ขาดสายบนกำแพง ตาแดงก่ำ

เห็นได้ชัดว่าเขาทำลายอาณาจักรคุชะแล้ และเขาเพิ่งได้เป็นวีรบุรุษแห่งชาวตาด

แต่ตอนนี้เขาต้องถอนทัพอย่างนั้นหรือ เขาจะยอมทำเช่นนั้นได้อย่างไร

นอกจากนี้เขาพร้อมที่จะล้างแค้นให้กับความอับอายของตนเอง

ตอนนี้เมื่อได้เจอกับพวกอาณาจักรฉิน หากตนคิดแต่เรื่องหลบหนี ถือว่าเป็นเรื่องน่าอับอายอย่างยิ่ง!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น แววตาที่ดุร้ายจากส่วนลึกในใจก็ฉายแวบบนดวงตาเขา

เขาตะโกนขึ้นมาว่า

“ไม่อนุญาตให้พวกเจ้าหนี รีบประจันหน้ากับพวกอาณาจักรฉิน หากวันนี้พวกเราไม่ชนะ พวกเราทุกคนต้องตาย!”

สิ้นเสียง ทหารชาวตาดที่อยู่รอบข้างเงียบลงในทันที

“ตึง!”

ช่วงเวลาต่อมา พวกเขาจับอาวุธในมือแน่นและเคลื่อนตัวช้าๆไปยังด้านบนสุดของเมือง

ทุกย่างก้าว มีจะเสียงฝีเท้าดังขึ้น

สนามรบเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต

“ฆ่ามัน!”

ในเวลานี้ทหารอาณาจักรฉินที่อยู่นอกเมืองปะทะกับทหารชาวตาด

ขณะที่ดาบถูกเหวี่ยงออหไป ก็มีเสียงหวีดดังขึ้น

สถานการณ์ที่วุ่นวายนี้ ทำให้ฉินอวี่ตื่นเต้นมากขึ้น เขาหยิบหอกขึ้นมาและกระโดดไปบนกำแพงทันที

“ปัง!”

เขาขัดขวางทหารที่ตั้งใจจะหยุดเขา

ฉินอวี่ถือหอกและแทงเข้าไปที่ทั่วป๋าเยี่ยน

แสงเย็นวาบของหอกส่องประกายไปในท้องฟ้า

สิ่งนี้ทำให้รูม่านตาของทั่วป๋าเยี่ยนหดเล็กลง

“ฆ่ามัน!”

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มีคนอยู่ภายใต้คำสั่งเขาไม่มากนัก