องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 153

หน่วยลาดตระเวนรีบมาที่กำแพง จ้าวจือหย่าหยุดพวกเขาในทันทีแล้วถามว่า

“มีเรื่องอะไรถึงได้รีบร้อนขนาดนี้?”

หน่วยลาดตระเวนแจ้งในนสิ่งที่เขาได้เห็นและได้ยินทุกอย่าง สีหน้าของจ้าวจือหย่าเปลี่ยนไปในทันที นางพูดเสียงต่ำว่า

“อย่าเพิ่งตื่นตระหนกไป ข้าจะรายงานอ๋องเหยียนทันที”

จ้าวจือหย่ารีบตรงที่ฉินเหยียน มองไปยังคนของอาณาจักรจ้าวที่นั่งอยู่อย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครสังเกตเห็น จากนั้นนางกระซิบเบาๆ ว่า

“หน่วยลาดตระเวนรายงานว่าพวกเชลยศึกมีท่าทีแปลกไป ดูเหมือนว่าจะมีการเคลื่อนไหวเจ้าค่ะ”

ฉินเหยียนดูเหมือนจะคาดเดาเอาไว้อยุ่แล้ว พูดอย่างใจเย็นว่า

“ไม่ต้องกังวล พวกมันไม่อาจสร้างคลื่นลูกใหญ่ได้หรอก”

หน่วยสอดแนมแนวหน้าของอาณาจักรจ้าวได้รวบรวมทหารไว้หนึ่งแสนนาย หากพวกมันร่วมมือกับพวกเชลยศึกจำนวนสี่หมื่นคนในเมืองแล้วล่ะก็ นางจะวางใจได้อย่างไร จึงถามอย่างเป็นกังวลว่า

“อ๋องเหยียน ในเมื่อทราบข่าวแล้ว รู้ว่านี่เป็นแผนของอาณาจักรจ้าว ไม่รู้พวกเรารีบชิงลงมือก่อนไม่ดีกว่าหรือเจ้าค่ะ?”

ฉินเหยียนพูดอย่างสบายๆ

“ข้ามีแผนอยู่แล้ว อีกอย่างเจ้าไม่เห็นหรือว่าหลิวเชียนเชียนหายตัวไปหลายวันแล้ว?”

หลังจากฉินเหยียนพูดเตือน จ้าวจือหย่าพลันตระหนักขึ้นมาได้ สองสามวันนี้นางมัวแต่ยุ่งอยู่กับการสร้างกำแพงล้อมรอบประตูเมือง อีกทั้งยังยุ่งกับการจัดการแข่งขันชู่จวี นางยุ่งมากจริงๆ จนไม่ได้สังเกตเห็นหลิวเชียนเชียนเลย

จ้าวจือหย่าถามอย่างสงัสย

“เอ๋? จริงด้วย หลิวเหชียนเชียนไปไหนหรือ?”

ฉินเหยียนยิ้มอย่างมีเลศนัย พูดแฝงนัยยะสำคัญเอาไว้

“เจ้าคิดว่าข้าเพิ่งสร้างเมื่อนี้หรือ? พูดตามความจริง พื้นที่หลายสิบลี้นี้อยู่ในแผนผังของข้า”

สายตาของจ้าวจือหย่าเต็มไปด้วยความตกใจ นางมองไปที่ฉินเหยียนที่มีความลับซ่อนอยู่ในสายตา ไม่มีใครสามารถเดาได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

ฉินเหยียนพูดต่อ

“สัตว์ร้ายที่ติดในกรง ไม่อาจรอได้นานหรอก มาดูกันว่าพวกเขาจะทำอะไรได้บ้าง”

ใจที่กังวลของจ้าวจือหย่าพลันผ่อนคลายลง ฉินเหยียนได้คิดคำนวณทุกอย่างอย่างระมัดระวังไว้จนหมดแล้ว นางไม่กังวลอีกต่อไป ทำได้แค่รอชมเท่านั้น

ธูปที่เหลือไม่ถึงครึ่งดอก การแข่งขันระหว่างสองอาณาจักรก็ถึงจุดเดือด

ผู้เล่นทุกคนต่างพยายามอย่างเต็มที่ เหงื่อท่วมร่าง แต่ไม่มีใครในสนามคลายความกังวลไปได้ อีกทั้งยัมองหาจังหวะการยิงอยู่ตลอดเวลา

รองหัวหน้าฝั่งอาณาจักรฉินแย่งลูกจากเท้าฝั่งหัวหน้าอาณาจักรจ้าวได้ และวิ่งไปยังประตูพร้อมกับลุกหนังในทันที

“ดีมกา! ใกล้หมดเวลาแล้ว อดทนไว้!”