องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 16

บรรดาเหล่าขุนนางในท้องพระโรงต่างรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทุกคนต่างรู้ว่าฮองเฮาสั่งให้หยุดแข่งเพราะเหตุอันใด

แต่ไม่คาดคิดว่าฉินเหยียนจะกล้าพูดไม่ไว้หน้าเช่นนี้ อีกทั้งยังพูดต่อว่า

“ลูกใช้เวลาเพียงไม่นาน วางหมากภายในสามครั้งเขาต้องแพ้แน่นอน!”

คำพูดของฉินเหยียน ทำให้บรรยากาศในห้องโถงอึดอัดขึ้นมาทันที

ฮองเฮาฉินซวงหลานโกรธจนกัดฟันพูด่า

“บังอาจ เจ้ากล้าขัดขืนคำสั่งข้าหรือ?”

ฉินเหยียนเพิกเฉยต่อฮองเฮาฉินซวงหลาน และพูดกับฮ่องเต้ฉินว่า

“เสด็จพ่อ ความสนุกในการเล่นหมากรุกอยู่ที่ผลแพ้หรือชนะ มีที่ไหนที่เล่นไปได้ถึงหนึ่งแล้วยกเลิก ใช้เวลาเพียงไม่นานพ่ะย่ะค่ะ วางหมากภายในสามครั้งลูกชนะแน่นอน”

องค์ชายแปดโกรธมาก เจ้าสิบสี่ตั้งใจที่จะไม่ไว้หน้าเขา ถึงได้กล้าท้าทายเขาเช่นนี้!

ได้! เช่นนั้นมาดูกันว่าเจ้าจะเอาชนะข้าภายในสามครั้งได้อย่างไร!

เขาประสานมือที่หน้าอกและตรัสกับฮ่องเต้ทันที

“เสด็จพ่อ ในเมื่อน้องสิบสี่มั่นใจมากเช่นนี้ ลูกยินดีที่จะเล่นหมากรุกกับเขาต่อ หมากรุกก็เหมือนกับสนามรบ หากไม่ถึงวินาทีสุดท้าย ก็ไม่อาจรู้ได้ว่าใครแพ้ใครชนะ!”

หลังจากนั้นเขาจ้องไปที่ฉินเหยียนและพูดอย่างยั่วยุว่า

“ถ้าไม่อาจเอาชนะข้าภายในสามครั้งได้ เจ้าจะทำเช่นไร?”

“คำพูดนั้นไม่ต้องใส่ใจ ภายในสามครั้งเจ้าแพ้ข้าแน่นอน”

“เจ้า!”

องค์ชายแปดโกรธจนเลือดขึ้นหน้า

ฮองเฮาฉินซวงหลานนิ่งงันไป มองไปอย่างใจจดใจจ่อ

“อู่เอ๋อร์ เจ้าอย่าเพิ่งวู่วาม!”

นางรู้ดีว่า หากยังคงเล่นต่อไปฉินอู่เป็นฝ่ายแพ้แน่นอน เช่นนั้นการวางแผนตลอดหลายปีที่ผ่านมาจะไม่เป็นการสูญเปล่าหรือ

สิ่งที่เกลียดมากที่สุดนั้นคือ การที่ถูกเจ้าสิบสี่ใช้เป็นบันไดก้าวขึ้นไปสู่เป้าหมายที่นางต้องการ นั่นไม่ใช่ผลลัพธ์ที่นางต้องการอย่างแน่นอน

ฮ่องเต้ฉินมองไปที่ลูกชายทั้งสองอย่างสนอกสนใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจแล้วตรัสออกมาว่า

“ในเมื่อเจ้าทั้งสองตั้งใจที่จะแข่งเพื่อให้รู้ผลแพ้ชนะ เช่นนั้นเล่นต่อเถิด!”

ฮองเฮาฉินซวงหลานห้ามไม่ทัน นางโกรธจนกัดฟันแน่น ไม่อาจโจมตีต่อหน้าฮ่องเต้ฉินได้

เมื่อมองไปยังองค์ชายสิบสี่ ฉินเหยียน ความตั้งใจสังหารเขานั้นพลุ่งพล่านอยู่เต็มอก

รอให้การสอบเข้าขุนนางสิ้นสุดลงเสียก่อน เขาจะต้องตายอย่างไร้ที่กลบฝังเพื่อเลี่ยงปัญหาในอนาคต

องค์ชายแปดฉินอู่มองไปยังฉินเหยียนด้วยความภาคภูมิใจ

“ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะเอาชนะข้าภายในสามครั้งได้อย่างไร เชิญ!”

“เฮอะ”

ฉินเหยียนสะบัดพัดในมือของเขาออก จากนั้นพูดอย่างภูมิใจว่า

“ดูให้ดีล่ะ วางหมากครั้งแรกของข้า มังกรบินออกไป!”

หมากตัวแรกได้ถูกส่งออกไป

ดูเหมือนว่าจะมีฉากที่ยิ่งใหญ่เหมือนกับกองทัพได้รุกล้ำเข้ามาในอาณาเขตเมืองอย่างใกล้ชิด ทำให้ผู้เล่นทุกคนสัมผัสได้ถึงความอึดอัดที่กดทับลงมาอย่างแรงนี้ได้

บรรดาที่ปรึกษารีบให้คำแนะนำองค์ชายแปดในทันที หลังจากคิดอยู่นาน พวกเขาจึงวางหมากลงไปในที่สุด