องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 208

หน่วยสอดแนมเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ จากนั้นจึงเรียกผู้คุ้มกัน และทั้งสองฝ่ายก็รวมตัวกัน

ฉินเหยียนจึงออกคำสั่งว่า

"ที่เรียกพวกเจ้ามาเพราะข้ามีเรื่องจะให้พวกเจ้าไปทำ เรียกหัวหน้าเข้ามา ข้าจะสั่งการทีละคน"

หัวหน้าผู้คุ้มกันเข้าไปในกระโจมของฉินเหยียนก่อนเพื่อฟังคำสั่ง

"เจ้านำผู้คุ้มกันสิบหกคนไปทางตะวันออกเข้าไปยังอาณาจักรจ้าว และรับซื้อเสบียงและสุราในราคาสูงให้ได้มากที่สุด"

"พะยะค่ะ!"

หลังจากนั้นก็เป็นหน่วยสอดแนม

"เจ้านำหน่วยสอดแนมแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มผู้คุ้มกัน จากนั้นปลอมตัวเป็นผู้คุ้มกันเข้าสู่ดินแดนของอาณาจักรจ้าว และไปที่เขตปกครองสิบหกเขตแห่งเยี่ยนหยุน วาดแผนที่ทั้งภูเขา แม่น้ำ และเส้นทางคดเคี้ยว วาดอย่างละเอียดเท่าไหร่ได้ยิ่งดี!"

"ข้าน้อยรับคำสั่งพะยะค่ะ!"

หน่วยสอดแนมและเหล่าผู้คุ้มกันรีบออกเดินทางทันที

โดยมีฉินเหยียนไปส่ง เขาขอให้จ้าวจือหย่านำทองคำและของล้ำค่าจำนวนมากมา

"เอาของเหล่านี้ไปเปลี่ยนเป็นเงินและเสบียง จะต้องเร็ว หากไม่กลับมาในสิบวันชายแดนจะขาดเสบียง การบรรเทาทุกข์ของชายแดนขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแล้ว"

เมื่อเหล่าผู้คุ้มกันและหน่วยสอดแนมได้ยินว่าท่านอ๋องเดิมพันด้วยชีวิตและทรัพย์สินของเขา จึงสาบานทันทีว่าหากไม่สำเร็จจะขอยอมพลีชีพ

รถม้าหลายสิบคันเดินทางไปทางทิศตะวันออกด้วยกัน

ฉินเหยียนมองไปที่กองทัพขนาดใหญ่ที่กำลังจากไป และนับนิ้ว

ไปกลับครั้งนี้ เวลาที่ใช้ระหว่างทางบวกกับเวลาเก็บเสบียงในพื้นที่อย่างเร็วที่สุดต้องมีสิบวันจึงจะกลับมา

เสบียงในโกดังสามารถประคับประคองไปได้เพียงเจ็ดวันเท่านั้น หากเป็นเช่นนี้ยังขาดอีกสามวัน!

สามวันนี้จะปล่อยให้ทหารและชาวบ้านอดอยากมิได้

ฉินเหยียนลูบคางพลางคิดแผนการ

และในเวลานี้เองช่างฝีมือก็มารายงานว่า

"ท่านอ๋องพะยะค่ะ หน้าไม้ที่ยิงได้อย่างต่อเนื่องที่สองวันก่อนท่านให้หน่วยช่างฝีมือทำออกมาเวลานี้ทำเสร็จแล้วจำนวนหนึ่ง ขอท่านโปรดตรวจสอบพะยะค่ะ"

ฉินเหยียนพยักหน้า คนงานเหล่านี้ทำงานได้อย่างรวดเร็วจริงๆ

ทันใดนั้นเขาก็ฉุกคิดขึ้นมาได้

เอ๋ บังเอิญจริงๆ เมื่อคิดจะนอนก็มีคนส่งหมอนมาให้!

"ไป พาข้าไปดู"

"เชิญท่านอ๋องทางนี้พะยะค่ะ!"

คนงานพาฉินเหยียนไปที่หน่วยช่างฝีมือ และมอบหน้าไม้ที่ยิงได้อย่างต่อเนื่องให้แก่ฉินเหยียน

"ท่านอ๋อง หน้าไม้นี้เหมือนกับที่ท่านคิดไว้หรือไม่พะยะค่ะ?"

ฉินเหยียนรับหน้าไม้ที่ยิงได้อย่างต่อเนื่องมา จากนั้นจึงตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วนและเหนี่ยวไกโดยเล็งไปที่เป้าที่อยู่ไกลออกไป

"ฉึกๆๆ"

หน้าไม้ที่ยิงได้อย่างต่อเนื่องปล่อยลูกธนูพร้อมกันในคราวเดียว และลูกธนูก็พุ่งเข้าที่กลางเป้า

ฉินเหยียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

"ความแม่นยำและความไวล้วนทำได้ไม่เลว ทำตามแบบนี้เพิ่มขึ้นอีกสักชุด ส่วนชุดนี้นำไปใส่ไว้ในรถของข้า"

"พะยะค่ะ!"

เหล่าช่างฝีมือที่ได้รับคำชมต่างก็ดีใจเป็นอย่างมาก และช่วยกันขนหน้าไม้ที่ยิงได้อย่างต่อเนื่องขึ้นรถ