หญิงงามสวมชุดสีเขียวค่อยๆ ลงมาจากบนเวที ควันรอบตัวค่อยๆ หายไป กู่เจิงราวกับถูกเสกขึ้นมากลางอากาศปรากฎขึ้นต่อหน้าหญิงงามในชุดสีเขียวคนนั้น
ในเวลานี้หลิวเชียนเชียนใช้ลำโพงเพื่อพูดแนะนำว่า
“หญิงงามคนแรก มีนามว่าหลี่เซียงจวิ้น นางมีความสามารถด้านการดีดกู่เจิง นางพร้อมจะเล่นเพลง ภูเขาสูงสายน้ำไหล ให้ทุกท่านได้ฟังกันแล้ว หากพวกท่านชอบนางได้โปรดเดิมพันให้นาง เพื่อที่ว่านางจะได้เป็นผู้ชนะเงินหนึ่งหมื่นเหรียญ!”
หลังจากพูดเช่นนี้ หลี่เซียงจวิ้นที่นั่งอยู่ตรงกู่เจิง พลันยกมือขาวราวกับหยกขึ้นมาดีด
ผู้ชมยังคงเงียบ สายตาจับจ้องไปที่การแสดงของหญิงงาม
หลี่เซียงจวิ้นรวบรวมพลัง ยกข้อมือและใช้นิ้วดีดกู่เจิง ทันใดนั้นเสียงเพลงก็ดังขึ้น
นางดีดกูเจิงอยางสบายๆ สงบและสง่างาม เสียงดนตรีหวานดังออกมาจากปลายนิ้วของหลี่เซียงจวิ้น
ทำนองบางครั้งก็แหลม บางครั้งก็ต่ำ บางครั้งคม บางครั้งดูยิ่งใหญ่...
ท่วงทำนองแต่ละท่อน เหมือนเมฆลอย จากนั้นได้กลายเป็นเชือกที่งดงาม ทำให้ผู้ชมต่างหลงใหล
“คนสวย ดนตรีก็ไพเราะ! ดูเหมือนว่าข้าได้เห็นภูเขาสูงท่ามกลางสายน้ำไหลที่สะท้อนซึ่งกันและกันอยู่จริงๆ!”
“ขุนเขาสูงและสายน้ำไหลได้มาบรรจบกัน ดมฆหลากสีไล่ตามดวงจันทร์ เพลงนี้จะถูกจดจำไปอีกนานหลายศตวรรษ ช่างวิเศษมาก!”
นักวิชาการบางคนที่รู้จักกู่เจิงต่างหลั่งน้ำตาหลังจากฟังเพลงจากหลี่เซียงจวิ้น
พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะได้ยินท่วงทำนองที่ซาบซึ้งเช่นนี้ รู้สึกละอายใจ
แม้แต่กรมพิธีการในราชสำนัก เสนาบดีกรมดนตรี หย่งเล่อฟาง ยังหน้าแดงก่ำด้วยความตกใจ
“ข้าเรียนดนตรีมาหลายสิบปี แต่ก็ไม่อาจเทียบกับหญิงงามนางนี้ได้ ข้าจะเอาความดีความชอบด้านดนตรีมาพูดโอ้อวดได้อย่างไรกัน”
“วันนี้เพียงแค่บทเพลงเดียวจากหลี่เซียงจวิ้น เสียงแห่งสวรรค์เบื้องบน และเสียงของสรรพสัตว์ด้านล่าง ไม่มีเพลงใดที่จะเข้าหูข้าได้อีกแล้ว!”
เสนาบดีกรมดนตรีทุกอก กัดฟัน และกระทืบเท้า
“ช่างเถิด วันนี้ข้ากลับไปถึงบ้าน ข้าจะตัดขาดจากกู่เจิง ไม่เล่นอีกต่อไป!”
หลังจากเพลงจบ ผู้ชมต่างรู้สึกเสียดายอยู่ไม่น้อย
หลีเวียงจวิ้นยืนขึ้นและโค้งคำนับอย่างสุภาพ ควันรอบตัวหนาขึ้นอีกครั้ง จากนั้นหลี่เซียงจวิ้นค่อยๆ บินขึ้นไปบนท้องฟ้า การเคลื่อนไหวร่างกายดูสง่างาม
“เทพธิดาบินไปแล้ว!”
“อย่าเพิ่งไปเลย ข้ายินดีที่จะเอาเงินที่เก็บมาทั้งชีวิตให้เจ้า ได้โปรดเล่นอีกครั้งเถิด!”
“ข้าต้องเดิมพันให้หลี่เซียงจวิ้น ถ้าหลี่เซียงจวิ้นไม่ชนะ ข้าจะยอมตาย!”
ผู้ชมหลายคนต่างหลงใหลหลี่เซียงจวิ้น เรียกได้ว่าเพลงนี้ครองใจทุกคน
เสียงของหลิวเชียนเชียนดังขึ้นอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...