ในลานกว้าง
ฉินเหยียนนั่งอยู่ที่ระเบียงโดยมีสาวใช้ของหอเจี้ยวฟางซือคอยปรนนิบัติซ้ายขวา
สตรีนับพันคนมารวมตัวกันจนเต็มลานกว้าง ไม่ว่าจะเป็นชั้นสองของหอ ทางเดิน และแม้กระทั่งภูเขาเทียมก็เต็มไปด้วยเหล่าสตรีที่รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ
ฉินเหยียนกระแอมและเริ่มหลอกลวงว่า
"หลังจากที่ข้าพูดคุยและตรวจสอบมาสามวันก็พบว่าพวกเจ้าส่วนใหญ่ล้วนมีพรสวรรค์ที่เป็นประโยชน์ ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจจะช่วยชีวิตพวกเจ้าไว้ทั้งหมด"
ทันทีที่กล่าวคำพูดนี้ออกไป สตรีแต่ละคนที่อยู่เต็มลานกว้างต่างก็แสดงอิริยาบถที่แตกต่างกันออกไป บ้างส่งเสียงร้องด้วยความดีใจ บ้างร้องไห้ทั้งน้ำตา บ้างโขกศีรษะแสดงความขอบคุณที่อ๋องเหยียนช่วยชีวิตพวกนางเอาไว้
"เงียบ!"
เมื่อสาวใช้เปล่งเสียงออกมาทั่วทั้งลานกว้างก็เงียบลง
ฉินเหยียนจึงกล่าวว่า
"ข้าจะแบ่งพวกเจ้าออกเป็นสองประเภท คือ ผู้มีพรสวรรค์ และคุณครู"
ทุกคนล้วนไม่เข้าใจ พวกเขาสามารถเข้าใจคำว่าผู้มีพรสวรรค์ ทว่าคำว่าคุณครูนี้หมายความว่าอย่างไร?
"ต่อไปเมื่อข้าอ่านถึงชื่อผู้ใดผู้นั้นก็แบ่งไปอยู่ในกลุ่มผู้มีพรสวรรค์และผู้เป็นคุณครู"
โดยมีสาวใช้เป็นผู้ปฏิบัติการ นางรับประวัติที่แบ่งแยกประเภทจากฉิงเหยียน และเริ่มขานชื่อละคน
มีสตรีผู้หนึ่งที่ได้รับการขานชื่อและถูกแบ่งให้ไปอยู่กลุ่มคุณครู นางจึงก้าวไปข้างหน้าและคุกเข่าลงพลางถามด้วยความสับสนว่า
"ขอบังอาจถามท่านอ๋องว่าคุณครูนี้หมายความว่าอย่างไร ขอท่านอ๋องโปรดชี้แนะด้วยเพคะ"
ฉินเหยียนจึงตอบว่า
"ไม่ต้องกังวล ข้ามิได้ขอให้พวกเจ้าทำเรื่องผิดศีลธรรมอย่างแน่นอน แค่ให้พวกเจ้าไปสถานศึกษาและบรรยายหนังสือ คิดบัญชีตามความถนัดของพวกเจ้า"
อะไรกัน!
พวกนางเป็นเพียงสตรีอ่อนแอ แต่กลับสามารถเข้าไปยังสถานศึกษาเพื่อสอนตำราและยังสามารถเข้าห้องบัญชีเพื่อจัดการบัญชีได้อีก ล้อเล่นกระมัง?
“ท่านอ๋อง พวกเราเป็นสตรีที่ต่ำต้อย จะทำได้หรือเพคะ?"
บางคนไม่เข้าใจจึงถามขึ้นมาด้วยความระมัดระวัง
ฉินเหยินจึงโต้กลับว่า
"ทำได้ไม่ได้อะไรกัน ข้าว่าได้ก็ต้องได้ ข้าต้องพูดให้ชัดเจนตรงนี้"
"สตรีที่ได้รับเลือกให้เป็นคุณครูล้วนเป็นสตรีชั้นหนึ่ง ข้าคิดว่าพวกเจ้าแต่ละคนมีความสามารถและไม่อยากทำให้ความสามารถของพวกเจ้าเสียเปล่า ดังนั้นเมื่อจางอวิ๋นซูต้องการเปิดสถานศึกษา จึงให้พวกเจ้าไปยังแต่ละพื้นที่เพื่อสอนเหล่าผู้ศึกษาเล่าเรียนเล่นฉิน หมากล้อม เขียนอักษร วาดภาพ เล่นผีผา พวกเจ้าไม่เห็นด้วยเช่นนั้นหรือ?"
สตรีที่ได้รับเลือกให้เป็นคุณครูต่างก็ปิติยินดี และคุกเข่าลงพลางโขกศีรษะเพื่อขอบคุณ
"พวกเราจะพยายามอย่างเต็มที่และจะไม่ทำให้ท่านอ๋องผิดหวังเพคะ"
นอกจากนี้ฉินเหยียนยังอธิบายเป้าหมายของสตรีกลุ่มที่มีพรสวรรค์อีกด้วย
"เร็วๆนี้อาณาจักรจ้าวจะจัดงานฉลองที่เรียกว่างานเลี้ยงบุปผา สตรีที่มีความสามารถในใต้หล้าจะมารวมตัวกันที่เปี้ยนจิงแห่งอาณาจักรจ้าวและจะมีสตรีจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีความสามารถมากมาย มันจะเป็นงานที่ใหญ่ที่สุดในใต้หล้าในเวลานี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...