ความจริงแล้ว จ้าวจีเอ๋อร์และจางอวิ๋นซูได้ตัดสินใจเอาไว้แล้ว
บรรดาผู้หญิงที่ร้องไห้อย่างเศร้าโศกเสียใจ ร้องไห้ให้กับการที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมนั้นเป็นคนดีอย่างแน่นอน พวกนางถูกตระกูลซ่งใช้กำลังบังคับให้ไปเป็นทาสและหญิงรับใช้ในจวน
ส่วนบรรดาผู้หญิงที่ไม่ยอมก้มหัวให้ สายตามาดร้าย ไม่ยอมเชื่อฟัง เป็นพวกเดียวกันหรือไม่ก็ญาติของตระกูลซ่งอย่างแน่นอน
โดยพื้นฐาน แค่เดินผ่านก็สามารถแยกพวกเขาทั้งสองฝ่ายออกได้อย่างง่ายดาย
สิบสองปิ่นทองที่ตามมาด้วยกัน พวกเขาได้ออกมาจากตระกูลซ่ง ดังนั้นพวกเขาจึงรู้จักญาติผู้หญิงในตระกูลซ่งเป็นอย่างดี
ใครที่ถูกบังคับให้เข้ามาทำงาน ใครที่อาศัยอำนาจของตระกูลซ่ง สิบสองปิ่นทองนั้นรู้ดี เล่าเรื่องราวและความเป็นมาของผู้หญิงเหล่านี้ให้กับจ้าวจีเอ๋อร์และจางอวิ๋นซูทีละคน
“แม่นางคนนี้คือแม่ใหญ่ของตระกูลซ่ง ผู้หญิงทุกคนที่ถูกจับเข้ามาให้รับใช้ในตระกูลซ่ง หากมีใครไม่เชื่อฟังจะถูกส่งไปให้แม่ใหญ่เพื่อได้รับการสั่งสอน”
“วิธีการของแม่ใหญ่นางนี้โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก ผู้หญิงที่ไม่เต็มใจเข้าร่วมทำงานให้กับตระกูลซ่งจะถูกส่งไปขังที่ห้องมืดเป็นเวลาสามวัน ไม่ได้ดื่มน้ำหรือกินข้าวแม้แต่คำเดียว อีกทั้งยังไม่ให้นอนอย่างสุขสบาย ได้รับความรับทุกข์ทั้งกายและใจ”
“หลังจากผ่านไปแล้วสามวัน หากพวกนางยังคงไม่เชื่อฟัง นางจะเอาเข็มเย็บผ้าทิ่มเข้าไปในเล็บทีละคน นางจะทิ่มเข็มเข้าไปเรื่อยๆ จนพวกนางไม่อาจทนได้ ร้องขอความเมตตาและยอมเชื่อฟังทำตามคำสั่งของตระกูลซ่ง”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของจ้าวจีเอ๋อร์และจางอวิ๋นซูหม่นหมองในทันที แค่คิดถึงวิธีการก็ทำให้พวกนางรู้สึกเจ็บปวดจนทนไม่ไหวเช่นกัน ไม่ต้องพูดถึงหญิงสาวที่ต้องประสบกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง พวกนางต้องทนทุข์ทรมานมากเป็นแน่
พวกนางทั้งสองมองไปที่แม่ใหญ่ของตระกูลซ่งด้วยสายตาเย็นชา
แม่ใหญ่ตระกูลซ่งรีบแก้ตัวทันที
“ไม่ใช่เรื่องของข้า ข้าเป็นแค่หญิงแก่คนหนึ่ง เจ้านายว่าอย่างไรข้าก็ต้องทำอย่างนั้น!”
จ้าวจีเอ๋อร์มองแม่ใหญ่ตระกูลซ่งด้วยสายตารังเกียจ คนประเภทนี้หากไม่ใช่ว่าต้องการเอาตัวรอด ก็คงไม่มีวันยอมก้มหัวให้คนอื่นเด็ดขาด นางพูดเสียงเย็นกลับไปว่า
“ให้ลงโทษแม่ใหญ่ตระกูลซ่งที่ทำความผิดร้ายแรง ลากนางมานี่ โบยด้วยไม่กระบอง!”
“รับทราบ!”
องครักษ์เงารีบจัดการทันที จับแขนแม่ใหญ่ทั้งสองข้างและเตรียมลากตัวนางออกไป
แม่ใหญ่แห่งตระกูลซ่งเห็นว่าอีกฝ่ายเอาจริง นางจึงต้านทานสุดกำลัง
“พวกเจ้าทำอะไรฆ่าไม่ได้หรอก ข้าแค่ทำตามคำสั่งของไท่ฟู่ก็เท่านั้น หากพวกเจ้ากล้าแตะต้องข้า ก็เท่ากับว่าไม่ให้ความเคารพต่อไท่ฟู่ ปล่อยข้า...”
องครักษ์เงาไม่ยอมนาง ไม่ว่านางจะดิ้นรนเพียงใด พวกเขาก็กดนางลงบนแท่นทรมานและเริ่มการโบยทันที
“อ๊า!”
เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดของแม่ใหญ่ตระกูลซ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่องครักษ์เงาเหวี่ยงไม้กระบองลง
สมาชิกหญิงของตระกูลซ่งที่ถือตัวและไม่ยอมรับ ต่างรู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย โดยไม่รอให้สิบสองปิ่นทองอธิบายพวกนางรีบรุดเข้าไปคว้าชายกระโปรงจ้างจีเอ๋อร์และร้องไห้ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...