เมื่อมีสัญญาณของการต่อต้าน ทหารม้าเสือดาวรีบรุดหน้าเข้ามาควบคุมสถานการณ์ทันทีและประกาศเสียงดัง
“ได้กินกันทุกคน ถ้ากล้าขโมยจะอดกิน!”
ประชาชนหิวโหยจนหน้าอกติดกับหลัง ขอเพียงแค่มีอาหารให้กิน พวกเขาจะไม่กล้าสร้างความวุ่นวายให้อีกเลย
หลังจากที่กลุ่มหมอตรวจสุขภาพของประชาชนทีละคนแล้ว ได้รับการยืนยันว่าอาการไอเกิดจากโรคระบาดชนิดหนึ่งและมีอัตราการเสียชีวิตสูงมาก
โชคดีที่ฉินเหยียนนำยาที่คิดค้นมาเพื่อระงับโรคระบาดโดยเฉพาะ สามารถช่วยชีวิตประชาชนได้
แจกโจ๊กและตรวจสุขภาพอย่างเต็มกำลัง
แต่มีคำกล่าวที่ว่า ภาพแวดล้อมที่ไม่ดีส่งผลต่อนิสัยและพฤติกรรมของผู้อาศัย ในช่วงสงคราม ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนตกต่ำลงอย่างมาก นี่ไม่ใช่โลกมนุษย์แล้ว แต่เป็นนรกเสียมากกว่า
มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถอยู่รอดในนรกได้ ส่วนคนดีได้ตายไปนานแล้ว
เด็กชายตัวเล็กอายุประมาณสิบขวบถือชามโจ๊กอย่างระมัดระวัง เดินกลับไปบ้านเขาด้วยความตื่นเต้น
“พ่อ พี่ มีคนใจดีแจกโจ๊กให้พวกเรากิน พวกเรามีอาหารกินแล้ว!”
พี่ชายของเด็กคนนั้นนั่งมองดูชามโจ๊ก ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกาย ตักโจ๊กขึ้นมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ หยิบก้อนหินที่อยู่ตรงมุมห้องขึ้นมา แล้วฟาดไปที่ด้านหลังศีรษะของน้องชายอย่างแรง
เลือดกระเด็นเซ็นสาดไปทั่ว น้องชายตายในทันที
พ่อที่เป็นอัมพาตนอนติดเตียงเห็นภาพเหตุการณ์ณ์นี้พูดออกมาด้วยความกลัว
“เจ้า เจ้าทำอะไร เขาเป็นน้องชายแท้ๆ ของเจ้านะ!”
พี่ชายนั่งมองดูศพน้องชายที่นอนจมกองเลือดพร้อมกับเผยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า
“เขาตายแล้ว โจ๊กก็เป็นของข้า หากมีคนแบ่งอาหารน้อยลงอีกสักคน ข้าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสองวัน!”
ผู้เป็นพ่อร้องไห้อย่างขมขื่น
“เขาเป็นน้องชายของเจ้า!”
พี่ชายพูดเสียงเย็น
“ข้าต้องไม่ตาย เพื่อมีชีวิตรอด หยุดพูดถึงน้องชายแท้ๆ ของข้าได้แล้ว มิฉะนั้นพ่อก็จะตายไปด้วย!”
หลังจากพูดเช่นนั้น เจาเดินพลางถือก้อนหินในมือเดินตรงไปหาพ่อที่นอนเป็นอัมพาตอยู่บนเตียง
“เจ้า เจ้าคิดจะทำอะไร!”
เสียงกรีดร้องด้วยความกลัวดังออกมาจากในบ้าน จากนั้นตามด้วยเสียงอู้อี้ และเสียงตะโกนพลันหยุดลงทันที
ชายคนนั้นร่างกายเต็มไปด้วยเลือด นั่งยองๆ อยู่ที่ประตู ถือชามโจ๊กในมือด้วยใบหน้าที่ดุร้าย และเลียชามเปล่าต่อไป
ในช่วงหลายปีแห่งความอดอยาก เมื่อประชาชนหิวโหย พวกเขาจะไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป แต่กลับกลายเป็นสัตว์ร้ายในคราบของมนุษย์ พวกเขาสามารถทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด
คนประเภทลูกฆ่าพ่อ สามารถพบเห็นทุกที่ในหมู่บ้านซิ่วไฉ
ชาวบ้านที่มีความรู้บางคนจ้องไปที่แผงโจ๊กหลังจากกินเสร็จ
ผู้คุ้มกันสินค้าเหล้านี้เหมือนผู้คุ้มกันสินค้า แต่รองเท้าทหารไม่สามารถหลอกพวกเขาได้ ในกองทัพมีการใช้ดาบและรองเท้าทหาร พวกเขาเป็นกองทัพอาณาจักรฉิน!
“พวกเจ้าดูอะไรกันอยู่ กินไม่อิ่มหรือ?”
ชายหนุ่มที่ฆ่าพ่อและน้องชาย เดินขึ้นมาปะปนกับพวกอันธพาลเหล่านี้
มีคนนอนบนพื้นอย่างเกียจคร้านและเชิดคางขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...