องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 634

ในคืนนี้มีพายุพัด

เช้าวันที่สอง เหล่าลูกหลานวัยหนุ่มของแต่ละตระกูลก็ถือศีรษะของผู้ครองอำนาจที่ชั่วช้าของอาณาจักรจ้าวมา และถวาย

นอกหอหม่านฮวา

คณะทูตอาณาจักรฉินที่ปักหลักได้มอบรางวัลให้พวกเขาทุกคนที่นำศีรษะมาถวายให้

“ศีรษะรัชทายาทป๋อหย่วนโหว รางวัลหนึ่งพันตำลึงทอง ดำรงตำแหน่งเชียนหู้โหว เชิญเข้าหอหม่านฮวาผู้มีคุณูปการ

“ขอบพระคุณขอรับนายท่าน”

ท่ามกลางสายตาของผู้คนที่เดิมไปเดินมา เหล่าลูกหลานตระกูลขุนนางอาณาจักรจ้าวต่างถือศีรษะของสมาชิกราชวงศ์ก่อน มาแลกรางวัลที่ทำให้พวกเขารุ่งเรืองได้ เมื่อรับรางวัลแล้ว ก็มีสิทธิ์เข้าไปในหอหม่านฮวา

ในหอหม่านฮวายังคงมีเสียงดนตรีและครึกครื้นอย่างมาก พวกนางนำทางลูกหลานตระกูลขุนนางเข้าไปในแต่ละห้อง เพียงแค่ช่วงเช้าในวันนี้ก็มีคนนำศีรษะมารับรางวัลกว่าสิบคนแล้ว ทุกคนมารับรางวัลตามผลงาน ตอนนี้รางวัลที่มากที่สุดคือตำแหน่งศักดินาห้าพันบัญชี

“ทุกท่านอย่ากระวนกระวายใจไป นี่เพิ่งจะเริ่มต้น เริ่มต้นจากเชียนหู้โหว ในอนาคตหากสร้างผลงานได้ยิ่งมากระดับก็จะยิ่งสูงขึ้น”

คณะทูตอาณาจักรฉินให้การชี้แนะและพูดรายละเอียดภารกิจต่อไป โดยเริ่มจากการมอบตัวตนแล้วรับตำแหน่งราชการเพื่อทำงานให้กับคนอาณาจักรฉิน

และจะมีสองทางเลือกดังนี้ หนึ่งคือการช่วยเหลือชาวเมือง ช่วยเหลือในการสร้างเมืองขึ้นใหม่ สองคือการนำทัพไปทำสงคราม โดยเดินทางไปยุติความโกลาหลทุกพื้นที่ ขจัดความสับสนวุ่นวายและกลับเข้าสู่ภาวะปกติ

ลูกหลานตระกูลขุนนางได้ถืออาวุธกันหมดแล้ว อีกทั้งจากรางวัลที่คนอาณาจักรฉินมอบให้ การนำทัพไปโจมตีจะได้รางวัลที่สูงกว่า เมื่อเทียบกันแล้ว การช่วยเหลือชาวเมืองนั้นยังต้องอยู่ภายใต้การจับตาดูของคนอาณาจักรฉินด้วย แจกจ่ายอาหาร ทั้งเสียเวลาเสียแรงแถมยังไม่ได้อะไรด้วย

แต่หากนำทัพไปต่อสู้ก็แค่รับสมัครกองกำลัง และนำทัพไปยุติความโกลาหล จากนั้นก็จะได้เลื่อนตำแหน่ง จากแค่หัวหน้าทหารม้าธรรมดาๆ และอาจได้เลื่อนขึ้นเป็นอัครเสนาบดีก็ได้ สำหรับลูกหลานขุนนางแล้วมันดึงดูดมากยิ่งกว่า

“ข้าขอน้อมรับภารกิจการต่อสู้ขอรับ”

“ข้าเองก็น้อมรับภารกิจการต่อสู้ขอรับ”

เหล่าลูกหลานตระกูลขุนนางไม่ได้โง่เขลา ต่างก็รู้ว่าสิ่งไหนที่สร้างผลงานได้ง่ายกว่า และเลื่อนขั้นได้รวดเร็วกว่า จึงแย่งชิงภารกิจกันอย่างดุเดือด

ในห้องหมายเลขหนึ่งห้องท้องฟ้าในหอหม่านฮวา

ฉินเหยียนและสือหย่งยืนอยู่ตรงหน้าต่างแล้วมองลงไปด้านล่าง ทุกคนแย่งชิงภารกิจการต่อสู้กันอย่างดุเดือด ทำให้สือหย่งนับถืออย่างหมดใจ

“เมื่อเป็นเช่นนี้ คนอาณาจักรจ้าวก็ต่อสู้กันเอง เราไม่ต้องใช้กำลังทหารเลยแม้แต่นายเดียวแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“น่าเสียดาย อย่างไรก็เลี่ยงการนองเลือดไม่ได้”

ฉินเหยียนพูดแล้วก็เหลือบมองไปยังแถวที่ต่อกันยาวๆนั้น เขาเองก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่เปิดประตูให้สัจจะว่าจะให้ผลประโยชน์ พวกเสียสติอาณาจักรจ้าวก็พากันเข่นฆ่าครอบครัวตนเอง และเข่นฆ่าราชวงศ์แห่งอาณาจักรจ้าวจนสิ้นภายในคืนเดียว ก็ถือว่าได้กำจัดความกังวลไปได้ไม่น้อย

ฉินเหยียนไม่คิดเลยว่าจะมีคนถือศีรษะมารับรางวัลกันมากมายเพียงนี้

“ทองที่วิสาหกิจนำมาให้ยังเพียงพอรึไม่?”