องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 838

ไป๋เอ้อร์และเว่ยอู่ที่จู่ๆก็ถูกขวางการต่อสู้ไม่พอใจอย่างมาก พวกเขาตะโกนพร้อมกันว่า

“เจ้าคือใคร บอกชื่อมา!”

สือเหล่น หยางจิ่นซิ่วและเซี่ยชิงลงจากม้าแล้วเดินไปทางฝูงชน

สือเหล่นประสานมือคารวะพูดก่อนว่า “พวกข้าได้รับคำสั่งจากผู้นำพรรคยาจกให้มาต้อนรับทุกคนขึ้นภูเขาไท่ซานไป”

ไป๋เอ้อร์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ไม่เห็นรึว่าเราสองคนกำลังต่อสู้กันอยู่รึ มายุ่งทำไม!”

เว่ยอู่เองก็พูดสมทบว่า “ทีอะไรก็รอพวกข้าประลองกันเสร็จก่อน!”

เมื่อสิ้นเสียงแล้วก็ตั้งกระบวนท่าอีกครั้งแล้วเตรียมจะโจมตีใส่ไป๋เอ้อร์

หยางจิ่นซิ่วตอบสนองรวดเร็วอย่างมาก นางรีบกระโดดไปขวางอยู่ตรงกลางทั้งสองแล้วกระแทกทวนลงพื้นอย่างแรง จากนั้นก็พูดอย่างเข้มงวดว่า

“คำสั่งยุทธภพห้ามไม่ให้ต่อสู้กันเอง หากใครกล้าก้าวขึ้นมาอีก อย่าหาว่าทวนในมือของข้าร้ายกาจ!”

เหล่าจอมยุทธที่กำลังดู มีคนจำทวนเงินและคันธนูนั้นได้ เมื่อมองไปยังหน้ากากที่หญิงทั้งสองสวมใส่อยู่ก็พูดอย่างตะลึงว่า

“ข้ารู้จักพวกนาง! นางที่ถือทวนคือรากษสวิภีษณะ นางที่ถือคันธนูคือรากษสราวัณ!”

“ว่าอย่างไรนะ? เป็นพวกนางงั้นรึ!”

ตอนนั้นนามของรากษสวิภีษณะและรากษสราวัณมีชื่อเสียงในยุทธภพอย่างมาก! การประลองยุทธในตอนนั้น ไม่มีใครรู้เลยว่าหญิงสาวร่างยางที่สวมหน้ากากสองคนนี้โผล่มาจากไหน

แต่พวกนางทั้งสองฟันฝ่าขวากหนาม หากใครมาขวางทางก็จะจัดการทิ้ง พวกนางประลองต่อสู้จนได้เข้ามาติดสิบอันดับแรกแห่งอันดับยุทธภพ พวกผู้ชายต่างก็นับถือพวกนางอยู่นานเลยทีเดียว

ไป๋เอ้อร์และเว่ยอู่ก็จำทวนสีเงินที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของพวกเขา พวกเขาสีหน้าเปลี่ยนไปทันที รากษสวิภีษณะติดอันดับห้าในยุทธภพเชียวนะ ต่อให้พวกเขาสองคนจะร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของรากษสวิภีษณะ

แม้ทั้งสองจะไม่พอใจอีกฝ่าย แต่ก็ติดเรื่องวิชาที่เทียบไม่ได้ หากทำให้รากษสวิภีษณะโกรธก็รนหาที่เองไม่ใช่รึไง อีกอย่างพวกชายหนุ่มร่างกำยำมากมายตรงนั้น ก็คงไม่ใช่คนดีอะไรแน่

เมื่อคิดดังนั้นแล้วจิตสังหารของทั้งคู่ก็หายไป ไป๋เอ้อร์แสร้งทำท่าทีแล้วพูดว่า

“ผู้ชายที่ดีมักไม่ถือสาผู้หญิง ถือว่าเห็นแก่เจ้า ข้าไม่สู้แล้ว”

เมื่อพูดดังนั้นแล้วก็เลิกตั้งกระบวนท่า จากนั้นก็มองบนใส่เว่ยอู่

เว่ยอู่เองก็หยุดแค่นั้น แล้วพูดว่า “วันนี้เห็นแก่แม่นางผู้นี้ ข้าจะปล่อยเจ้าไป แล้วเจอกันที่งานประลอง!”

เมื่อสิ้นเสียงแล้วก็มุ่งหน้าขึ้นเขาไปที่ภูเขาไท่ซาน