องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 840

ฉินเหยียนมองคนที่มุทะลุและเลือดร้อนที่อยู่เบื้องหน้า และถามอย่างน้ำเสียงเป็นมิตรว่า “ท่านคือ?”

คนผู้นั้นเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “ข้าคือผู้นำแห่งหอเลือดสีชาด ผู้คนมักเรียกขานข้าว่าเตาปา ติดอันดับยุทธภพอันดับที่เก้าสิบแปด!”

คนผู้นี้พูดจาเสียงดัง แต่ฉินเหยียนกลับเพิ่งเคยได้ยินชื่อของคนๆนี้ครั้งแรก เขาหันหน้าไปแล้วใช้มือบัง แล้วถามเจ้าสำนักทั้งสามที่อยู่ข้างๆว่า

“พวกท่านเคยได้ยินสำนักนี้มาก่อนรึไม่?”

ปฐมคุรุสวรรค์จางแห่งเขาพยัคฆ์มังกรและเจ้าอาวาสผู๋ถีพากันส่ายหน้า แต่ฝ่าซั่นแห่งเขาอู่ตังพูดว่า

“ข้าพอรู้เรื่องสำนักนี้มาบ้าง ตอนนั้นเกือบจะถูกผู้นำสำนักเฉาสังหารจนสิ้นเลย”

ฉินเหยียนถามอย่างสงสัยเล็กน้อยว่า “เรื่องเกิดต้องมีเหตุ ท่านฝ่าซั่นพอจะรู้รึไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น?”

ฝ่าซั่นเหลือบมองผู้นำหอเลือดสีชาดเตาปาแล้วพูดเสียงเบาว่า

“ชื่อของสำนักนี้ ฟังแล้วก็รู้ว่าไม่ใช่อะไรดีๆ ล้วนเป็นคนป่าที่ปล้นผู้อื่น”

ฉินเหยียนเองก็พอเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เขาหันไปมองสือเหล่ยที่ยืนเฝ้าอยู่ข้างๆ เพียงแค่สายตาเดียวสือเหล่ยก็เข้าใจทันที และได้ออกไปเงียบๆ

ฉินเหยียนมองไปยังผู้นำหอเลือดสีชาดเตาปาแล้วพูดอย่างจริงจังว่า

“ในเมื่อเจ้ากล่าวว่าผู้นำสำนักเฉาเข่นฆ่าสหายของเจ้ามากมาย เช่นนั้นพวกเจ้าไปทำอะไรสำนักเฉาไว้งั้นรึ?”

เตาปาพูดอย่างเหิมเกริมว่า “ประโยคนี้เจ้าควรไปถามเมียเจ้ามากกว่านะ! หอเลือดสีชาดของเราก็แค่ยึดภูเขาลูกเดียว ไม่ได้ขวางสำนักเฉาเสียหน่อย แต่เมียของเจ้ากลับมาเข่นฆ่าสหายของข้า นั่นคือชีวิตนับร้อยเชียวนะ จะปล่อยไปเช่นนี้ไม่ได้!”

เหล่าสหายที่มากับเขาเองก็พากันพูดอย่างไม่สนอารมณ์ว่า

“ใช่ จะปล่อยไปเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาด!”

“ฆ่าคนต้องชดใช้ชีวิต เลือดต้องชำระด้วยเลือด!”

ในขณะที่พวกเขากำลังพูดเสียงดังวุ่นวาย สือเหล่ยก็ได้มาข้างกายของอ๋องเหยียนแล้วได้นำข้อมูลของหอเลือดสีชาดถวายแก่อ๋องเหยียน

ฉินเหยียนเองก็ไม่ได้แอบ เขาเปิดออกแล้วอ่านคร่าวๆ เมื่อทำความรู้จักหอเลือดสีชาดบ้างแล้วก็พูดอย่างจริงจังว่า

“ทุกท่านอย่าได้ร้อนใจไป มีอะไรก็มาพูดคุยกันดีๆ มีปัญหาก็มาคลี่คลาย ต่อให้ถกเถียงกันไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ใช่รึไม่?”

เตาเปากอดอกแล้วพูดอย่างเข้มงวดว่า “หยุดพล่ามได้แล้ว รีบพูดมาดีกว่าว่าฆ่าสหายของข้าไปมากมายขนาดนี้ จะคิดอย่างไร?”

ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจังว่า “ได้ ในเมื่อพวกเจ้าต้องการคิดบัญชี เช่นนั้นก็มาคิดกันให้ดีเลยดีกว่า”

เมื่อพูดดังนั้นแล้วก็ถือข้อมูลแล้วอ่านเสียงดังว่า

“ในเดือนสี่ปีเถาะ หอเลือดสีชาดได้ไปทำการปล้น สังหารคนในหมู่บ้านเหล่านิ่วไปหนึ่งร้อยเจ็ดสิบแปดคน”