องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 875

เหล่านักวิชาการอาณาจักรหลู่ต่างพากันถามว่า “หัวหน้าคณะฟาง ท่านพูดจริงรึ?”

ฟางเจาจวินพูดอย่างจริงจังว่า “แน่นอน ผลผลิตของมันฝรั่งสูงมากอยู่แล้ว เพียงแต่เราไม่เคยรู้มาก่อนว่ามันมีสิ่งนี้ก็เท่านั้น อีกอย่างไม่ใช่แค่มันฝรั่งเท่านั้น ตอนที่เราส่งคณะทูตไปยังทางตะวันออก ยังได้นำพืชหลายชนิดที่ให้ผลผลิตสูง เป็นพืชที่มีลักษณะและรสชาติแปลกใหม่กลับมาด้วย เดี๋ยวข้าจะพาทุกท่านไปชม”

เหล่านักวิชาการอาณาจักรตกตะลึงอย่างมาก มันน่าตะลึงมากขึ้นเรื่อยๆจนไม่รู้จะพูดอะไรเลย อยากจะรีบไปชม

“หัวคณะฟาง ท่านพาเราไปตอนนี้เลยเถิด!”

ฟางเจาจวินหัวเราะเบาๆแล้วพูดว่า “อย่าร้อนใจไปเลย ทานหม้อไฟก่อน อีกเดี๋ยวมีหลายที่ที่เราจะไปเยี่ยมชม”

ว่าแล้วก็ได้คีบผักหลายอย่างลงไปในหม้อ และเทเนื้อหมูเนื้อวัวลงไปมากมาย ไม่นานกลิ่นหอมของหมาล่าก็กระจายไปทั่ว ฟางเจาจวินอธิบายอย่างใจเย็น ทำให้ทุกคนทานหม้อไฟมื้อนี้ได้อย่างเอร็ดอร่อยและสนุกสนานมาก

เมื่ออิ่มกันแล้ว ก็มีคนพูดอย่างเสียดายเบาๆว่า “ไว้กลับอาณาจักรหลู่แล้ว เราก็ต้องทำหม้อไฟทานตามด้วยแล้ว”

อีกคนหนึ่งหลุดหัวเราะแล้วพูดว่า “ถ้าเจ้าพูดว่าจะทานที่อาณาจักรฉินหลายๆครั้งก็ได้อยู่หรอก กลับอาณาจักรหลู่แล้วเจ้ายังอยากจะทานหม้อไฟอีก แค่เนื้อวัวเจ้าก็ไม่รู้ต้องประหารกี่ครั้งแล้ว!”

เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว คนผู้นั้นก็ขดคอแล้วพูดอย่างจนปัญญาว่า

“เจ้าพูดถูก ข้าก็แค่คิดเท่านั้น ดูท่าความต่างชั้นของอาณาจักรฉินและอาณาจักรหลู่จะไม่ได้มีน้อยๆแล้วสิ”

เพียงแค่ช่วงเวลาที่ทานอาหาร ก็ทำให้เหล่านักวิชาการอาณาจักรหลู่มองอาณาจักรฉินเปลี่ยนไปทันที และได้ตัดสินใจกันว่าจะตั้งใจเรียนรู้ ศึกษาเทคนิคที่มีประโยชน์ให้มาก จะได้นำกลับไปพัฒนาสร้างอาณาจักรหลู่

เมื่อฟางเจาจวินเห็นว่าทุกคนทานอิ่มแล้ววางตะเกียบลง นางจึงยืนขึ้นแล้วพูดว่า

“อิ่มเอมกันแล้ว ต่อไปเราข้าจะพาทุกท่านไปเยี่ยมชมคณะเกษตรศาสตร์ที่น่าประหลาดใจ เชิญทางนี้”

เมื่อสิ้นเสียงแล้วก็ได้เดินนำทางไปทันที

เหล่านักวิชาการอาณาจักรหลู่ได้ยินว่าจะได้ไปเยี่ยมชมคณะเกษตรศาสตร์ก็ตื่นเต้นกันอย่างมาก และพูดว่า

“ดีจังเลย ในที่สุดก็จะได้เห็นเป็นขวัญตาแล้ว!”

“เดี๋ยวข้าจะจดบันทึกสิ่งที่เห็นทุกอย่างไม่ให้ขาดตกไปเลย!”

ทุกคนต่างเดินฟางเจาจวินตามไป แล้วมุ่งหน้าไปที่คณะเกษตรศาสตร์อย่างกระฉับกระเฉงและมีชีวิตชีวา

ทุกคนได้มาถึงคณะเกษตรศาสตร์แล้วเข้าไปด้านใน เมื่อมองไปก็เห็นว่ามีเรือนกระจกที่ยาวมากๆ ด้านนอกมีสิ่งที่คล้ายๆผ้าสีขาวคลุมอยู่ และมองเห็นผักสีเขียวขจีด้านในเล็กน้อย

“หรือว่า นี่คือเรือนกระจกงั้นรึ?”