องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 902

เมื่อผ่านเรื่องนี้ไปแล้วทุกคนก็ดูต่อไป

ผู้ที่อยู่อันดับสี่แห่งอันดับหงส์ คือฮองเฮาปีศาจฉีเยี่ยนเอ๋อร์แห่งอาณาจักรฉิน หญิงผู้ที่มีความเด็ดขาด ดำเนินการงานได้อย่างรวดเร็วและเฉียบขาด ผู้ที่ดูแลทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ของแผนกซวนจิง แห่งตำหนักอ๋องเหยียน

ผู้ที่อยู่อันดับห้าแห่งอันดับหงส์ คือจางอวิ๋นซู พระชายาของอวี่ชินหวังแห่งอาณาจักรฉิน ผู้ที่ดูแลวิสาหกิจทั่วใต้หล้า ดำเนินกิจการได้อย่างเฟื่องฟู และเปิดวิสาหกิจทั่วทั้งเก้าแคว้น

ผู้ที่อยู่อันดับหกและอันดับเจ็ดแห่งอันดับหงส์ คือสองหญิงงามที่งดงามที่สุดในอาณาจักรอู๋ คนหนึ่งมีนามว่าโค้วจื่อหยวน มีลายมือที่งดงาม คือภรรยาของอวี๋จื่อหมิง อัครเสนาบดีแห่งอาณาจักรอู๋ รูปลักษณ์งดงามทั้งคู่

ส่วนอีกคนมีนามว่าต่งเซียวหว่าน นางเป่าขลุ่ยไพเราะอย่างยิ่ง เสียงขลุ่ยจับใจผู้คน ทำให้ผู้ที่ได้ยินต้องตกสู่ภวังค์ คือภรรยาของแม่ทัพใหญ่หวังไข่แห่งอาณาจักรอู๋

แม้ว่าจะไม่ทราบที่มาของหญิงสาวสองคนนี้ แต่เมื่อปรากฏตัวก็ขึ้นมาอยู่จุดสูงสุด พวกนางงดงามและเฉลียวฉลาด ต่อให้จะสมรสแล้ว แต่ก็ยังเป็นผู้หญิงที่เหล่าบรรดาผู้ชายในอาณาจักรอู๋ชื่นชอบ

และยังมีฟางเจาจวิน ผู้ที่เป็นหัวหน้าคณะแห่งสถาบันการศึกษาแห่งอาณาจักรฉิน หลู่เจาผู้เป็นภรรยาของหลินเย้าจู้ล้วนอยู่ในสิบอันดับแรกทั้งนั้น

สิ่งที่น่าตะลึงก็คือ ผู้ที่ติดร้อยอันดับแรกแห่งอันดับหงส์ มีผู้หญิงของหัวถิงไปแล้วครึ่งหนึ่ง

“นี่หากไม่ได้เห็นก็คงไม่รู้ พอได้เห็นก็ถึงกับตะลึง ผู้หญิงที่ร่ำรวย ศิลปินหญิง ผู้ดูแลหญิงต่างๆ หญิงสาวที่มีสมบัติมากมาย ล้วนเป็นคนหัวถิงของเรา!”

“แม้จะไม่ได้เป็นแนวหน้าในอันดับหงส์ แต่หากนำมาเปรียบเทียบกับผู้หญิงทั่วไป นั่นคือผู้ที่ไม่อาจเอื้อมถึงเชียวนะ”

“ถูกแล้ว ผู้หญิงที่ได้ติดอันดับหงส์ ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์และความสามารถ หรือแม้แต่กำลัง สามารถเป็นแบบอย่างให้แก่ผู้หญิงทั่วใต้หล้าได้เลย!”

เมื่อดูอันดับหงส์แล้ว ทุกคนก็มองไปยังอันดับยุทธภพ

ในสี่ปีนี้ มีผู้มีความสามารถปรากฏในยุทธภพมากมาย อันดับยุทธภพเองก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ นักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งใต้หล้านี้ ผู้ที่ถูกไล่ล่า ถูกตั้งค่าหัวรางวัลใหญ่อย่างกงซุนอู๋หมิง หลายปีมานี้ไม่มีข่าวคราวของเขาเลย

และอันดับยุทธภพในครั้งนี้ยังได้ลบชื่อของเขาออกด้วย เนื่องจากไม่มีข่าวคราวมาหลายปีแล้ว หากไม่ได้ถูกลอบสังหารก็คงออกจากยุทธภพแล้ว ดังนั้นจึงได้ลบชื่อเอาออก

ส่วนรากษสวิภีษณะและรากษสราวัณที่ครั้งหนึ่งเคยติดสิบอันดับแรก หลายปีมานี้ก็ได้เงียบหายไปเช่นกัน จึงได้ถูกไป๋เสี่ยวเซิงลบชื่อออกจากยุทธภพเช่นกัน

อีกทั้งตั้งแต่งานรับสมัครจอมยุทธจบลง ยุทธภพก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากมาย ระหว่างเหล่าสำนักและพรรค ไม่ได้มีแต่เรื่องเข่นฆ่ากันอีกต่อไปแล้ว แต่เริ่มที่จะสนใจหลักทำนองคลองธรรม ต่อให้เป็นความแค้นหลายรุ่นก็ยังถูกลบล้างทิ้งไปได้ด้วยเงิน

เหล่าจอมยุทธต่างมุ่งมั่นที่จะหาเงิน และจดจำประโยคที่ผู้นำพรรคยาจกได้กล่าวไว้ว่า

“ไม่มีเรื่องใดที่เงินคลี่คลายไม่ได้ ถ้าหากมี นั่นก็ต้องเป็นเพราะเงินไม่มากพอ”