หญิงทั้งสองพูดถึงชีวิตที่อยู่ในอาณาจักรอู๋หลายปีมานี้ ใช่ชีวิตอยู่กับสามีมานานหลายปี หากจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรก็คงไม่จริง ดังนั้นทั้งสองจึงได้มาขอทางรอดจากหลิวหรูซือโดยไม่สนใจอะไร
“หรูซือ ตอนนั้นเราฝึกซ้อมด้วยกัน มีชื่อเสียงด้วยกันที่อาณาจักรจ้าว เส้นทางนี้ไม่ง่ายเลย เห็นแก่ความเป็นพี่น้องของเรา ช่วยเราหน่อยเถิดนะ”
“ใช่แล้ว ช่วยขอร้องกับอ๋องเหยียนได้ด้วยเถิด สามีของพวกเราไม่ต้องการความร่ำรวย ขอเพียงได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข”
“ช่วยขอความเมตตาให้พวกเราด้วยเถิดนะ”
ทั้งสองคำนับ ใช้ศีรษะกระแทกกับพื้นเสียงดัง
หลิวหรูซือไม่ได้ตอบตกลง แต่กลับเดินไปยังชั้นหนังสือ แล้วหยิบมีดสั้นด้ามหนึ่งออกมา จากนั้นก็เดินไปหาหญิงทั้งสองแล้วแสดงมีดออกมา
“มีดเล่มนี้มีนามว่ามีดพิพากษา คือของที่ทางหอกฎหมายแห่งตำหนักอ๋องเหยียนสร้างขึ้นมา พวกเจ้าเป็นไส้ศึกอยู่ด้านนอกมานาน ไม่รู้ถึงการใช้งานของมัน”
หลิวหรูซือนั่งลงแล้วเล่นมีดพกไปด้วยพูดไปด้วยว่า
“มีดพิพากษามีดพิพากษา ความหมายตามชื่อของมัน ไม่ว่าจะเป็นใครที่เป็นคนของตำหนักอ๋องเหยียน หากคิดจะขัดขืนคำสั่งของอ๋องเหยียน ก็ต้องให้สหายใช้มีดเล่มนี้ในการทำให้กลับมาสู่ระเบียบ”
“ติ๊ง” จู่ๆมีดพกก็ตกลงบนพื้น หลิวหรูซือมองด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า
“เกียรติและความเสื่อมเสียของตนเอง จะนำมาเหมารวมกับใต้หล้าได้อย่างไร พวกเจ้าทั้งสองคือสหายของข้า และเป็นนางกำนัลระดับสามของตำหนักอ๋องเหยียน ผู้ที่ทำการใหญ่จะไม่หวั่นไหวต่อเรื่องเล็กน้อย แต่หากเจ้าทั้งสองยังไม่ได้สติ ข้าจะขอใช้มีดเล่มนี้ ช่วยให้พวกเจ้ากลับคืนสู่ระเบียบ”
หญิงทั้งสองจ้องมองมีดด้านหน้าแล้วสับสนไปหมด แผนก็คือแผน ได้วางแผนมานานเจ็ดแปดปี แล้วจะเปลี่ยนแปลงเพื่อความรู้สึกส่วนตัวได้อย่างไรกัน แต่หากทำตามแผนต่อไปแล้วเป็นไปตามเรื่องราวของเฉินหย้วนหย้วนที่อาณาจักรจ้าว พวกนางต้องสังหารสามีของตนเองด้วยมือของตนเอง ความรู้สึกหลายปีจะลงมือไปได้อย่างไรกัน?
“ยังไม่ยืนขึ้นอีกรึ อยากตายงั้นรึ?” หลิวหรูซือตะคอกอย่างเข้มงวด “อย่าบังคับให้ข้าต้องลงมือ!”
หญิงทั้งสองอึ้งอยู่นาน สุดท้ายต่งเซียวหว่านก็ได้เคลื่อนไหว นางไม่ได้ยืนขึ้น แต่ได้ดึงมีดเล่มนั้นออกมาจากพื้น
“หากพี่ใจร้ายเช่นนี้ เช่นนั้นข้าก็ยินดีตายเพื่อสามีข้า ข้าขอคืนชีวิตให้แก่อ๋องเหยียน!”
ว่าแล้วก็จะฆ่าตัวตายเพื่อไถ่โทษ
“อย่านะ!” โค้วจื่อหยวนกำลังจะห้าม แต่หลิวหรูซือก็ได้ใช้เท้าเตะมีดกระเด็นไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...