หัวถิงอาณาจักรหลู่
ทางด้านพระราชสำนักเล็กได้รับจดหมายที่มีการข่มขู่ของกัวฮวายแล้ว แต่ระยะนี้จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนไม่มีเวลามาสนใจเรื่องที่อาณาจักรเยี่ยนเข้ามาจู่โจมเลย สิ่งที่เป็นเรื่องเครียดคือมีชาวเมืองมาหราบเข้าเฝ้าท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์เก้าดอกบัวที่นอกจวนเจ้าเมืองไม่ขาดสาย
แม้ว่าจะได้ส่งจดหมายนกพิราบเรื่องที่ฮ่องเต้หลู่สละบัลลังก์ให้แก่อ๋องเหยียนหลายวันแล้ว แต่กลับไม่ได้รับจดหมายตอบกลับจากอ๋องเหยียนเลย จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนจึงต้องหาวิธีการมาถ่วงเวลาเอาไว้ เพื่อขจัดความสงสัยของเหล่าชาวเมืองและเหล่าขุนนางใหญ่
อีกด้านหนึ่ง
เฉิงเซิน เถาซงจือรวมถึงหลี่ชาง เมื่อได้รู้ว่าอ๋องเหยียนไม่รบแต่สยบทหารของข้าศึก ทำให้ได้ครอบครองอาณาจักรหลู่แล้ว ทั้งสามก็ได้นำของขวัญมุ่งหน้ามายังจวนเจ้าเมืองเพื่แสดงความยินดีที่อ๋องเหยียนได้กลายเป็นฮ่องเต้องค์ใหม่แห่งอาณาจักรหลู่
จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนได้ให้ทั้งสามไปพบที่ห้องโถง เมื่อจัดการงานเสร็จแล้ว จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนก็ได้เดินตามเข้าไปในห้องโถง
ทั้งสามคนยืนขึ้นแล้วประสานมือคารวะพูดขึ้นพร้อมกันว่า “นายทั้งสองขอรับ”
เมื่อจ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนนั่งลงแล้ว ก็ได้พูดขึ้นอย่างไม่ได้นัดหมายว่า “ไม่ต้องมากพิธี”
จ้าวจือหย่าได้ถามขึ้นก่อนว่า “ทั้งสามอาณาจักรของพวกเจ้าสงบดีรึไม่?”
เฉิงเซินประสานมือคารวะตอบกลับว่า “อาณาจักรจ้าวมีฮ่องเต้หญิงที่คอยดูแลพระราชสำนัก ทุกอย่างดำเนินการเช่นเคย มุมานะมุ่งสู่ความเป็นเลิศ เพื่อให้ไล่ตามอาณาจักรฉินได้ทันขอรับ”
หลี่ชางพูดต่อว่า “บัดนี้อาณาจักรเยว่ได้ดำเนินการตามแผนการ พัฒนาอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ฮ่องเต้เยว่เรียกได้ว่าถูกล้มล้างแล้ว ทุกอย่างในพระราชสำนักมีข้าเป็นผู้คอยตัดสินใจ บัดนี้อาณาจักรสงบสุขดีขอรับ”
เถาซงจือเองก็พูดสมทบว่า “แม้ว่าอาณาจักรอู๋จะเพิ่งเกิดความโกลาหลขึ้น แต่ด้วยการสนับสนุนจากอวี่จื่อหมิงและหวังไข่ อาณาจักรอู๋ก็ได้สงบลงแล้ว บัดนี้กำลังจะเริ่มสร้างอาณาจักร ทุกอย่างดำเนินการไปตามแนวโน้มที่ดีขอรับ”
เมื่อได้ยินว่าทั้งสามอาณาจักรกำลังพัฒนาในทิศทางที่ดี จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนก็โล่งอก บัดนี้ชาวเมืองหัวถิงได้ก่อความวุ่นวายใหญ่หลวง รวมถึงอาณาจักรเยี่ยนได้มาสร้างปัญหาไม่หยุด หากอาณาจักรใดเกิดมีปัญหาขึ้นอีก ก็คงจะเกิดเรื่องใหญ่จริงๆแล้ว
หลิวเชียนเชียนพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ดี ดำเนินไปตามแผนการต่อไป หากเกิดอะไรขึ้นแม้แต่น้อย ให้รายงานต่อพวกข้าทันที”
“ขอรับ”
เมื่อทั้งสามตอบกลับพร้อมกันแล้ว เฉิงเซินก็ได้ถือของขวัญขึ้น
“นายทั้งสองขอรับ หลังจากที่พวกข้าทั้งสามได้รับข่าวว่าอ๋องเหยียนได้สิบทอดบัลลังก์อาณาจักรหลู่แล้ว ก็ได้นำของมาให้ เพื่อแสดงความยินดีที่อ๋องเหยียนได้ยึดครองอาณาจักรหลู่ได้สำเร็จขอรับ!”
จ้าวจือหย่าได้รับมาแล้วเปิดออกมาดู เฉิงเซินเป็นตัวแทนของอาณาจักรจ้าว ได้ส่งผ้าไหมซาตินที่มีเพียงในอาณาจักรจ้าวหนึ่งร้อยผืนมาให้
หลี่ชางได้เป็นตัวแทนของอาณาจักรเยว่ ส่งรถเหล็กชั้นดีที่ดีที่สุดของอาณาจักรเยว่มาให้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...