อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1044

ในวังจักรพรรดิ

ตำหนักจิ้งฉี

ที่นี่คือวังบรรทมขององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นแม้จะกลับมาน้อยครั้ง ช่วงสิบปีนี้วันที่มายังตำหนักจิ้งฉีใช้นิ้วนับได้เลย แต่เหล่าสาวใช้วังของตำหนักจิ้งฉีก็อยู่ที่นี่มาตลอดทั้งปี คอยเก็บกวาดเป็นอย่างดี จัดการตัดแต่งต้นไม้ใบหญ้า

ดังนั้นตำหนักจิ้งฉีจึงสะอาดสะอ้านมาโดยตลอด

เดิมทีองค์จักรพรรดิยังจะจัดเลี้ยงเชิญองค์หญิงใหญ่อยู่ แต่เพราะเรื่องลอบสังหารในวันนี้ งานเลี้ยงจึงยกเลิก องค์จักรพรรดิฮองเฮาพอเจอกับนาง ก็เข้าปลอบประโลมไปไม่กี่คำ จากนั้นจึงให้นางไปพักผ่อนยังวังบรรทม

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นถูกปรนนิบัติอาบน้ำอาบท่า ตอนที่แช่อยู่ในน้ำร้อนให้สาวใช้วังค่อยๆ ขัดสีฉวีวรรณ ไม่รู้เพราะอะไรจึงคิดถึงคนเหล่านั้นที่พบในวันนี้

ในสมองนางคนที่คิดถึงก่อนคือซือถูไป๋

คุณชายเปล่งปลั่งที่เหมือนพระจันทร์คนนั้น ชุดคลุมผ้าไหมสีขาวพออยู่ในกลุ่มคนดูแล้วก็เหมือนมีแสงสว่างขาวนวลชั้นหนึ่งแผ่ออกมา

พริบตานั้น นางกระทั่งรู้สึกว่าตนเองในช่วงเวลาที่โดดเดี่ยว สิ่งที่คอยวาดฝันอยู่ตลอด ชายหนุ่มที่สามารถมายืนอยู่ข้างกายตนเองได้ ต้องมีหน้าตาแบบนี้นั่นล่ะ

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นยื่นมือมาแตะเบาๆ ที่ตำแหน่งหัวใจตนเอง

นางเหมือนสัมผัสได้ถึงอาการใจเต้นเร็วของตนเองตอนนั้น ราวกับว่าแทบจะพุ่งออกมาจากหน้าอกเลยทีเดียว

ตอนที่นางลืมตัว เขาก็ทักทายไปทางฝั่งตรงข้าม

นางอดมองตามสายตาของเขาไม่ได้ จากนั้นจึงมองเห็นชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง

เป็นรูปแบบที่ตรงกันข้ามอย่างสมบูรณ์เลยทีเดียว

ชุดดำทั้งตัว โดดเดี่ยวตัดขาดจากโลกภายนอก ราวกับความเอะอะอึกทึกรอบๆ ไม่สามารถส่งผลกระทบกับเขาได้เลย

"องค์หญิงใหญ่..."

สาวใช้วังที่ช่วยนางหวีผมอยู่เรียกนางเบาๆ

"อื๋อ?"

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นลืมตาขึ้นมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน