อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1054

ท่านอาจารย์วินิจฉัยไปแล้วด้วยหรือ?

ฟู่จาวหนิงมองไปทางผู้อาวุโสจี้ รู้สึกเกินคาดหน่อยๆ แต่พอมองดู นางกลับพบว่าสีหน้าผู้อาวูโสจี้ดูประหลาดนิดๆ

สีหน้าเขามองไม่เห็นความยินดีอยู่เลย กลับดูมึนงงห่อเหี่ยวเสียด้วยซ้ำ แล้วยังมีโทสะอยู่หน่อยๆ

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ ถึงทำให้ผู้อาวุโสจี้มีสีหน้าแบบนี้

"ผู้อาวุโสจี้วินิจฉัยไปแล้ว วัตถุดิบยาเหล่านี้ล้วนค่อนข้างหายาก มีบางส่วนที่หมอใหญ่หลายคนอาจจะไม่รู้จัก ดังนั้นข้าจึงพาผู้อาวุโสจี้มาด้วย ถ้าหากทุกท่านมีวัตถุดิบยาที่ไม่รู้จัก หรือข้อสงสัย ก็สามารถขอคำชี้แนะจากผู้อาวุโสจี้ได้เลย"

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นพูด พลางมองไปทางผู้อาวุโสจี้

ภายใต้สายตาให้กำลังใจและวิงวอนของนาง ผู้อาวุโสจี้ลุกขึ้นยืน

"ข้าเองก็ไม่กล้าประมาทนัก ถ้าหากทุกท่านมีข้อสงสัยอะไร ก็มาพิจารณาศึกษาร่วมกันเถิด" พอพูดประโยคนี้อย่างหมดเรี่ยวแรง ผู้อาวุโสจี้ก็นั่งลงมา

ดูแล้วเหมือนจะอารมณ์ไม่ดีจริงๆ

ฟู่จาวหนิงพอเห็นก็กังวลหน่อยๆ แล้ว แต่ตอนนี้นางจะไปถามสถานการณ์ให้ชัดเจนข้างๆ ผู้อาวุโสจี้ก็ลำบาก

"ผู้อาวุโสจี้ถ่อมตนจริงๆ"

วัตถุดิบยาล้วนถูกยกเข้ามาแล้ว ทุกคนมองไปก็เห็นว่ามีอยู่ไม่น้อยเลย

"วัตถุดิบยาเหล่านี้องค์หญิงใหญ่ได้มาจากที่ใดหรือ?" มีคนถามขึ้น

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นยิ้มอย่างเขินๆ "พูดแล้วก็ไม่น่าเชื่อ ระหว่างทางที่กลับเมืองหลวง พวกเราพบเข้ากับแพะป่าที่น่ารักตัวหนึ่ง ยังเล็กมาก น่าจะเพิ่งเกิดได้ไม่นาน ดังนั้นข้าจึงอยากจะส่งมันเข้าไปในภูเขา หวังว่าจะหาพ่อแม่ของเจ้าแพะน้อยพบ"

ทุกคนฟังแล้วก็อดมองหน้ากันไปมาไม่ได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน