อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1085

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นคิดถึงภาพของคุณชายคนนั้นที่มาปกป้องตนเองในตอนนั้น แล้วยังคิดถึงภาพที่เขาทั้งๆ ที่สวมหน้ากากอยู่ห้ามปลดลงมา กินข้าวก็ไม่ได้ แต่ก็ยังอยู่กินกับนางโดยไม่บ่นสักคำ รอยยิ้มบนใบหน้าก็เด่นชัดขึ้นมาไปพักหนึ่ง

"ถ้าหากเป็นเขาจริง ข้าก็ไม่สนใจเรื่องใบหน้าเสียๆ ของเขาแล้วล่ะ"

"องค์หญิงใหญ่..." อิ๋นสั่วกับเสิ่นเซียงล้วนตกตะลึงไปบ้าง

ไม่ใส่ใจจริงหรือ?

ฟังข่าวที่ลือมา อ๋องเจวี้ยนที่ใบหน้าพังไปแล้ว จะพังยับไปจนหมดแล้วจริงหรือ พูดกันเสียน่ากลัว

"แต่ต้องยืนยันก่อนว่าใช่เขาหรือไม่ ถ้าหากเป็นเขาจริง เขาอยู่ในต้าชื่อก็มีอันตรายอยู่ และถ้าเป็นเพราะข้าที่ทำให้เขาถูกนักฆ่าจากเมืองหมานเหล่านั้นจับตาดูแล้วจะทำอย่างไรกัน?"

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเริ่มกังวลอ๋องเจวี้ยนขึ้นมาแล้ว

"ฝ่าบาทต้องส่งคนไปตรวจสอบที่มาของเขาแน่" อิ๋นสั่วเอ่ยขึ้น "เดี๋ยวข้าเองก็จะไปตรวจสอบด้วย ว่าเขาพักอยู่ที่ไหน"

"อิ๋นสั่ว ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็รีบไปเถอะ หลังจากตรวจสอบแล้วก็ส่งคนไปคุ้มครองเขาด้วย อย่าให้เขาเจออันตรายเด็ดขาด"

"องค์หญิงใหญ่ ท่านนี่ใจดีจริงๆ"

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นยังได้ยินข่าวที่อ๋องเจวี้ยนใบหน้าพังไปแล้ว คนอื่นๆ ก็ต้องได้ยินมาเหมือนกัน

ข่าวนี้จะต้องมีคนจงใจลือออกมาแน่ เพียงไม่ถึงหนึ่งวันบนถนนก็อลหม่านขึ้นมา

ที่น่าแค้นกว่าก็คือ ยังมีพวกผู้เฒ่าบนถนนจับกลุ่มกันนินทาประณามอีกด้วย แล้วช่วงเทศกาลอวยพรสารทฤดูนี้คนก็เยอะแยะมากมาย คนได้ยินก็มากขึ้น ดังนั้นจึงลือกันเร็วขึ้นไปอีก

แทบจะในวันเดียว คนมากมายในเมืองหลวงจักรพรรดิต้าชื่อก็รู้ว่าอ๋องเจวี้ยนที่ทั้งลึกลับและหล่อเหลาของแคว้นเจาคนนั้นใบหน้าพังยับไปหมดแล้ว กลายเป็นคนที่น่าเกลียดที่สุดในแคว้นเจาไปเรียบร้อย

และตอนนี้คนที่น่าเกลียดที่สุด อ๋องเจวี้ยนคนนั้น ก็กำลังนอนอยู่บนแคร่นิ่ม รับการรักษาจากฟู่จาวหนิง

"ขั้นตอนแรกคือสร้างแผลขึ้นใหม่อีกครั้ง กำจัดเนื้อที่เน่าเสียบางส่วนออกไป"

นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปยอมรับได้ เพราะจะต้องมีช่วงเวลาหนึ่ง ที่ใบหน้าจะเปลี่ยนไปน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม ถึงอย่างไรการเปิดแผลเก่ามันก็เป็นการเพิ่มแผลใหม่อยู่แล้ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน