อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1121

ฟู่จาวหนิงถามเสิ่นเชี่ยวเสร็จ รู้สึกแค่ว่าอารมณ์ยังหนักอึ้งอยู่หน่อยๆ

และไม่รู้ว่าฟู่จิ้นเชินได้ยินไปมากน้อยแค่ไหน เขาตื่นขึ้นมาระหว่างนั้น

รอจนฟู่จาวหนิงไม่ถามอะไรต่อ เขาจึงค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง มองมาทางฟู่จาวหนิง

"พวกท่านพาสามีภรรยาอย่างพวกเรามาที่นี่ เป็นเพราะอะไรกันแน่?"

"ท่านไม่ใช่ว่าพบกับเซียวหลันยวนแล้วหรือ?"

"ดังนั้น เพราะเขาคิดจะจับพวกเราอย่างนั้นหรือ? คิดจะล้างหนี้แค้นสมัยยังเด็กใช่ไหม" ฟู่จิ้นเชินคาดเดาไว้บ้างแล้ว แต่ตอนนี้เพิ่งจะยืนยัน

ฟู่จาวหนิงไม่ได้ตอบ

ฟู่จิ้นเชินยื่นมือมากุมมือภรรยา ปลอบประโลมนางที่อารมณ์ลนลานขึ้นอย่างชัดเจน

"ดูท่าจะไม่ใช่แค่เพื่อล้างแค้น ไม่ใช่นั้นไม่จำเป็นต้องเสียเวลามารักษาพวกเรา แล้วยังถามเรื่องในอดีตมากมายถึงเพียงนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเขาต้องการเอ็นมังกรหยกแค่แย่งไปก็จบเรื่องแล้ว แต่นี่ยังคิดจะมาแลกเปลี่ยนกับพวกเราด้วยหรือ?"

ฟู่จาวหนิงมองเขาอย่างประหลาดใจ

ดูท่า ฟู่จิ้นเชินต่อให้ความทรงจำจะยังสับสน บางครั้งยังถูกกระตุ้นจนเกิดอาการวิงเวียน แต่สติสัมปชัญญะของเขาก็ยังใช้การได้อยู่

"อ๋องเจวี้ยนยังรู้สึกสงสัยกับเรื่องในอดีตอยู่ใช่ไหม? เขาอยากจะรู้ความจริง ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสาเหตุอื่นอีก ที่ทำให้เขาตอนที่เห็นพวกเราสะกดอารมณ์ของตนเองเอาไว้ แล้วยอมทนกับพวกเรา"

"ใช่เลย ข้าเองก็มองออกถึงอาการอดกลั้นของอ๋องเจวี้ยน" เสิ่นเชี่ยวพยักหน้า

พวกเขาดูแล้วก็เหมือนจะเข้าใจชัดเจนอยู่นะ

ฟู่จาวหนิงไม่มีคำจะพูดออกมาชั่วขณะ

"พวกเราเองก็อยากจะตรวจสอบให้ชัดเจน ว่าตอนนั้นภรรยาข้าวางยาพิษให้อ๋องเจวี้ยนจริงหรือไม่ แล้วก็ ใครกันแน่ที่คิดจะสังหารพวกเรา"

"ท่านคิดว่านางทำหรือเปล่า?" ฟู่จาวหนิงถามฟู่จิ้นเชินขึ้นตรงๆ

ฟู่จิ้นเชินน่าจะเป็นคนที่เข้าใจเสิ่นเชี่ยวมากที่สุดแล้วกระมัง