อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1129

เสิ่นเชี่ยวเองก็พูดขึ้นว่า "พวกเรารออยู่ในนั้นหลายวัน ประทังชีวิตด้วยบ่อน้ำนั่น พอห่างไปหน่อยก็เห็นบ้านหลังหนึ่งถูกถล่มทับพังไปมุมหนึ่ง แล้วยังเห็นรางหินที่เอาไว้ป้อนม้าหรือป้อนอะไรสักอย่าง ในอดีตน่าจะมีครอบครัวของใครพักอยู่"

"แล้วได้มองอย่างชัดเจนไหม?"

ฟู่จาวหนิงได้ยินการบรรยายของพวกเขาเช่นนี้ ในใจก็อดรู้สึกอยากรู้อยากเห็นต่อสถานที่นั้นขึ้นมาไม่ได้

"เข้าไปดูอยู่นะ แต่ว่าในนั้นถึงอย่างไรก็ถูกทับไป บางจุดเต็มไปด้วยดิน แล้วยังมีหินก้อนใหญ่อยู่อีก บนหลังคาก็ถูกหน้าผาดินปิดทับไปหมดแล้ว ด้านล่างไม่มีแสง ยิ่งไปกว่านั้นคนยังยืดตัวตรงไม่ได้ ต้องงอตัวเดินเข้าไป"

ฟู่จิ้นเชินคิดถึงสถานที่นั้น สายตาดูว่างเปล่า

"ข้ารู้สึกว่าถ้ายิ่งเข้าไปหาด้านในก็จะพบเส้นทางอยู่ จากพื้นหินดำกับกำแพงหินเรียบก็พออนุมานได้ ต่อให้ทางนั้นจะเป็นแค่เมืองเล็กเมืองหนึ่ง ก่อนหน้าที่จะถูกปิดผนึกไป น่าจะเป็นเมืองที่รุ่งเรืองอยู่พอสมควร"

พวกเขาตอนนั้นอยู่ที่นั่นเพื่อหลบหนีการล่าสังหาร ใช้ชีวิตอยู่หลายวัน และยังหาของบางอย่างเจอด้วย

"ข้าได้เอ็นมังกรหยกมาจากที่นั่น"

ที่แท้ เอ็นมังกรหยกได้มาจากสถานที่ที่น่าจะเป็นแคว้นตงฉิงสินะ วาสนาแบบนี้ทำเอาฟู่จาวหนิงรู้สึกมหัศจรรย์เอามากๆ

ถ้าหากเป็นตงฉิงจริง เช่นนั้นก็เป็นแคว้นของเซียวหลันยวนน่ะสิ

ในสถานการณ์ที่ยังไม่เข้าใจนี้ ตงฉิงยังคงปกป้องสายเลือดราชวงศ์ที่เหลืออยู่คนนี้เอาไว้หรือ?

นางส่ายหัว สลัดความคิดไร้สาระนี่ทิ้งออกไป

"แล้วเอ็นมังกรหยกท่านเป็นคนจัดเตรียมมันหรือ?"

"ข้าเอง" ฟู่จิ้นเชินตอบออกมาตรงๆ "ข้าหลายปีนี้เจอกับหมอใหญ่ที่มีจิตใจดีมาหลายคน ตอนที่ข้าขอให้พวกเขารักษาฮูหยินจึงถือโอกาสเรียนรู้วิชาแพทย์มาบางส่วน ในนี้มีหมอใหญ่คนหนึ่งจัดตเรียมวัตถุดิบยาได้ยอดเยี่ยมมาก ข้าเรียนรู้บางส่วนมาจากเขา เอ็นมังกรหยกนี้ก็ถือว่าเป็นครึ่งหนึ่งของสิ่งที่ข้าเรียนรู้คลำๆ ทางจัดเตรียมออกมา"

หรือว่าจะมีพรสวรรค์?

ฟู่จิ้นเชินเรียนเก่งมาตั้งแต่เด็ก ได้ยินว่างานเขียนงานกลอนก็ยอดเยี่ยมมาก ต่อมายังเป็นตัวเลือกยอดนิยมที่สามารถสอบจอหงวนได้อีกด้วย

หรือว่าเขาเรียนอะไรขึ้นมาก็จะเก่งกว่าคนอื่นเขา?

สมองนั่นใช้งานได้ดีจริง