อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1164

"ดังนั้นข้าจึงวิเคราะห์ขั้นแรกที่ลมหนาวครั้งนั้น อันที่จริงมันไม่ใช่ลมหนาว แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากบาดแผลที่ขา"

ฟู่จาวหนิงไม่พูดต่อ แต่เซียวหลันยวนมองคำอธิบาย

การตรวจครั้งนี้ นางตรวจเจอคุณสมบัติพิษในร่างกายเหอเซี่ยนอันบางส่วน แต่จากการฝังเข็มและตรวจอีกครั้งก็ตัดเรื่องความเป็นได้ที่จะติดพิษทางอาหารออก ที่หัวใจปอดกระเพาะอาหารก็ไม่มีพิษอยู่ แล้วตอนแทงเข็มที่ขาก็มีปัญหาขึ้นมาด้วย

แล้วก็เส้นเลือดที่ขาของเขาหนามาก ปูดนูนเป็นเส้นๆ ขึ้นมานอกผิวหนังอย่างเห็นได้ชัด สีเองก็ผิดปกติ

ตอนที่ฟู่จาวหนิงฝังเข็มก็แอบใช้เข็มเจาะเลือดดึงเลือมาหลอดหนึ่ง

เมื่อครู่นางเอาเลือดเหล่านั้นไปตรวจสอบ ด้านในตรวจพบของที่น่าจะเป็นเหมือนไข่แมลงอยู่

ดังนั้น เป็นไปได้มากที่จะเป็นสาเหตนี้

แน่นอน นางจึงเตรียมตัวว่า พรุ่งนี้จะไปตรวจอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นค่อยยืนยันการรักษา

เซียวหลันยวนมองอย่างประหลาดใจ

"แผนรักษาของเจ้านี่ ได้ให้คนของจวนผิงเหอกงดูแล้วหรือยัง?"

"ทำไมหรือ ถ้าหากให้พวกเขาดูจะมีปัญหาอะไร?" ฟู่จาวหนิงหยุดพู่กันลง

"บนนี้เจ้าเขียนชื่อหลายชื่อที่ขนาดข้าดูแล้วยังสงสัย ข้ารู้สึกว่าถ้าจะให้พวกเขาดู เจ้าคงได้อธิบายจนเหนื่อย"

เขาไม่เคยเห็นหมอคนไหนที่เขียนของแบบนี้ขึ้นมาเลย

ยิ่งไปกว่านั้นคำศัพท์มากมายที่ฟู่จาวหนิงเขียนเขาเองก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วย

หลายปีมานี้ เขาเจอหมอมาไม่น้อย ฟังคำพูดของหมอมามากมาย ดังนั้นจึงค่อนข้างเข้าใจศัพท์ที่พวกหมอใช้กันบ่อยๆ อยู่ระดับหนึ่ง แต่ไม่เคยได้ยินสิ่งที่ฟู่จาวหนิงพูดมาเลย

"ท่านพูดมาก็ถูก ดังนั้นชุดนี้ข้าจึงเขียนเก็บไว้เอง ไม่ให้พวกเขาเห็นหรอก"

ฟู่จาวหนิงยิ้มๆ นางหยิบกระดาษออกมาอีกแผ่นหนึ่ง ด้านบนเขียนเอาไว้ง่ายกว่ามาก "ที่ข้าจะให้พวกเขาคือแผ่นนี้ อธิบายง่ายๆ ว่าข้าตรวจพบอะไร แล้วข้าจะรักษาอย่างไร"