อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1174

ผู้อาวุโสจี้ตกตะลึงไปแล้ว

"จาวหนิงใช้สองมือจับชีพจรพร้อมกันได้ด้วยหรื?"

นี่มันหนึ่งใช้ใช้สองทางเลยนะ

เสิ่นเสวียนเก็บสายตาลง "ข้าเองก็เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก"

ดูท่าพวกเขาจะยังไม่เห็นความสามารถทั้งหมดของฟู่จาวหนิง

นี่ไม่ใช่สิ่งที่หมอทั่วไปจะทำได้

ฟู่จาวหนิงไม่มีเวลา เพราะฟู่จิ้นเชินแม้เขาจะให้นางไปช่วยเสิ่นเชี่ยว แต่จากที่นางเห็น พวกเขาสามีภรรยาตอนนี้วิกฤตพอๆ กัน

เซียวหลันยวนให้สืออีสือซานเข้ามา เสี่ยวชิ่นเองก็ตามเข้ามาแล้ว

พวกเขาล้วนรออยู่ด้านนอก รอให้ฟู่จาวหนิงเรียกแล้วค่อยเข้าช่วยเหลือ

ฟู่จาวหนิงหลังจากจับชีพจรสีหน้าก็ขรึมลงเล็กน้อย

เสิ่นเสวียนคอยสังเกตสีหน้านางตลอด พอเห็นเช่นนี้ใจก็ขรึมลงเช่นกัน

"เสี่ยวชิ่น หยิบกล่องยาของข้ามา"

"เจ้าค่ะ"

ช่วงนี้ที่เสี่ยวชิ่นติดตามฟู่จาวหนิง ทำงานได้คล่องแคล่วขึ้นเยอะ และส่วนใหญ่คือตามจังหวะของนางทันแล้ว หลังจากหอกล่องยาเข้ามาก็วางไว้ข้างเตียงแล้วเปิดออก หยิบกระเป๋าเข็มออกมาเปิด

"สืออีสือซาน"

"ขอรับ"

"ยกแคร่นิ่มเข้ามา วางไว้ข้างเตียง จัดเขาให้นอนบนแคร่นิ่ม"

"ขอรับ!" สืออีกับสือซานเองก็รีบเข้ามา รับคำสั่งแล้วทำตาม

แคร่นิ่มถูกย้ายมาหน้าเตียง ฟู่จิ้นเชินถูกวางลงไปบนแคร่นิ่ม

"พวกเจ้าออกไปก่อน ข้าจะฝังเข็มพร้อมกัน พวกเขาใครก็ชักช้าไม่ได้แล้ว" ฟู่จาวหนิงพอรีบขึ้นมาก้ไม่สนใจแล้วว่าในนี้จะมีใครอยู่ ให้คนออกไปทันที

เสิ่นเสวียนพวกเขาเองก็ไม่สนใจ ลุกขึ้นถอยออกไปทันที เสี่ยวชิ่นเองก็ปิดประตูให้อย่างคล่องแคล่ว สืออีกับสือซานสองคนยืนเฝ้าอยู่ข้างประตูซ้ายขวา

พวกเขาชินแล้ว

ฟู่จาวหนิงให้คนออกไปจนหมด หรือก็คือ ใครก็ห้ามเข้าไป พวกเขาต้องรับผิดชอบคุ้มกันประตูให้ดี

และตอนที่พวกขาถอยออกไป ผู้อาวุโสจี้กับเสิ่นเสวียนหางตาก็เหลือบไปเห็นฟู่จาวหนิงเริ่มฝังเข็มสองมือพร้อมกันที่ข้างเตียง