อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1182

"ความลับอะไรหรือ? ฟังแล้วจะมีภัยหรือเปล่า?"

ฟู่จาวหนิงอันที่จริงก็ไม่ค่อยสนใจนัก แต่พอเห็นสีหน้า "ความลับนี้มันสุดยอดมากเลยนะ" ของเหอเซี่ยนอัน นางก็เลยถามตามน้ำขึ้นมา

"ไม่หรอก!"

"เช่นนั้นก็บอกมาให้ฟังหน่อย"

ถึงอย่างไรนางก็ต้องรอให้เวลายาประคบร้อนได้ที่ก่อนจึงจะเอายาออกแล้วพันแผล

"พวกเราตอนนั้นไปในภูเขานั่น เพราะได้ยินว่าในนั้นมีแท่นบูชาแปลกประหลาดอยู่แห่งหนึ่ง" เหอเซี่ยนอันกดเสียงต่อ

จวนผิงเหอกงมีแขกมา ผิงเหอกงจึงไปต้อนรับที่โถงด้านหน้า

คุณหนูรองเหอเมื่อวานนี้นอนไม่หลับ จึงรู้สึกทนต่อไม่ไหว เอนหลังพิงเก้าอี้ข้างหน้าสัปหงกไปแล้ว

"แท่นบูชา?"

"ใช่ ท่านเคยได้ยินลัทธิเทพทำลายล้างหรือเปล่า?" เหอเซี่ยนอันยิ่งทำให้ดูลึกลับขึ้นไปอีก

ฟู่จาวหนิงใจเย็นวาบ

"ลัทธิเทพทำลายล้าง?"

นางคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้ยินชื่อลัทธิเทพทำลายล้างจากปากเด็กอย่างเหอเซี่ยนอัน

แล้วยังบอกว่าความลับนี้จะไม่มีภัยถึงตัวอีก? นี่พูดถึงลัทธิเทพทำลายล้างออกมาแล้วนะ!

"ลัทธิเทพทำลายล้างนั่นล่ะ ถ้าท่านไม่เคยได้ยินมาก่อน เช่นนั้นก็ความรู้ตื้นเขินมาก แต่ว่าเห็นแก่ที่ท่านรักษาขาให้ข้า ข้าจะบอกท่านก็แล้วกัน..."

"ไม่ต้อง ข้าเคยได้ยิน เจ้าบอกเรื่องแท่นบูชานั่นก็พอ"

"ท่านเคยได้ยินด้วยหรือ?"

สายตาที่เหอเซี่ยนอันมองนางดูดีอกดีใจ ราวกับว่านางไม่ได้ดูความรู้ตื้นเขินแบบนี้ทำให้เขารู้สึกดีมาก

"ว่ามา"

"ลัทธิเทพทำลายล้างทุกคนล้วนเกลียดชัง ได้ยินว่าทำแต่เรื่องเลวๆ ยิ่งไปกว่านั้นพวกสาวกเองก็เป็นพวกที่ทำแต่เรื่องชั่วๆ ตอนที่เหล่าพี่น้องของพวกข้าหลายคนก็ถูกพ่อแม่ผู้อาวุโสดุด่าว่าเป็นลิงซนไม่รู้จักโต จึงตัดสินใจกันว่า พวกเราจะทำเรื่องใหญ่ให้เห็น ให้คนในบ้านต้องหันกลับมามองใหม่!"