อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1183

"พวกเขาคือสาวกลัทธิเทพทำลายล้างหรือ?"

"พวกเขาไม่ใช่ พวกเราแค่ไปที่นั่นจับจิ้งหรีด บอกว่าจิ้งหรีดที่จับจากที่นั่นล้วนดุร้ายเป็นพิเศษ! ตอนที่พวกเขาไปจับจิ้งหรีดไปเจอกับพวกสาวกเทพทำลายล้างเปิดแท่นบูชาพอดี ได้ยินพวกเขาบอกว่าคนพวกนั้นคือลัทธิเทพทำลายล้าง พวกเขาตกอกตกใจ รีบวิ่งฉี่เล็ดหนีออกมา บอกว่าจะไม่ไปจับจิ้งหรีดที่นั่นอีกแล้ว"

ฟู่จาวหนิงสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา

นางเห็นว่าเหอเซี่ยนอันไม่เหมือนโกหกเลยแม้แต่น้อย

"แล้วพวกเจ้าก็เลยไปกันจริงๆ หรือ?"

"คิดจะไปน่ะ แต่หาสถานที่ยังไม่ทันเจอ ข้าก็ล้มลงมานี่อย่างไร? จากนั้นพวกเขาจู่ๆ ก็หวาดกลัว ถอยหนีไปกันหมด"

เหอเซี่ยนอันพูดถึงจุดนี้ก็ถอนหายใจ "หลังจากกลับมาข้าก็ป่วย หลังจากป่วยขาก็เดินไม่ได้แล้ว งานใหญ่ของพวกเราจึงเป็นหมันไป ช่วงนี้พวกพี่น้องของข้าก็ไม่มาหาข้าเลย ก่อนหน้านี้พวกเขายังบอกว่า รอให้ขาข้าหายไม่ไหวแล้ว พวกเขาไปกันเองก่อน นี่มันไม่ยุติธรรมเลย นี่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปกันแล้วหรือยัง..."

"อันเอ๋อร์!"

ผิงเหอกงจู่ๆ ก็วิ่งเข้ามา

ฟู่จาวหนิงเห็นสีหน้าเขา ก็รู้สึกว่าน่าจะเกิดเรื่องขึ้นแล้ว

"ตกใจหมด!" เหอเซี่ยนอันถลึงตาใส่บิดา

"เจ้า เจ้ารีบพูดความจริงกับข้า! พวกเข้าตอนนั้นเข้าไปในภูเขาทำอะไรกัน!!" ผิงเหอกงคำรามลั่นขึ้นมา

เหอเซี่ยนอันตัวสั่นไป

"ผิงเหอกง เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?" ฟู่จาวหนิงถาม

คุณหนูรองเหอก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา

ผิงเหอกงหน้าขาวซีด ถลึงตามองเหอเซี่ยนอัน "เด็กๆ ที่ขึ้นเขาไปกับเจ้าเด็กคนนี้ ทุกคนตายหมดแล้ว!"

ตายหมดแล้ว?!

ฟู่จาวหนิงตกตะลึง

เหอเซี่ยนอันม่านตาหดลง นิ่งอึ้งไปทั้งตัว

"ท่าน ท่านว่าอะไรนะ?"