อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1187

นายท่านหลิวมองผิงเหอกงที่เหงื่อแตกเต็มหัว รู้สึกว่าสมองตนเองใช้การไม่ไหวแล้ว

"นางคือหมอเทวดาฟู่ ลูกชายท่านยังมีลมหายใจอยู่ไหม? ให้หมอเทวดาฟู่ลองรักษาดู บางทีอาจจะช่วยเขากลับมาได้!"

ผิงเหอกงในที่สุดก็พูดเป็นประโยคได้ ตอนนี้จึงเพิ่งได้พักหายใจหายคอ

"ท่านมาแทงมีดกรีดลงที่ใจข้าอีกครั้งใช่ไหม!"

นายท่านหลิวปิดหน้าร้องไห้ "เกาหลินลูกข้าตัวเย็นไปแล้ว จะมีลมหายใจอีกได้อย่างไร..."

ผิงเหอกงตกตะลึง มองฟู่จาวหนิงทันที

และชั่วพริบตานี้ ฟู่จาวหนิงก็จัดการเลิกเสื้อคุณชายน้อยหลิวออกและฝังเข็มไปนับสิบเข็มแล้วเรียบร้อย

การเคลื่อนไหวนี้มัน...

รวดเร็วเหลือเกิน!

ฟู่จาวหนิงไม่เงยหน้า ท่าทางการลงเข็มก็ไม่หยุดแต่เสียงนั้นมั่นคงมาก

"ยังไม่ตาย ข้ากำลังช่วยอย่างสุดกำลัง"

"ยัง ยังไม่ตาย?"

นายท่านหลิวได้ยินประโยคนี้อย่างชัดเจน รีบร้อนปีนตัวขึ้นมา ใช้แขนเสื้อออกแรงเช็ดตา จ้องเขม็งที่ฟู่จาวหนิง

"ยังไม่ตาย พวกเข้าถอยออกไปก่อน ที่นี้ห้ามเหลือคนแม้แต่คนเดียว ข้อต้องใช้วิชาลับเฉพาะเพื่อช่วยชีวิต"

ฟู่จาวหนิงยังคงไม่เงยหน้าขึ้น หลังจากแทงเข็มลงไปแล้วนางต้องใช้การทุบหน้าอกเพื่อช่วยชีวิต ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องฉีดยากระตุ้นหัวใจด้วย ที่นี่มีคนจึงเอาอุปกรณ์ออกมาไม่ได้

"ท่านกำลังพูดอะไรน่ะ?"

นายท่านหลิวสมองก็เบลอไปแล้ว

แต่ผิงเหอกงเข้าใจคำพูดของนาง ตอนรักษาขาของเหอเซี่ยนอันนางเองก็เคยขอไม่ให้มีคนอยู่เหมือนกัน

"นายท่านหลิว เรื่องที่พ่อครัวใหญ่หออันดับหนึ่งถูกดึงกลับมาจากประตูยมโลก ท่านได้ยินมาแล้วใช่ไหม?"

"เคย เคยได้ยิน"

"หมอเทวดาฟู่คนนี้นั่นล่ะ! ตอนนี้มาถึงขนาดนี้แล้ว ท่านต้องฟังนาง ให้นางได้ลองดู ถ้าเผื่อสามารถดึงลูกชายท่านกลับมาจากประตูยมโลกได้ล่ะ? เร็ว รีบถอยออกไป"

คำพูดของผิงเหอกงทำให้นายท่านหลิวตื่นเต้นขึ้นมา

เรื่องของหออันดับหนึ่งในเมืองหลวง เขารู้!

หมอเทวดาหญิงคนนั้นเขาเองก็เคยได้ยิน!

และเขาได้ยินประโยคนั้น ถ้าเผื่อสามารถดึงลูกชายกลับมาจากประตูยมโลกได้!

ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องลองหน่อย ถ้าเผื่อทำได้ล่ะ?