อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1203

สวนคะนึงเป็นสถานที่ที่หรูหราไปทุกส่วนสัดจริงๆ ตอนแรกสุดพวกเขายังมองไม่ออก ที่เข้ามาในซอยยาวลึกเงียบสงบก็มองไม่ออกเอาเสียเลย ว่าในนี้จะมีสวนคะนึงใหญ่ขนาดนี้อยู่ด้วย

ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ ว่าซอยที่เงียบสงบนี้ก็เหมือนจะมีค่ายกลประตูพิเศษอยู่ด้วยกระมัง ไม่น่าจะใช่สถานที่ที่ใครก็บุกเข้ามาได้

"เครื่องนอนในนี้เป็นของที่ตากใหม่ทั้งหมด อบกลิ่นสนไว้จางๆ เสื้อผ้าในชั้นกำแพงล้วนเป็นของใหม่ทั้งหมด คุณหนูกับอาเขยสามารถเปลี่ยนได้ตามใจชอบ น้ำในเตาทองแดงบนเตาถ่านก็ค่อนข้างร้อน ตอนที่ดื่มคุณหนูกับอาเขยโปรดระวังด้วย"

เสี่ยวเยว่เอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบา "ประตูทางขวาด้านในหากเดินเข้าไปจะมีน้ำพุร้อนอยู่ คุณหนูกับอาเขยสามารถอาบน้ำที่นั่นได้ หากมีเรื่องให้ข้าน้อยรับใช้..."

ฟู่จาวหนิงตาเป็นประกาย

น้ำพุร้อน?

ใช้แบบที่นางคิดนั่นหรือเปล่า? น้ำพุร้อนในร่ม? ไม่ใช่กระมัง หรูได้ขนาดนี้เชียว!

"ไม่ต้องแล้ว พวกเจ้าไปเถอะ" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น

แต่ไหนแต่ไรเขาก็ไม่เคยต้องการให้สาวใช้มาปรนนิบัติข้างกาย และรู้ว่าตอนฟู่จาวหนิงอาบน้ำก็ไม่ต้องการเช่นกัน ดังนั้นจึงปฏิเสธไปตรงๆ

เสี่ยวเยว่พยักหน้า "เช่นนั้นข้าน้อยขอพาเสี่ยวชิ่นไปกำชับเสียหน่อย"

เรื่องของที่นี่เสี่ยวชิ่นอาจจะยังไม่คุ้นชินนัก

"อืม ไปเถอะ"

เซียวหลันยวนจูงฟู่จาวหนิงเข้าไปในห้อง เสี่ยวชิ่นวางกล่องยาลงบนโต๊ะจากนั้นก็ถอยออกไป

ฟู่จาวหนิงพอเข้าไปก็ตรงไปยังประตูข้างที่เสี่ยวเยว่พูดถึงก่อนเลย พอเปิดประตู ก็มองเห็นห้องอาบน้ำที่สร้างขึ้นอย่างประณีตจากอิฐดำ ตรงกลางมีบ่อน้ำพุร้อนบ่อหนึ่ง กำลังมีควันร้อนลอยออกมา

น้ำออกขาวหน่อยๆ มีกลิ่นกำมะถันเล็กน้อย

สมัยนีน่าจะไม่มีน้ำพุร้อนปลอมอะไรแบบนั้น

หลายวันนี้นางเหนื่อยมากจริงๆ พอเห็นน้ำพุร้อนนี้เข้าก็ดีใจอย่างเหลือล้น

"เซียวหลันยวน ข้าจะไปแช่น้ำพุร้อนก่อนนะ ท่านจะมาแช่ด้วยไหม? สิ่งนี้ดีกับตัวท่านเหมือนกัน"

เซียวหลันยวนตาเปล่งประกาย