อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 139

"ข้าเพิ่งแต่งงานใหม่ พวกเจ้าคิดจะขังพระชายาไว้ในวัง แล้วข้าจะไปมีทายาทกับใครกัน?"

พรวด

ฟู่จาวหนิงแทบจะสำลัก

ใครจะมีทายาทกับท่านกัน!

แต่ก็อดพูดไม่ได้ ว่าเหตุผลนี้ของเซียวหลันยวนหยาบคายและตรงไปตรงมาจริงๆ

ไทเฮากับองค์จักรพรรดิไม่กล้าต่อคำพูด หรือว่าพวกเขาไม่อยากให้เขามีทายาทจริงๆ?

ฮองเฮาสมองทำงาน เอ่ยขึ้นมากับองค์จักรพรรดิทันที "องค์จักรพรรดิ เช่นนั้นท่านก็มอบการอภิเษกให้กับอ๋องเจวี้ยนอีกสิ ให้เขาแต่พระชายารองมาอีกสองคน"

"ข้าว่าได้อยู่"

จริงด้วย เขาเตรียมชุบเลี้ยงสาวงามเอาไว้ตั้งหลายคนนี่นา เพื่อที่ยัดมาอยู่ข้างกายอ๋องเจวี้ยน

ถ้าอ๋องเจวี้ยนยังไม่รีบแต่งงาน เขาจะได้หาข้ออ้างส่งไปให้เขา ตอนนี้จังหวะก็มาพอดี

"ข้าทางนี้ก็มีตัวเลือกอยู่" ไทเฮาเอ่ยขึ้นมาทันที "ไม่มีคุณสมบัติเป็นพระชายารอง เป็นอนุภรรยายังพอได้อยู่!"

ไทเฮามองไปทางเป่าเยว่ที่ยืนปรนนิบัติอยู่ข้างๆ "เป่าเยว่ อีกเดี๋ยวเจ้าไปเก็บข้าวของเสีย แล้วตามอ๋องเจวี้ยนออกจากวังไป หลังจากนี้ก็คอยปรนนิบัติอ๋องเจวี้ยนเสีย รอจนพระชายารองมีลูกชายหรือลูกสาวเสียก่อนแล้ว เจ้าถึงจะมีได้รู้ไหม?"

เป่าเยว่คุกเข่าลงทันที "ข้าน้อยเข้าใจแล้ว"

ฟู่จาวหนิงครั้งนี้เข้าใจขึ้นมาแล้วว่าทำไมก่อนหน้าเป่าเยว่จึงมองนางด้วยสายตาเช่นนั้น เดาว่าเป่าเยว่น่าจะรู้อยู่แล้ว ว่าไทเฮาจะส่งนางให้กับอ๋องเจวี้ยน

เวลาแค่นี้ เซียวหลันยวนก็ได้พระชายารองมาสองคนกับอีกหนึ่งอนุภรรยาแล้วหรือ?

ฟู่จาวหนิงมองเขา

เซียวหลันยวนเองก็มองนาง มุมปากยกขึ้น "พระชายาว่าอย่างไร? พระชายารอง ข้าควรจะแต่งไหม? อนุภรรยา ข้ารวมจะรับไหม?"

คิดจะโยนมาบนตัวนางอีกหรือ?