อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 185

หมอเทวดาหลี่รู้สึกโกรธขึ้นบ้างแล้ว

ถ้าเป็นเช่นนีค้จริง เช่นนั้นตรวจไข้เมื่อครู่นี้ของเขาก็กลายเป็นเรื่องตลกไปแล้วสิ?!

"ข้าบอกแล้ว ข้าก็แค่พิสูจน์การพิจารณาของตนเอง ตอนนี้สีก็สอดคล้องกัน ข้าจะตรวจสอบอีกครั้ง" ฟู่จาวหนิงล้วงเข็มอีกหลายเล่มออกมา

"ท่านอาจารย์ ต้องการไฟเทียนกับผ้าทำแผล" นางพูดกับผู้อาวุโสอีกครั้ง

ผู้อาวุโสจี้ถีบคนข้างๆ อีกครั้ง "เร็ว ไปหยิบไฟเทียนกับผ้าทำแผลมาเร็ว"

"ศิษย์เอ๋ย เจ้าทำแบบนี้ไม่ได้นะ เจ้าเองก็เป้นหมอคนหนึ่ง ไม่มีกล่องยาได้อย่างไร? เดี๋ยวอาจารย์จะมอบให้เจ้าใบหนึ่งเอง" ผู้อาวุโสจี้พูดกับฟู่จาวหนิง

ฟู่จาวหนิงคิดถึงกล่องยาน้อยใหญ่ในห้องเภสัชของตนเองขึ้นมา

นางไม่ใช่ว่าไม่มี กล่องยาของนางระดับสูงอยู่นะ หยิบออกมาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แต่ว่าตอนนี้ดูท่านางต้องเตรียมกล่องยาสำหรับทางนี้แล้วสักใบจริงๆ

"ขอบคุณท่านอาจารย์"

ซูถูไปตาเปล่งประกาย

กล่องยาหรือ? เขาเหมือนรู้แล้วว่าตนเองต้องมอบอะไรให้นาง

ไฟเทียนจุดเสร็จแล้ว ฟู่จาวหนิงนำมาใช้เผาเข็มเงิน อันที่จริงเข็มเงินของนางเองก็ฆ่าเชื้อในห้องเภสัชมาแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังเคยชินที่จะทำอีกครั้ง อย่างน้อยก็ทำให้หมอคนอื่นหลังจากที่เห็นก็ตระหนักกันได้ว่าต้องทำการฆ่าเชื้อ

"ท่านป้า ข้าตอนนี้กำลัง่ชุบยาบนเข็ม หลังจากนั้นจะปักลงไปบนหน้าท่าน ท่านเชื่อมั่นข้าได้ นั่งดีดีอย่างขยับตัวไปมา ตอนนี้ข้าสามารถเอาน้ำยาสีม่วงออกมาจากใบหน้าท่านได้ส่วนหนึ่ง"

"จริงหรือ?"

ฮูหยินตื่นเต้นขึ้นมาทันที

"ถูกต้อง ท่านจงผ่อนคลาย นั่งนิ่งไม่ขยับก็พอแล้ว จะไม่เจ็บมาก น่าจะความรู้สึกประมาณยุงกัด"

ซือถูไป๋ที่อยู่ข้างๆ มองฟู่จาวหนิง รู้สึกว่าน้ำเสียงนางที่พูดกับคนไข้กับท่าทีปฏิบัตินั้นทั้งอ่อนโยนและอดทนมาก

ฟู่จาวหนิงที่ตั้งใจเช่นนี้ ดึงดูดเขามากจริงๆ