อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 192

"ได้!"

พอได้ยินของสองสิ่งที่ตนเองต้องการ ไห่ฉางจวิ้นก็กลับฟู่จาวหนิงจะเปลี่ยนใขจ จึงรีบร้อนรับคำขึ้นมา

"แต่คุณชายซือถูไป๋กับผู้อาวุโสจี้ตามเจ้าไป พวกเขาห้ามช่วยเจ้า!"

สองคนนี้คนหนึ่งเป็นผู้อาวุโสพันธมิตรโอสถใต้หล้า อีกคนหนึ่งเป็นคุณชายน้องโรงยาทงฝู รู้จักวัตถุดิบยามากมายแน่ๆ

ผู้อาวุโสจี้ร้องเฮอะ

"ข้าเป็นคนแบบนั้นหรือไรกัน?"

ตัวเขาเองก็ไม่ชอบคนที่โกงชาวบ้านเขาอยู่แล้ว แล้วจะมาช่วยโกงให้ศิษย์ได้อย่างไรกัน?

ซือถูไป่เองก็พูดขึ้นว่า "คุณหนูฟู่ชนะด้วยตนเองได้"

ไห่ฉางจวิ้นสีหน้าปั้นยาก ซือถูไป๋นี่อย่างไรกัน? เชื่อมั่นเหลือเกินว่าฟู่จาวหนิงชนะแน่? นางมีอะไรดีกัน?

ฮูหยินสามฟู่เล่าเรื่องฟู่จาวหนิงตั้งแต่เล็กจนโตให้นางฟัง ต่อให้นางช่วงนี้ฝากตัวเป็นศิษย์กับผู้อาวุโสจี้ เสริมเรื่องวัตถุดิบยาเข้ามาให้อย่างหนัก ในช่วงเวลาสั้นๆ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะจำแนกของหายากออกมาได้ในช่วงเวลาสั้นๆ

วันนี้ของที่นำมาเดิมพันหมอเดิมพันวัตถุดิบยา ไม่ใช่วัตถุดิบยาทั่วไปแน่นอน

"เช่นนั้นข้าจะให้คุณชายซือถูดูว่านางจะพ่ายแพ้ให้กับข้าอย่างไร"

ไห่ฉางจวิ้นตัดสินใจจะโค่นล้มฟู่จาวหนิง ให้ซือถูไป๋เห็นความเก่งกาจของนาง

"ไปเถอะ"

ฟู่จาวหนิงยกเท้าเดินไปทางจุดที่มีคนเอาวัตถุดิบยาออกมาวางแล้ว

ที่นี่คึกครื้นมาก ด้านหน้าวัตถุดิบยาทุกชนิดล้วนมีคนมุงดูสังเกตเพื่อวินิจฉัยอยู่ไม่น้อย

และในนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นคนจากโรงหมอเมตตา และมีคนจากพันธมิตรอยู่ไม่น้อยด้วยเช่นกัน

"ใช่ ดังนั้นโรงหมอเมตตาถึงได้ยิ่งยะโสขึ้นทุกที หางแทบจะกระดกชี้ฟ้าอยู่แล้ว เดิมทีเรื่องการรู้จักวัตถุดิบยาควรจะเป็นจุดแข็งของคนจากพันธมิตรโอสถ แต่ทุกครั้งกลับแพ้ให้กับโรงหมอเมตตา" ผู้อาวุโสจี้ถอนหายใจ

เขารู้สึกขายหน้าเหลือเกิน

"เช่นนั้นพันธมิตรโอสถก็ควรหันมาพิจารณาตนเองได้แล้ว" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น

พอได้ยินคำนี้ คนของพันธมิตรโอสถที่อยู่ข้างๆ ก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยความโมโห "ไร้สาระ นั่นเป็นเพราะมีบางคนจากโรงหมอเมตตาทำตัวหน้าไม่อาย ครั้งที่แล้วคนที่ชนะคนนั้นเดิมทีคือคนของพันธมิตรโอสถ แต่สกุลหลี่จากโรงหมอเมตตานั่นรับเขามาเป็นศิษย์ สองการจับชีพจรไปสองชุด และไม่รู้ว่าไปรับปากอะไรไว้ จึงทำให้คนคนนั้นหันไปอยู่กับโรงหมอเมตตาแทน!"

คนคนนั้นถือว่าเป็นคนทรยศของพันธมิตรโอสถแล้ว!

"โรงหมอเมตตาเอาแต่ใช้ลูกเล่ห์ลูกเหลี่ยม แล้วจะไปแพ้ได้อย่างไรกัน?"

มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือท

"ฮ่าๆ" ไห่ฉางจวิ้นหัวเราะร่าขึ้น ทำท่าเหมือนภูมิใจ "ถ้าเช่นนั้นก็ขอโทษด้วย ครั้งนี้ข้าเองก็ถือป้ายของโรงหมอเมตตา!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส