อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 195

แค่มองผาดเดียวก็มองวัตถุดิบยาสองชนิดออกแล้วจริงหรือ

ไห่ฉางจวิ้นสูดลมหายใจลึก จะโกรธไม่ได้ นางจะถูกความโกรธจนสับสนวุ่นวายไม่ได้ ที่นี่มีอยู่สิบแปดชนิด หายไปสองชนิดก็ยังมีอีกสิบหกชนิดเลย นางไม่เชื่อว่าตนเองจะมองไม่ออก

นางถลึงตามองหญิงสาวจากในเผ่าทั้งสองคนผาดหนึ่ง

พวกนางจะต้องโพล่งออกมาตอนไหนแน่ๆ จนทำให้คนได้ยิน แล้วไปบอกกับฟู่จาวหนิงพอดี! กลับไปนางจะจัดการนังสารเลวสองคนนี้เสีย

หญิงสาวทั้งสองคนมองสายตาโหดเหี้ยมของนางก็ตกใจจนแข้งขาอ่อน

จบแล้ว วิธีลงโทษของนักบุญหญิงนั้นโหดร้ายมาก พวกนางเกรงว่าคงต้องทิ้งชีวิตไปครึ่งหนึ่งเสียแล้ว

"ถือว่าเจ้านำไปก่อนแล้วกัน" ไห่ฉางจวิ้นร้องเชอะ ตั้งใจไปมองวัตถุดิบยาชนิดอื่นทันที

หมอเทวดาหลี่ส่งสายตาให้กับคนหนึ่งในนี้ ชายตัวเตี้ยคนนั้นก็กระทืบเท้าขึ้นอย่างรู้สึกผิด

อ่องเจวี้ยนสายตากวาดดูทั้งลาน และเห็นปฏิกิริยาของพวกเขาในสายตา เขาขมวดคิ้ว ส่งสื่อเสียงบอกกับฟู่จาวหนิงทันที "ผู้ชายคนที่สามจากด้านซ้ายของเจ้า น่าจะถูกหมอเทวดาหลี่ซื้อตัวไว้แล้ว อาจจะมีคนบอกไห่ฉางจวิ้นไว้แล้วว่านั่นคือยาอะไร"

คำพูดนี้มีเพียงแค่ฟู่จาวหนิงที่ได้ยิน

ฟู่จาวหนิงตกตะลึง แต่ก็ไม่ได้หันหน้าไปมองเขา ทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลย

นางมองไปทางไห่ฉางจวิ้น และก็เห็นนางเดินไปทางนั้นด้วยอาการใจลอยจริงๆ

ตอนนี้กำลังมีคนส่งสื่อเสียงหานางหรือเปล่า?

พูดว่าห้ามโกง แต่ดูท่าไห่ฉางจวิ้นกับคนของโรงหมอเมตตาจะหน้าด้านไร้ยางอายจริงๆ นี่โกงถึงสองครั้งเลย

อ๋องเจวี้ยนพอเห็นนางไม่เคลื่อนไหว ยังคิดว่านางคงมองวัตถุดิบยาชนิดนั้นไม่ออก

ช่างเถอะ ต่อให้ไห่ฉางจวิ้นรู้จักชนิดนั้น ก็ยังน้อยกว่าฟู่จาวหนิงอยู่ชนิดหนึ่งอยู่ดี เขาก็แค่รู้สึกไม่ค่อยดีที่เห็นนางถูกคนอื่นรังแก

อ๋องเจวี้ยนสายตาแฉลบกวาดไปทั้งลาน จ้องเขม็งอยู่ที่ชายกลางคนคนหนึ่งในกลุ่มคนอีกด้าน

ผู้ชายคนนั้นมองไห่ฉางจวิ้น ริมฝีปากขยับ

เขากำลังบอกกับไห่ฉางจวิ้น

อ๋องเจวี้ยนถอยมาก้าวหนึ่ง ไขว้นิ้วชี้ไปที่ด้านหลัง

ไห่ฉางจวิ้นกระโดดเหยงขึ้นมาแล้ว

เมื่อครู่มีคนส่งสื่อเสียงให้นาง บอกชื่อเขาแกะตอนนี้มา ฟู่จาวหนิงไม่เพียงแค่แย่งนางตอบ แต่ยังพูดออกมาอย่างละเอียดอีกด้วย!

นางทำไมไม่พูดมาตั้งแต่แรก ต้ตองรอให้นางเดินมาถึงก่อนแล้วค่อยแย่งหรือ?

"ฟู่จาวหนิง!"

ไห่ฉางจวิ้นหมุนตัวถลึงตาโกรธใส่ฟู่จาวหนิง "เจ้าจงใจใช่ไหม?"

ฟู่จาวหนิงยิ้มหวาน

"ใช่สิ ข้าไม่ใช่บอกว่าข้าไม่ชอบเจ้าหรอกหรือ? พอทำให้เจ้าโกรธได้ข้าก็เบิกบานมาก"

นางเชิดคางขึ้นเล็กน้อย สีหน้าท่าทางประมาณ "ถ้าไม่ยอมก็มาตีข้าเสียสิ"

ไห่ฉางจวิ้นสมองแทบระเบิด ฟาดฝ่ามือมาทางนาง "ข้าจะตีเจ้าให้ตาย!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส