ที่แท้เขาก็กลัวว่านางจะทำเขาขายหน้าเท่านั้นหรือ?
ชิงอีตามอยู่ด้านหลังพอได้ยินก็อยากจะถอนหายใจออกมาเสียจริง
ท่านอ๋อง ตอนที่พระชายาเอาชนะไห่ฉางจวิ้นเมื่อครู่ ข้าน้อยก็เห็นว่ามุมปากของท่านแทบจะฉีกยิ้มขึ้นฟ้าอยู่แล้ว ตอนที่พระชายาบอกชื่อวัตถุดิบยาออกมาเก้าชนิด สายตาของท่านใต้หน้ากากนั่นเปล่งแสงแล้ว แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาพูดจาเย็นชาใส่พระชายากันล่ะ?
"เฮอะ ในเมื่อท่านอ๋องกังวลที่จะถูกข้าทำให้ขายหน้าขนาดนี้ เช่นนั้นก็พิจารณาเรื่องหย่าเสียหน่อยไหม?" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
"หย่า? ข้าก็แค่ไม่ต้องการภรรยาแล้วเท่านั้น ไม่ได้คิดจะหย่าเสียหน่อย"
พอได้ยินว่านางเอาคำว่าหย่ามาแขวนไว้ข้างปาก น้ำเสียงของอ๋องเจวี้ยนก็ยิ่งเย็นขึ้นไปอีก
"เช่นนั้นข้าไม่ต้องการท่านแค่นี้ก็ได้" ฟู่จาวหนิงปะทะกลับเข้ามา
"แล้วเจ้าถือดีอย่างไรถึงจะไม่ต้องการสามีได้?"
ฟู่จาวหนิงรีบเดินออกไป ขี้เกียจจะพล่ามไร้ประโยชน์กับเขาแล้ว
พูดดีดีกับเซียวหลันยวนไม่ได้เอาเสียเลย!
อ๋องเจวี้ยนมองแผ่นหลังนาง เดินตามนางอย่างไม่เร่งไปช้าไป
"ตอนนี้ผู้นำตระกูลหลายคนอยู่ระหว่างทางมาเมืองหลวงแล้ว ตอนที่พวกเขามอบสิ่งยืนยันเจ้ายังต้องอยู่ด้วย รับผิดชอบหน้าที่ของพระชายาอ๋องเจวี้ยนให้ดีดีเถอะ"
เฮอะ
ฟู่จาวหนิงถลึงตามองเขา เร่งฝีเท้าขึ้นไปอีก
แต่ว่าครู่หนึ่งนางก็ได้ยินเสียงร้อนรนของชิงอี "ท่านอ๋อง ท่านเป็นอะไรไป?"
ฟู่จาวหนิงเองก็จำต้องยืนนิ่งเสียแล้ว พอหันหน้ากลับก็เห็นอ๋องเจวี้ยนมือข้างหนึ่งประคองมือที่อยู่ข้างๆ ชิงอีประคองตัวเขาอยู่อีกด้าน เขาโค้งเอว ดูท่าทุกข์ทรมานอย่างมาก
"ท่านอ๋อง รีบมาดูท่านอ๋องด้วย" ชิงอีเอ่ยเรียกนางอย่างร้อนรน
ฟู่จาวหนิงเดิมทีไม่อยากจะสนใจเซียวหลันยวน แต่นางก็ไม่อยากจะแต่งงานไม่ทันถึงเดือน เซียวหลันยวนก็ตายเสียแล้ว ถึงตอนนั้นคนอื่นคงคิดว่านางมีดวงกินผัวแน่ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...
เออ รู้จักคนมากมาย แล้วยังไงต่อ...
คนรักเก่าของท่านอ๋องนี่น่ารังเกียจจริงๆ...
ไม่อัพแล้ว???...
ลุ้นนต่อ...