อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 201

ฟู่จาวหนิงพอมองเห็นสีหน้าเขาก็ยิ้มประชดขึ้นมา "ทำไม ไม่กล้าเชื่อใจข้าหรือ?"

ชิงอี รีบหมุนตัวออกไป "ไม่ใช่! ข้าน้อยจะออกไปเดี๋ยวนี้"

ถ้าเผื่อพระชายาไม่รักษาให้ท่านอ๋องคงยุ่งยากแน่

ถึงอย่างไรตอนนี้ก็ยังหาหมอที่เก่งกาจกว่าไม่ได้ ท่านอ๋องทำได้แค่พึ่งพาพระชายาเสียแล้ว

ชิงอีออกประตูไป ปิดประตูลง ส่วนตนเองคุ้มกันอยู่ที่หน้าประตู

ฟู่จาวหนิงตอนนี้จึงเพิ่งล้วงเอาเข็มฉีดยาออกมาจากในห้องเภสัช สูบเลือดออกมาหกหลอดเต็มอย่างไม่เกรงใจ พอสูบเลือดออกมาไม่ทันไรก็เห็นสีหน้าเซียวหลันยวนขาวซีดกว่าเดิม

ตอนที่นางใช้สำลีห้ามเลือดกดลงไปโดนผิวหนังของเขา ก็เย็นเฉียบเสียจนนางสั่นขึ้นมา

"เซียวหลันยวนเจ้าตอนนี้กลายเป็นน้ำแข็งรูปคนไปแล้วหรือ!"

นางเองก็รู้สึกว่าประหลาดมาก ทำไมจึงได้เย็นขนาดนี้กัน?

มองร่างกายของเขาสั่นระริก นางก็ขมวดคิ้วขึ้น เก็บของเข้าไปในห้องเภสัช หลังจากนั้นจึงเรียกชิงอีกเข้ามา

"จุดถ่านไหมเงินขึ้นมาอีกสักหน่อยเถอะ เพิ่มผ้าห่มให้เขาอีกหน่อยด้วย" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น

"ขอรับ"

ชิงอีรีบเรียกคนเข้ามาจุดถ่าน

จินเสวี่ยกับไป๋ซวงเองก็ได้ยินเรื่องที่เรือนหลักจะจุดถ่าน ก็รู้ว่าอ๋องเจวี้ยนพาฟู่จาวหนิงกลับจวนอ๋องแล้ว พวกนางเองก็ตรงเข้ามาอย่างอดไม่อยู่

หงจั๋วกับเฝิ่นซิงที่อยู่ในห้องก็กำลังวุ่นอยู่ในห้องแล้ว

จินเสวี่ยกับไป๋ซวงพอเข้ามา ชิงอีก็ห้ามพวกนางไว้

"พวกเจ้าทำไมถึงมาอีกแล้ว?"

จินเสวี่ยกับไป๋ซวงยืนนิ่ง สีหน้าดูเจ็บปวด พวกนางมองๆ เข้าไปในห้องของท่านอ๋อง เห็นเฝิ่นซิงกับหงจั๋วกำลังวุ่นวาย ในใจก็เจ็บปวดขึ้นมา

"ชิงอี แต่ก่อนเรื่องพวกนี้ บ้วนเป็นข้ากับไป๋ซวงที่จัดการนะ อย่างน้อยพวกเราก็คล่องกว่า"