อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 222

"ท่านอ๋อง ไม่รู้ว่าใครปล่อยข่าวออกมา"

เมื่อครู่รถม้าเพิ่งจะผ่านประตูภูเขา ชิงอีก็เห็นคนส่วนหนึ่งเดินตรงมาทางนี้ สายตาจับจ้องไปบนตัวอ๋องเจวี้ยนอย่างเห็นได้ชัด

ในใจเขาขรึมลงเล็กน้อย คนเหล่านี้ตรงมาหาอ๋องเจวี้ยนหรือ?

พวกเขาตัดสินใจมาที่เขาเมฆอรุณชั่วคราว นอกจากผู้ตรวจการอันแล้ว ก็ไม่น่าจะมีคนรู้ถึงจะถูก ตอนนี้ทำไมจึงมีคนมากมายมาชมอ๋องเจวี้ยนเช่นนี้?

ชิงอีเดิมทียังคิดว่าพวกเขาเข้ามาเงียบๆ เข้าพักเงียบๆ แล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้คนตั้งมากมายมารุมล้อมท่านอ๋อง แล้วจะทำเงียบๆ ได้อย่างไรกัน?

ยิ่งไปกว่านั้นสุขภาพของท่านอ๋องก็ยังไม่ค่อยดีด้วย ถ้าคนเหล่านี้จะเข้ามาพูดคุยกับท่านอ๋องมาคารวะท่านอ๋อง ได้เหนื่อยตายกันพอดี

"ไม่เป็นไร"

อ๋องเจวี้ยนกลับไม่ใส่ใจ

เขาทำตัวเงียบๆ มาหลายปี ตอนนี้ในเมื่อกลับมาเมืองหลวงแล้ว ก็ต้องเผยหน้าตนเองออกมาให้คนอื่นรู้จักเขาบ้าง

ไม่เช่นนั้น ผู้หญิงบางคนจะอวดอ้างตัวตนฐานะพระชายาอ๋องเจวี้ยนออกมาขู่คนได้อย่างไร?

แล้วถ้าเขาไม่มีพลังสยบด้วยอาณุภาพนี้ ไม่แน่ว่าหญิงสาวคนนั้นอาจจะหัวเราะเยาะเขาว่าเป็นท่านอ๋องประสาอะไร ทำไมจึงไม่มีใครรู้จัก แล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

ชิงอีรู้สึกว่าท่านอ๋องของตนเองแปลกประหลาดไป

ก่อนหน้านี้เขาไม่ใช่ว่าชอบทำตัวเงียบๆ ปลีกวิเวกหรอกหรือ

"อ๋องเจวี้ยน!"

มีชายหนุ่มที่ท่วงท่าองอาจหลายคนเดินตรงเข้ามา

ชิงอีพอเห็นเข้าก็รู้สึกเกินคาด

"ท่านอ๋อง ทหารจากด่านเหนือ"

คนของด่านเหนือ

แต่ว่าภูมิหลังของทหารน้อยเหล่านี้ก็ไม่ธรรมดา ล้วนถูกทางบ้านทิ้งเอาไว้ในกองทหารทั้งสิ้น เริ่มฝึกยุทธ์การทหารตั้งแต่อายุยังน้อย ดูแล้วแตกต่างจากคุณชายทั่วไป หลังเอวก็ยืดตั้งตรงอยู่พอควร

พวกเขาเองก็สวมชุดคล่องตัว และมีบางคนสะพายกระบอกธนูถือคันธนูด้วย ดูแล้วน่าจะออกไปล่าสัตว์อย่างไรอย่างนั้น

ทหารน้อยเหล่านี้เดินมาอยู่เบื้องหน้าอ๋องเจวี้ยน ทยอยกันประสานมือคารวะ

ต้องรู้ไว้นะ ถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายอ่อนแอ ท่านอ๋องของพวกเขายังไม่รู้เลยว่าเก่งกาจขนาดไหน แล้วก็ยังไม่รู้ด้วยว่าจะยอดเยี่มเลิศล้ำในใต้หล้าเพียงใด ชื่อเสียงกระฉ่อนแคว้นเจาเป็นแน่

คนหนุ่มพวกนี้ไม่เลว สายตาดีอยู่

"เจ้าชื่ออะไรหรือ?"

"ข้าชื่อเจียงอวี้ ท่านพ่อของข้าคือโหวติ้งหย่วน" เจียงอวี้ตอบ

รัฐทายาทน้อยของโหวติ้งหย่วนหรือ?

อ๋องเจวี้ยใจสั่นกึก

ครั้งนั้นตอนที่เขาติดพิษในวัง ฮูหยินของโหวติ้งหย่วนก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่มาถึงในตำหนักแห่งนั้น

และเป็นฮูหยินโหวติ้งหย่วนกับฮูหยินอีกหลายคนที่เห็นว่าฟู่หลินซื่อยืนอยู่ข้างเตียงของเขา

เขาเดิมทีก็วางแผนว่าจะหาเวลาที่เหมาะสมไปพบฮูหยินโหวติ้งหย่วนเช่นกัน คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบรัฐทายาทเจียงที่นี่เสียก่อน

"อืม ไว้วันหลังให้โหวติ้งหย่วนกับเจ้ามาที่จวนอ๋องพูดคุยกันแล้วกัน" อ๋องเจวี้ยนเอ่ยขึ้น