อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 225

"ไม่ได้ ท่านอ๋องพวกข้าไม่ไปแน่"

ก่อนหน้านี้โรคก็กำเริบมาแล้ว นี่ยังนั่งรถม้าเร่งเดินทางมาเขาเมฆอรุณอีกตั้งวันหนึ่ง ท่านอ๋องจะต้องเหนื่อยมากแน่ๆ แล้วจะออกไปล่าสัตว์ได้อย่างไร?

"ไม่ได้จริงหรือ?" เจียงอวี้ผิดหวัง "แต่ว่าพวกเราสองวันนี้ได้ยินว่าในป่ามีเสียงร้องประหลาด ทุกคนล้วนเดากันว่าน่าจะเป็นสัตว์ป่าอะไรตัวหนึ่ง ถ้าล่าได้สัตว์พิเศษมา ยังสามารถส่งไปที่วังมอบให้องค์จักรพรรดิได้ด้วย"

พวกเขาเตรียมจะใช้สิ่งนี้มาแข่งขันแล้ว ไม่แข่งแล้วว่าใครล่าได้มากกว่า แต่จะดูว่าใครที่ล่าสัตว์ป่าเสียงประหลาดนั่นไดถือว่าชนะไปแทน

"เสียงร้องประหลาด?"

อ๋องเจวี้ยนเปิดประตูเดินออกมา

"ใช่แล้ว อ๋องเจวี้ยน มีคนพูดว่าอาจจะเป็นราชันกวางที่ร้อยปีจะพบเห็นสักครั้งหนึ่ง ได้ถ้ารับราชันกวางมา เลือดกวางเองก็เป็นสมบัติล้ำค่าแล้ว"

เจียงอวี้อันที่จริงก็อยากจะเห็นวิชายิงธนูของอ๋องเจวี้ยนเหมือนกัน

"เลือดราชันกวางหรือ?"

สีหน้าของชิงอีเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เลือดราชันกวาง ท่านอ๋องพวกเขาต้องการมันมาก!

เพราะว่าเลือดราชันกวางเป็นยาบำรุงชั้นยอด แล้วยังทำให้อบอุ่นได้ด้วย เหมาะกับท่านอ๋องของพวกเขามากที่สุดแล้ว!

ตอนนั้นพวกเขาไปยังพันธมิตรโอสถใต้หล้า แต่ว่าหลายปีมานี้ พันธมิตรโอสถใต้หล้าเองก็ยังหาเลือดราชันกวางไม่ได้

โชคดีขนาดนี้เลยหรือ เพื่อมาช่วยอันชิง ผลลัพธ์คกลับทำให้พวกเขามาเจอกับราชันกวางที่นี่หรือ?

"ถูกต้อง เป็นเช่นนั้น มีคนเขียนจดหมายกลับไปสอบถามหมอที่โรงหมอเมตตาหลายคนแล้ว ถามพวกเขาว่าราชันกวางมีเสียงร้อยอย่างไร วันนี้ก็น่าจะได้จดหมายตอบกลับจากโรงหมอเมตตาแล้วเช่นกัน"

เจียงอวี้ร้อนรนขึ้นมา "ตอนนี้มีคนบางส่วนเข้าป่าไปแล้วด้วย ถ้าไปช้าก็เกรงว่าจะถูกแย่งไปเสียก่อนแล้ว"

อ๋องเจวี้ยนมองไปยังคันธนูที่พวกเขาแบกอยู่

"เจ้ายังมีธนูอีกไหม?"