เสี่ยวเถาหลังจากฟังคำพูดพวกเขาก็ตึงเครียดจนไม่ไหวแล้ว
"ท่านอ๋องทำไมจึงทำเช่นนี้?"
นางกังวลมาก ท่านอ๋องถ้าไปอยู่กับคุณหนูคนอื่น แล้วคุณหนูของบ้านนางจะทำอย่างไรกัน?
พวกเขาเพิ่งจะแต่งงานกันได้ไม่นานเอง
แม้ว่าท่านผู้เฒ่าจะอยากให้พวกเขาหย่ากัน แต่นางรู้สึกว่าอ๋องเจวี้ยนกับคุณหนูก็ดูเหมาะสมกันดี หลังจากนี้บางทีพวกเขาอาจจะพบว่าเรื่องในอดีตเป็นเรื่องเข้าใจผิด จากนั้นทั้งสองคนก็ไม่ใช่ว่าอยู่ด้วยกันอย่างสงบได้แล้วหรือ?
จะว่าไป อ๋องเจวี้ยนก็น่าจะไม่เห็นด้วยกับการหย่าอีก ด้วยตัวตนฐานะของเขา ถ้าคุณหนูกับเขาไปกันไม่ได้จริงๆ จะต้องถูกอ๋องเจวี้ยนไล่ออกไปแน่นอน!
หญิงสาวที่ถูกสามีไล่ออกมา หลังจากนี้จะน่าเวทนามาก คุณหนูจะอยู่ต่อไปอย่างไรกันล่ะ!
เสี่ยวเถาแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว
ประตูมีเสียงเอี๊ยดเปิดขึ้น ฟู่จาวหนิงเดินออกมา มองที่นาง และมองที่ซุนกุ้ย
ซุนกุ้ยรีบเข้ามาขอโทษขอโพย
"พระชายาอ๋องเจวี้ยนโปรดระงับความโกรธด้วย ข้าน้อยพลั้งปากไปแล้ว!"
เขาทำไมถึงได้หน้ามึนมาพูดเรื่องอ๋องเจวี้ยนกับคุณหนูที่นี่กันนะ จะต้องเป็นเพราะพระชายาดูแล้วแสนดีเกินไปแน่นๆ ทำให้เขารู้สึกว่าสามารถพูดเรื่อยเปื่อยได้
"คุณหนู"
เสี่ยวเถารีบเดินออกมาอยู่ข้างกายฟู่จาวหนิง ปากสั่นระริก ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาดีไปครู่หนึ่ง
เฉินซานเองก็พูดไม่ออก
พวกเขาล้วนกังวลว่าฟู่จาวหนิงจะได้ยินเรื่องเมื่อครู่ นางจะถูกกระตุ้นเอาไหมนะ?
"ไม่ใช่กำลังพูดเรื่องที่อ๋อนเจวี้ยนกำลังอี๋อ๋ออยู่กับคุณหนูสาวสวยคนหนึ่งอยู่หรือ?"
ฟู๋จาวหนิงกลับพูดออกมาเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
นางยังรู้สึกว่าเรือนรับรองพินิศทิวเขาทางนี้ดูไม่เลวเลย ทั้งปราณีตและดูมีเสน่ห์ แล้วยังมองได้นานอีกด้วย ใครจะไปชอบความหรูหราอร่ามกัน?
"ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว ผู้เฒ่าของพวกท่านล่ะ? ข้าตรวจสอบยาออกมาแล้ว จะไปแจ้งกับเขาเสียหน่อย"
"จริงหรือ?"
ซุนกุ้ยลิงโลดขึ้นมา โยนเรื่องของอ๋องเจวี้ยนกับหลินหว่านซินทิ้งไปหลังสมองเรียบร้อย "ผู้เฒ่าของพวกเราอยู่ที่สวนหน้าทางนั้น วันนี้ด้านในมีแพะย่างด้วย พระชายาอ๋องเจวี้ยนไปสนุกกับทางนั้นหน่อยดีไหม?"
"แพะย่าง? เช่นนั้นก็ดีมากเลย ตอนนี้ข้าหิวไส้กิ่วแล้ว รีบนำทางเถิด"
ซุนกุ้ยนำทางพวกเขาไปสวนหน้าอย่างเบิกบาน
เสี่ยวเถายังกังวลหน่อยๆ ระหว่างทางยังถามเสียงแผ่วกับฟู่จาวหนิง "คุณหนู ท่านอ๋องรู้ไหมว่าท่านเองก็มาที่เขาเมฆอรุณ? เขาน่าจะมาหาท่านไหม? แต่เพราะเวลาที่จำกัดเลยยังตรวจสอบไม่พบว่าท่านอยู๋ที่นี่ ดังนั้นจึงไปที่เรือนรับรองตะวันออกก่อน"
ถ้าหากอ๋องเจวี้ยนมาที่นี่เพื่อคุณหนูของพวกเขาล่ะก็ เช่นนั้นคุณหนูก็ต้องรีบไปหาเขาแล้วล่ะ จะปล่อยให้แม่นางคนอื่นมาชิงตัวท่านอ๋องไปหรือไรกัน?
"นางถ้าหากจะมาหาข้าจริงล่ะก็ แน่นอนว่าต้องตรวจจนรู้แล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...
เออ รู้จักคนมากมาย แล้วยังไงต่อ...
คนรักเก่าของท่านอ๋องนี่น่ารังเกียจจริงๆ...