อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 2461

ควันสีน้ำเงินเทาปกคลุมตัวเจ้าแท่นบูชาชุดแดงทันที

สีของควันนี้ดูฉูดฉาดอยู่หน่อยๆ

พอเห็นสีของควันนี้ก็รู้สึกได้ว่ามีพิษโดยสัญชาตญาณ ปฏิกิริยาเขาก็รวดเร็ว กลั้นหายใจถอยหนีทันที คิดจะถอยออกจากหมอกควันกลุ่มนี้

แต่พอเขาถอย หมอกควันเหล่านั้นก็เหมือนจะตามตัวเขาไป เขายังถูกปกคลุมไว้อยู่ตลอด

หลังจากมีปฏิกิริยาขึ้นมา เจ้าแท่นบูชาชุดแดงจึงพบว่า ควันนั้นกระจายออกมาจากในแขนเสื้อของตนเองอยู่ตลอด

แขนเสื้อของเขาตอนนี้ราวกับเป็นเครื่องสร้างหมอกควัน

ที่แท้ระเบิดควันลวงตาชนิดนี้ของฟู่จาวหนิง พอติดเข้ากับสิ่งใดก็จะสร้างควันออกมาทันที และควันจะไม่หายไปจนกว่าผงเหล่านั้นจะสลายไปหมด

แต่เมื่อครู่ผงของระเบิดลูกนั้นติดอยู่บนแขนเสื้อเจ้าแท่นบูชาทั้งหมด มันจึงพวยพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของเขาอยู่ตลอด

เขาก็ไม่รู้ว่าเจ้าควันนี้มีพิษอยู่หรือไม่ ตามหลักการปกติ สิ่งของที่สร้างขึ้นมาอย่างพิเศษแล้วยังระเบิดได้แบบนี้ ถ้าไม่ใช้พิษมันก็ดูจะสิ้นเปลืองไปหน่อยไหม?

ดังนั้นเจ้าแท่นบูชาชุดแดงจึงรู้สึกว่า ควันนี้จะต้องมีพิษแน่นอน

เขาฉีกแขนเสื้อของตนเองทั้งหมดออกมาทันที

และตอนนี้เขากำลังทำเรื่องนี้จึงหลีกเลี่ยงการละเลยเรื่องอื่นไม่ได้ พวกของเสี่ยวเยว่ก็โจมตีเข้ามาอย่างรวดเร็วแล้ว

กระบี่สี่เล่มพุ่งเข้าหาเขาพร้อมกัน

ควันยังคงหนาอยู่ เจ้าแท่นบูชาชุดแดงเองก็มองไม่ชัด หลบเลี่ยงไปได้สามเล่ม แต่ก็ยังถูกกระบี่เล่มหนึ่งแทงเขาที่สะบักไหล่

เขาครางออกมาเบาๆ

พอโยนทิ้งแขนเสื้อที่ฉีกออกมา ในที่สุดเขาก็มองเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ตอนนี้เองจึงพบว่าควันเหล่านั้นไม่ได้มีพิษอยู่เลย

เช่นนั้นท่าทางทั้งหมดเมื่อครู่นี้ของเขา มันไม่ใช่ว่าน่าขำหรอกหรือ?

แล้วยังทำเขาถูกแทงอีกด้วย

เจ้าแท่นบูชาชุดแดงเดิมทีเป็นคนที่อารมณ์มั่นคงมาก หลังจากที่ตระหนักได้ว่าควันเหล่านี้ไม่มีพิษ กลับดูโกรธเคืองขึ้นมาแล้ว

เขารู้สึกว่าตนเองเหมือนถูกล้อเล่น

ฟู่จาวหนิงคนนี้ทำไมจึงทำแบบนี้ได้!