อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 2463

อ๋องเจวี้ยนเดิมทีไม่คิดจะไว้ชีวิตเพื่อซักถามอะไรเลย

คนบุกเข้ามาถึงในวังจักรพรรดิแล้ว แล้วยังตรงมาทางฟู่จาวหนิงอีก จะยอมให้เขามีชีวิตต่อได้อย่างไรกัน

เจ้าแท่นบูชาชุดแดงล้มลง ตอนที่เซียวหลันยวนดึงกระบี่ออกมาก็ยังจงใจบิดอีกครั้ง เพื่อให้เขาได้ตายสนิท ไม่เหลือลมหายใจอยู่อีกต่อไป

"ไปกับเจ้ารึ?" เซียวหลันยวนประชดประชัน

สู้ให้เจ้าทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ดีกว่า

เจ้าแท่นบูชาชุดแดงถลึงตามองเขา

อ๋องเจวี้ยนเซียวหลันยวน ถูกลัทธิเทพทำลายล้างของพวกเขาจับจ้องตั้งแต่ยังเล็ก แล้วยังวางยาพิษคิดจะสังหารตั้งแต่เด็กด้วย ใครจะคิดว่าเขาจะสามารถเติบโตมาได้

ไม่แค่แค่ต้านทานพิษเหมันต์จนมีชีวิตรอดมาได้ แต่ยังฝึกวิชายุทธ์จนลึกล้ำแบบนี้ ได่แต่งงานกับพระชายาแบบนี้

เขาปกป้องนางได้ นางเองก็ช่วยเขาได้

ตอนนี้พวกเขามาถึงตงฉิงแล้ว พำนักอยู่ในวังจักรพรรดิตงฉิง

ใครจะเข้าใจ ว่าในพริบตานั้น เจ้าแท่นบูชาชุดแดงรู้สึกได้ถึงโชคชะตาขึ้นมาทันที

จังหวะที่จะตาย เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกโชคชะตานี้แล้ว และรู้สึกว่าลัทธิเทพทำลายล้างไม่มีทางทำสำเร็จ เจ้าลัทธิไม่มีวันทำสำเร็จ

ตงฉิงเป็นของอ๋องเจวี้ยนกับฟู่จาวหนิง

ส่วนเขาที่ติดตามเจ้าลัทธิมาโดยตลอด พอมาถึงตอนนี้ ตายลงที่นี่ ก็ยังไม่รู้ว่าในช่วงชีวิตสั้นๆ นี้ทำอะไรไปกันแน่

เอาแต่ค้นคว้าพิษมาตลอด ทำร้ายคนมาตลอดอย่างนั้นหรือ?

เขารู้สึกสำนึกเสียใจขึ้นมา

"พอค้นตัวเขาแล้ว ก็ลากออกไป แล้วไปหาทางลับที่เขาเข้ามาด้วย จัดการปิดมันซะ" เซียวหลันยวนไม่แม้แต่จะมองเขาอีก

เจ้าแท่นบูชาชุดแดงกระทั่งชื่อตัวเองก็ยังไม่ได้พูดออกมา ก็ต้องจบชีวิตที่นี่เสียแล้ว

องครักษ์ค้นตัวเขา เจอยาพิษออกมาหลายชนิด และยังมีเครื่องประดับที่งดงามอีกหลายชิ้นด้วย มองออกเลยว่าเป็นของในวังจักรพรรดิตงฉิง

หลังจากส่งเข้ามา เซียวหลันยวนเหลือบมองผาดหนึ่ง

"ถือว่าของกลับคือสู่เจ้าของแล้วกัน ดูท่าคนของลัทธิเทพทำลายล้าง จะขโมยสมบัติไปไม่น้อยเลย"

สิ่งเหล่านั้นที่พวกเขาพบในวังใต้ดินยังไม่ใช่ทั้งหมด