อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 275

สีหน้าเจิ้งหยางเองก็ไม่ค่อยดีแล้ว

ดูท่าพวกเขาจะหาเรื่องยุ่งยากให้กับผู้อาวุโสที่บ้านเสียแล้ว

จ้าวหรูพอเห็นพวกเขาก็ไม่กล้าพูดแล้ว จู่ๆ ก็หยิ่งผยองขึ้นมา

"โหวอาวุโสน้อยคงต้องพูดกับองค์จักรพรรดิดีดีเสียแล้ว จริงด้วย ข้าเองก็ไม่ได้เจอท่านฮองเฮานานแล้วด้วย คงต้องเข้าวังไปพบท่านเสียหน่อย ไปคุยกับนางเสียบ้าง"

คนในลานล้วนรู้สึกกดดัน

คนเหล่านี้ล้วนอาศัยความโปรดปรานเบื้องหน้าองค์จักรพรรดิและฮองเฮา เออะไก็ยกองค์จักรพรรดิกับฮองเฮาออกมากดดันพวกเขา

แต่ว่าพวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้

"เอาล่ะ จ้าวหรู ไม่ต้องพูดไร้สาระกับพวกเขา"

คำพูดที่โหวอาวุโสน้อยอี้พูดกับจ้าวหรูเมื่อครู่อันที่จริงก็น่าสนใจ "เจ้าเพิ่งพูดอะไรออกมานะ? ฟู่จาวหนิง?"

ความสนใจของจ้าวหรูถูกดึงกลับมาแล้ว

"ถูกต้อง ฟู่จาวหนิง ฟู่จาวหนิงหญิงสารเลวที่ก่อนหน้านี้เอาแต่วิ่งไล่ตามรัฐทายาทเซียวคนนั้น นางทำให้พวกของพี่ชายข้าพบกับฝูงหมาป่า นางยังแอบขโมยหมาป่าของพี่ชายข้าไปตัวหนึ่ง!"

จ้าวหรูพูดพลาง สายตากำลังค้นหาในลาน คิดจะหาตัวฟู่จาวหนิง

มีคนไม่รู้จักฟู่จาวหนิง แต่คนที่มากกว่าล้วนรู้จัก

เพราะไม่ใช่แค่เรื่องที่ฟู่จาวหนิงวิ่งไล่รัฐทายาทเซียวก่อนหน้านี้เท่านั้น แต่เรื่องที่ฟู่จาวหนิงอาละวาดกับจ้าวหรูเมื่อสองวันก่อน ก็ยังเลื่องลือออกไป

ฟู่เป่าเจินกับฟู่เจียวเจียวเองก็อยู่ในกลุ่มคนด้วย

เดิมทีสถานการณ์นี้พวกนางเข้าไปคลุกอยู่ในวงของพวกจ้าวหรูไม่ได้เลย ทำได้เพียงมองอยู่ห่างๆ เท่านั้น ด้วยความอิจฉา

แต่ว่าพวกนางได้ยินชื่อฟุ่จาวหนิงจากปากของจ้าวหรู

ทั้งสองคนสบตากัน