อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 297

เฮ่อเหลียนเฟยเองก็ลุกขึ้นมาแล้ว เพียงแต่เขายังขยับตัวไม่ได้ นั่งอยู่ในห้องเรียกหาฟู่จาวหนิง

"พี่หญิง พวกเราวันนี้จะลงจากเขาไหม?"

"ใช่ พวกเราจะลงจากเขาแล้ว"

ฟู่จาวหนิงถอนหายใจ และไม่คิดจะหยุดอยู่ที่นี่ด้วย หลังจากบอกลากับผู้เฒ่าซุน กลุ่มคนก็เก็บสัมภาระออกจากเขาเมฆอรุณ

วันนี้คนลงจากเขาไม่น้อย ตลอดทางยังเจอกับรถม้าอีกหลายคัน

ดูท่าคนเหล่านี้ล้วนจะกลับไปเมืองหลวง และไม่รู้ว่าในเมืองหลวงจะมีเรื่องอึกทึกอะไรขึ้นมาอีก

อันชิงถูกส่งไปจวนตระกูลอัน

อันเหนียนออกมารับคนที่ประตูใหญ่ พอเห็นอันชิงถูกประคองตัวลงมา ดวงตาเขาก็ร้อนวูบวาบ รีบเดินเข้ามาประคองตัวนาง

"เสี่ยวชิง เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?"

อันชิงตุ้มต่อมอยู่บนรถม้ามาตลอดทาง

เพราะไม่มีคนบอกนางว่าเกิดอะไรขึ้น บอกแค่ว่าจะส่งนางกลับบ้าน บนรถม้าเองก็มีนางเพียงคนเดียว ตอนนี้พอเห็นพี่ชาย นางจึงวางใจลงมา

"ข้าไม่เป็นไร ท่านพี่ เซียวหลันยวนคือใครกัน?"

อันชิงถามออกไป อันที่จริงในเมืองหลวงคนที่นามสกุลเซียวก็คือคนในราชวงศ์ แต่ว่านางไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลยน ดังนั้นนางจึงอยากรู้คำตอบนี้

ตอนนี้พอเห็นพี่ชาย นางจึงถามขึ้นมาทันที

อันเหนียนตกตะลึง จากนั้นก็รีบแก้ให้ถูกต้อง

"เจ้าทำไมจึงเรียกชื่ออ๋องเจวี้ยนออกมาตรงๆ กัน?"

"อ่องเจวี้ยน?"

อันชิงงงงัน "คนนั้นหรือ อ๋องเจวี้ยนที่ไปเรียนกับท่านพี่ตั้งแต่เด็กด้วยกันนั่นน่ะหรือ?"

"ถูกต้อง"

อันชิงปิดปาก

"ท่านพี่ อ๋องเจวี้ยนช่วยข้าไว้"

ฟู่จาวหนิงเองก็กลับมาจวนตระกูลฟู่แล้ว

"ท่านปู่ ท่านทำไมจึงออกมากัน?"

ฟู่จาวหนิงพอเห็นเขา ก็รีบร้อนเข้าไปประคอง

ท่านผู้เฒ่าฟู่รีบเข้าไปกุมมือนาง "จาวหนิง นั่น นั่นคือใครกัน?"

ฟุ่จาวหนิงมองตามสายตาออกไป "เขาหรือ เขาชื่อเสี่ยวเฟย ข้าไปเจอเขาบนเขาเมฆอรุณ เขาเจ็บที่ขา ข้าจึงช่วยเขารักษาขาให้เขา"

"เสี่ยวเฟย"

"ท่านปู่" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว "เจ้านามสกุลเฮ่อเหลียน เขาเป็นคนจากเผ่าเฮ่อเหลียน พวกเราให้เขาอยู่ในบ้านชั่วคราวจะมีปัญหาไหม?"

นางไม่ปิดบังผู้เฒ่าฟู่ ถ้าแค่ผู้เฒ่าฟู่บอกว่าไม่ให้เฮ่อเหลียนเฟยอยู่ นางก็จะพาเขาออกไป เพื่อไม่ให้เรื่องนี้กระตุ้นท่านปู่

คิดไม่ถึงว่าผู้เฒ่าฟู่กลับเอ่ยขึ้นอย่างรีบร้อน "ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัวเลย จาวหนิง พวกเราไม่ต้องกลัว!"

"ท่านปู่?"

"เด็กคนนั้นไม่ใช่ว่าบาดเจ็บที่ขาหรือ? รีบให้เขาออกไปแล้วจะรักษาอาการเขาอย่างไร" ผู้เฒ่าฟู่รีบร้อนเอ่ยขึ้นมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส