อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 309

เรื่องนี้ เป็นไปได้มากว่าเบื้องหลังองค์จักรพรรดิอาจจะสมรู้ร่วมคิดอยู่

องค์จักรพรรดิ หลายปีมานี้ความลำเอียงดื้อรั้นขององค์จักรพรรดิหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงไม่ชอบ ขุนนางที่ไม่ค่อยจะเชื่อฟังเขาอย่างอันเหนียนอยู่แล้ว

น้ำตาอันชิงพรั่งพรูออกมา

"พระชายา" อันเหนียนมองไปทางฟู่จาวหนิง "ถึงตอนนั้นก็ยังต้องให้พระชายาออกหน้า เพื่อยืนยันเรื่องการถอนพิษใจละเมอ"

ฟู่จาวหนิงพยักหน้า

"ได้"

ยืนยันความบริสุทธิ์ให้แก่สาวน้อยตัวเล็กอย่างอันชิง นางยินดีทำอยู่แล้ว

ให้เจ้าขยะกำเริบอย่างอี้ไห่ประสบความสำเร็จ นางเองก็ทนดูไม่ได้เหมือนกัน

ดูเอาเถอะ นางดีกับคนนอกเสียเหลือเกิน เรื่องอะไรก็รับปากเขาไปหมด

เซียวหลันยวนมองฟู่จาวหนิง เอ่ยขึ้นว่า "เจ้าคิดว่าพอเจ้าพูดคนอื่นก็จะเชื่อหรือ?"

พี่น้องตระกูลอันตกตะลึงไป

ฟู่จาวหนิงสายตาเหลี่ยมจัด เม้มฝีปากยิ้มขึ้นมา

"จะทำให้คนเชื่อไม่ง่ายหรือ? พวกท่านแค่ไปทำตามแผนของพวกท่านก็พอ ส่วนเรื่องที่พิสูจน์ว่าใจละเมอสามารถถอนพิษได้ ยกให้ข้ามา"

นางตบลงที่หน้าอกตัวเอง

พอเห็นท่าทางนี้ของนาง เซียวหลันยวนก็อดไอขึ้นมาไม่ได้

หลังจากพี่น้องตระกูลอันจากไป ฟู่จาวหนิงก็เตรียมจะกลับแล้ว

นางไม่อยากจะคุยกับเซียวหลันยวน

แต่เดินไปไม่เท่าไร เซียวหลันยวนก็ไออย่างรุนแรงขึ้นมา

"พระชายา ท่านรีบไปดูอาการท่อนอ๋องหน่อย" ชิงอีเองก็รีบวิ่งมารั้งนางไว้

เท้าของฟู่จาวหนิงก้าวไม่ออก ยืนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงทำได้แค่หมุนตัว ถลึงตามองเซียวหลันยวน