อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 310

เซียวหลันยวนมีหญิงในดวงใจหรือไม่ ฟู่จาวหนิงตอนนี้ไม่ได้อยากรู้

นางจับชีพจรให้เขา ความคิดก็เปลี่ยนไปที่อาการป่วยของเขา

"พิษนี้ของท่านต้องรีบขจัดออกให้ไวแล้ว"

"เลือดกวาง เจ้าทำเสร็จแล้วหรือ?"

เซ๊ยวหลันยวนดูอึดอัด "เจ้าลืมไปหรือเปล่าว่าข้ากำลังรอเจ้าสกัดยามาให้?"

ตอนนั้นที่ได้เลือดกวางมาก็ส่งไปให้นางจัดการ

เขายังคิดว่าหลังจากกลับเมืองหลวงนางจะรีบจำเลือดกวางมาให้เขาเสียอีก ผลลัพธ์คือรอมาหลายวันแล้วก็ยังไม่เห็นแม้เงาคน

ข่าวที่ได้รับมาจากตระกูลฟู่ คือเจ้าวันวันเอาแต่คอยรักษาอาการป่วยของท่านผู้เฒ่ากับหู่จือเฮ่อเหลียนเฟย

ผู้เฒ่าฟู่ยังว่าไปอย่าง ถึงอย่างไรก็เป็นปู่ของนาง นางจะเครียดและดูแลก็เรื่องปกติ แต่ว่าหู่จือล่ะ? เฮ่อเหลียนเฟยล่ะ?

คนหนึ่งก็คนใช้ อีกคนหนึ่งก็คนนอกที่เก็บกลับมาจากภูเขา ล้วนจัดอยู่หน้าเขาทั้งหมด！

เขารอมาหลายวันแล้ว ก็ยังไม่มีเลือดกวางส่งกลับมา！

"เลือดวางคงไม่ได้ถูกเจ้าวางไว้จนเน่าเสียแล้วหรอกใช่ไหม?" เซียวหลันยวนมองนาง

เห็นได้ชัดว่านางรู้สึกผิดขึ้นมาแล้ว！

ฟู่จาวหนิงรู้สึกผิดขึ้นมาเล็กๆ จริงๆ พอผ่านเรื่องของจ้าวหรูจ้าวเฉินมา นางจู่ๆ ก็รู้สึกว่าตนเองยังเตรียมตัวไม่เรียบร้อย ครั้งนี้ถือว่าตัวตนฐานะของเซียวหลันยวนคุ้มครองนางไว้ แต่ถ้าหลังจากนี้เซียวหลันยวนอยู่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับนางล่ะ นางจะต้องมีพลังในการปกป้องตนเอง

ดังนั้นหลายวันนี้นางจึงจมดิ่งอยู่กับการสกัดพิษ

และยังไปสั่งทำเข็มมาอีกบางส่วน สามารถนำมาช่วยคน และสามารถนำมาปกป้องตนเองได้ด้วย

ส่วนเลือดกวาง นางเองก็ลืมไปเหมือนกัน！

นี่ถือว่าทำงานผิดพลานเสียแล้ว ในฐานะคนเป็นหมอ

ดังนั้นฟู่จาวหนิงจึงพูดขึ้นว่า "อีกเดี๋ยวจะนำมาให้ท่าน ก่อนหน้านี้ข้าไม่ได้กังวลถึงจริงๆ"