อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 328

องค์จักรพรรดิเข้าไกล่เกลี่ย ชินอ๋องเซียวรู้สึกขุ่นเคือง

"อ๋องเจวี้ยนถึงแม้จะเป็นผู้อาวุโสของจิ่งเอ๋อร์ แต่ว่าเด็กก็แค่ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ไปชั่วขณะ พอถูกคนอื่นทำให้หัวเราะก็โมโหขึ้นมา และไม่จำเป็นต้องมาเลาะฟันเาออกซี่นึงเช่นนี้นี่"

ชินอ๋องเซียวมองเซียวหลันยวน

มันน่าโกรธไหม? เขาโตกว่าเซียวหลันยวนถึงยี่สิบกว่าปี แต่ก็ยังอยู่ในระดับเดียวกันกับเขา กระทั่งฐานะยังต่ำกว่าเซียวหลันยวนหน่อยๆ อีกด้วย

ตอนที่เซียวหลันยวนยังเล็กมากในสมัยก่อน ตอนที่อายุสามขวบ เขาก็ต้องนอบน้อมคารวะต่อเด็กตัวเล็กคนหนึ่งไปแล้ว

ตอนนี้เจ้าเด็กในตอนนั้นเติบโตมาแล้วยังแบกตัวตนฐานะอาวุโสมารังแกลูกชายเขาอีก

นี่มันน่าโมโหจริงๆ

"เด็ก?"

เซียวหลันยวนเหล่พิจารณาตัวเซียวเหยียนจิ่งเรียบๆ

"เขาเห็นโลกมากว่ายี่สิบปีแล้ว โตมาสูงกว่าเจ้าเสียอีก คนที่ทำให้สาวใช้ในห้องนอนมีลูกลับๆ ไปทั้งจวนเนี่ยนะ เรียกว่าเด็ก?"

ประโยคนี้ของเซียวหลันยวนพอออกไป คนทั้งหมดในลานก็ครึกโครมขึ้นมา

"อะไรนะ?"

"ข้าไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม? " รัฐทายาทเซียวบุกห้องในจวน? แล้วยังมีลูกด้วย?

ลูกขุนนางอย่างพวกเขา ล้วนปิดบังสายเลือดกันอย่างพิถีพิถัน ก่อนหน้าที่ภรรยาตัวจริงจะให้กำเนิด ภรรยาผู้น้อยหรือสาวใช้ในห้องนอนห้ามมีลูกเด็ดขาด ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆ ก็จะถูกคนอื่นเขานินทาเอา

หลังจากนี้พวกลูกลับๆ เหล่านั้นก็จะมีตำแหน่งกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแล้ว

รัฐทายาทเซียวก่อนหน้านี้ตอนที่ปฏิเสธฟู่จาวหนิงเหตุผลที่แก้ตัวบ่อยที่สุดคือ พอมีหน้าที่การงานแล้วค่อยแต่งงาน ยังไม่อยากจะหมกมุ่นกับเรื่องความรักใคร่ไวขนาดนี้ และไม่อยากจะเป็นพ่อคนตอนที่ยังไม่มีงานการด้วย

แน่นอน พอถูกฟู่จาวหนิงไล่ตามนานเข้า สิ่งที่เหลืออยู่ของเขาก็มีแค่ความเบื่อหน่ายกับเสียงก่นด่าดูถูก ไม่ได้เหมือนที่อธิบายไว้ตอนแรกเลย

แต่ว่าสองสามปีมานี้ ทั้งเมืองหลวงใครบ้างที่ไม่รู้ว่ารัฐทายาทเซียวเป็นพวกที่ตัวสะอาด ในจวนก็สะอาดสะอ้านเสียขนาดนั้น?

คนไม่น้อยล้วนมองรัฐทายาทเซียวเป็นตัวเลือกลูกเขยที่สมบูรณ์แบบ