อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 351

เฮ่อเหลียนเฟยคิดๆ จู่ๆ ก็ถามขึ้นมา "พี่หญิง แล้วท่านจะบอกอ๋องเจวี้ยนไหม?"

"บอกเขาทำไมกัน?"

"เขาไม่ใช่พี่เขยของข้าหรือ?" เฮ่อเหลียนเฟยเอ่ยขึ้น "บอกเขาไว้ก่อน บางทีหลังจากนี้หากเกิดเรื่องอะไรขึ้น พี่ขายยังสามารถคุ้มครองพี่หญิงได้นะ"

เขาเองก็รู้สึกว่าเรื่องนี้อย่าปิดบังอ๋องเจวี้ยนดีกว่า

ถึงอย่างไรจากที่เขาเห็น พี่เขยเองก็รักและคอยปกป้องพี่หญิงอยู่ หลังจากนี้ไม่แน่อาจจะช่วยนางปิดบังให้ด้วยก็ได้

"ไร้สาระ"

ฟู่จาวหนิงไม่ได้ตอบ ผู้เฒ่าฟู่เองก็ส่ายหัวขึ้นมา "อ๋องเจวี้ยนไม่ใช่พี่เขยของเจ้าเสียหน่อย เจ้าอย่าไปเชื่อเขานะ"

เฮ่อเหลียนเฟยไม่เข้าใจ "ท่านปู่ เพระาอะไรกัน?"

"เจ้าไม่ต้องถามหรอก เรื่องนี้มันไม่ได้ หลังจากนี้พี่หญิงของเจ้าจะหาวิธีเพื่อหย่ากับเขาแล้ว" ผู้เฒ่าฟู่เอ่ยขึ้นอย่างตั้งใจ เขามองฟู่จาวหนิง "จาวหนิง เจ้าเองก็อย่าประมาทล่ะ เพราะว่าตัวตนแม่ของเจ้าลึกลับ ดังนั้นต่อให้เป็นข้าก็ยังไม่กล้ายืนยันว่าครั้งนั้นคนที่วางยาจะเกี่ยวข้องกับนางจริง"

ฟู่จาวหนิงงงงัน

"หรือก็คือ ขนาดข้าก็ยังไม่กล้าพูดว่าแม่ของเจ้าบริสุทธิ์" ผู้เฒ่าฟู่สีหน้าหม่น "ถ้าหากนางวางยาใส่อ๋องเจวี้ยนเพราะความลับเบื้องหลังตราหยกนั่นจริง ความจริงมันก็จะต้องเปิดเผยขึ้นสักวัน ถึงตอนนั้นพออ๋องเจวี้ยนรู้ แล้วเขาจะมาดีกับเจ้าได้อย่างไรกัน?"

เขากังวลว่าถ้าฟู่หลินซื่อไม่บริสุทธิ์จริงๆ ล่ะก็ อ๋องเจวี้ยนจะเกลียดนางหลังจากนี้ แล้วจะเอาอารมณ์โกรธมาลงที่ฟู่จาวหนิง ถึงอย่างไรฟู๋จาวหนิงก็เป็นลูกสาวของฟู่หลินซื่อ อ๋องเจวี้ยนจะมาดีกับลูกสาวของศัตรูคู่แค้นได้อย่างไรกัน?

เขากลัวว่าถ้าฟู่จาวหนิงไม่ทันระวัง แล้วางจิตใจไปไว้บนตัวเขา ถึงตอนนั้นจะเข้าก็ยากจะออกก็ลำบาก แล้วจะมาต้องเสียอกเสียใจเอา

"ท่านปู่"

ฟู่จาวหนิงคอแห้งผากขึ้นมาทันที จิตใจดำดิ่ง

เฮ่อเหลียนเฟยมองผู้เฒ่าฟู่ จากนั้นก็มองนาง จิตใจดำดิ่งตามลงมาด้วย

พี่เขย ที่แท้ก็ไม่สามารถกลายเป็นพี่เขยที่พึ่งพาได้จริงหรือ?

"ส่วนเรื่องเสี่ยวเฟย"