อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 409

"คุณหนู ท่านอย่าไปเชียว" เสี่ยวเถาเอ่ยเตือนนางอย่างกังวล

"ข้าขอดูก่อน"

ผลลัพธ์ผ่านไปไม่นานนัก ฟู่จาวหนิงก็รู้ว่าอีกฝ่ายทำไมจึงมั่นใจว่าตนเองจะไปยังหอจันทร์หยาด เพราะว่า มีคนส่งจดหมายเข้ามาอีก บอกว่าหลินอันห่าวไปตกอกตกใจอะไรอยู่ที่นั่น เอาแต่ร้องห่มร้องไห้

หลินอันห่าวเป็นลูกสาวของพี่สะใภ้รองฟู่หลินซื่อ หรือก็คือน้าสะใภ้รองของฟู่จาวหนิง

ก่อนหน้าพิธีเดิมพันโอสถครั้งที่แล้วมีหมอสกุลเฉียนคิดจะให้นางเป็นคนไข้ตัวอย่างจึงยิงเข็มพิษใส่นาง ฟู่จาวหนิงรักษาอาการให้นางแล้ว

น้าสะใภ้รองเซี่ยซื่อเป็นเพียงคนเดียวในตระกูลหลินที่เคยช่วยเหลือผู้เฒ่าฟู่กับฟู่จาวหนิงเอาไว้ ตอนนี้พูดได้ว่าเป็นญาติที่ควรค่าแก่การไปเยี่ยมที่เหลืออยู่ของบ้านพวกนางแล้ว

ฟู่จาวหนิงคิดถึงสภาพหวาดผวาของหลินอันห่าว ไฟโกรธก็แทบจะปะทุเผาไหม้ขึ้นมาเหนือหัวทันที

หลินอันห่าวเป็นเด็กที่มีปัญหาในสมอง อายุสิบสองสิบสามปี ตอนนี้สติปัญญาก็น่าจะแค่สี่ห้าขวบ ยิ่งไปกว่านั้นปฏิกิริยาเองก็ยังใสซื่ออย่างมาก ตอนนี้ทำไมจึงไปยังหอจันทร์หยาดเพียงคนเดียวล่ะ?

ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังเพื่อจะล่อลวงนางไปหอจันทร์หยาดแล้วใช้หลินอันห่าวมาเป็นเครื่องมือ เช่นนี้ก็จิตใจโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!

ถ้าหากหลินอันห่าวครั้งนี้เกิดอะไรขึ้น นางคงได้สังหารคนอย่างอดไม่อยู่เป็นแน่!

เสี่ยวเถามองฟู่จาวหนิงก็กังวลมาก ฟู่จาวหนิงใบหน้าเย็นชาสายตาเย็นเยียบเช่นนี้ทำเอาคนหวาดผวาเลยทีเดียว

"ข้าจะไปบอกท่านปู่หน่อย"

ฟู่จาวหนิงคิดขึ้นมาได้ว่าตอนเองก่อนหน้านี้รับปากท่านปู่ไว้ ว่าจะไม่เหยียบไปที่หอจันทร์หยาดอีก กลัวว่าถ้าตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น เดี๋ยวจะกลายเป็นหันมาแทงผู้เฒ่าฟู่อีก สู้นางบอกเองเลยดีกว่า

ตอนนี้ผู้เฒ่าฟู่เองก็น่าจะวางใจได้หน่อยหนึ่งแล้ว

"อะไรนะ เจ้าจะไปที่หอจันทร์หยาดอีกครั้งหรือ?" ผู้เฒ่าฟู่พอได้ยินคำพูดนางก็ตื่นเต้นขึ้นมาจริงๆ

"ท่านปู่ ท่านอย่างเพิ่งตื่นเต้น ข้าจะพาสืออีไปด้วย สืออีท่านเองก็รู้จัก วิทยายุทธ์ไม่เลวเลย ยิ่งไปกว่านั้นข้าตอนนี้ก็มีป้ายหมอสีม่วงด้วย แล้วยังมีตัวตนพระชายาอ๋องเจวี้ยนอีก จะไม่เกิดเรื่องโดนคนอื่นสาดเสียเทเสียใส่อย่างก่อนหน้านี้แล้ว"

"เพียงแต่ถ้าลือข่าวแย่ออกไปจริงๆ เจ้าจะไม่เสียใจหรือ?" ผู้เฒ่าฟู่มองนางอย่างกังวล

ครั้งที่แล้วนางหลังจากที่นางได้ยินคนพูดกันภายนอกนั่นนางเองก็เสียใจมากอยู่นะ

"ไม่หรอก ปากก็เกิดขึ้นบนตัวคนอื่น ตอนนี้คนอื่นจะพูดอะไรก็ทำร้ายข้าไม่ได้หรอก" ฟู่จาวหนิงไม่กลัวว่าคนอื่นจะพูดอะไรแล้ว

"พี่หญิง ถ้าใครมาพูดไม่ดีกับท่าน ข้าจะจำเอาไว้ รอขาข้าหายดีก่อนข้าจะไปตีถึงหน้าบ้านพวกเขาเลย!" เฮ่อเหลียนเฟยที่อยู่ข้างๆ ก็โบกหมัดไปมา

"เอาล่ะเอาล่ะ สภาพเจ้าแบบนี้ยังคิดจะไปหาถึงหน้าบ้านอีกหรือ"

ฟู่จาวหนิงมีแค้นต้องชำระทันที จะรอจนเขารักษาตัวเสร็จได้อย่างไรกัน?

พอกล่อมผู้เฒ่าฟู่แล้ว นางก็พาสืออี ให้เฉินซานขับรถ และพาเสี่ยวเถาไปด้วย รีบตรงไปยังหอจันทร์หยาด

ส่วนต่อมาไม่นานนักเซียวหลันยวนก็ได้ข่าวนี้