อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 437

ถึงแม้ผู้เฒ่าฟู่จะพูดว่าตราหยกนั่นเกี่ยวข้องับฟู่หลินซื่อ แต่พวกกเขาไม่ใช่ว่ายังไม่ได้ยืนยันหรอกหรือ?

ฟู่จาวหนิงคิดๆ จากนั้นจึงบอกกับเขาว่า "จะว่าไป อ๋องเจวี้ยนวันนั้นเห็นคนคนหนึ่ง บนเสื้อผ้าเขามีรูปที่อยู่บนตราหยกด้วย พวกเรากำลังจะไปพบเขา เจ้าจะไปด้วยกันไหม?"

ผู้เฒ่าฟู่ตึงเครียดขึ้นมาหน่อยๆ "มีรูปที่เหมือนกับบนตราหยกหรือ? แล้วนั่นจะใช่แม่ของเจ้าไหม?"

"ท่านปู่ เป็นชายอายุราวสี่สิบปีคนหนึ่งน่ะ"

สี่สิบปี? "พ่อของเจ้าก็อายุยังไม่ถึงสี่สิบเลย เขาเป็นพ่อเจ้าตอนอายุสิบแปด"

"เขาสกุลเสิ่น ไม่ใช่สกุลฟู่ ท่านปู่ ท่านไม่ต้องร้อนใจ ถึงตอนนั้นข้าจะดูเอง อย่างน้อยก็น่าจะมีเบาะแสบ้าง"

ผู้เฒ่าฟู่ส่ายศีรษะยิ้มๆ "จาวหนิง ข้ารู้ว่าอันที่จริงเจ้าไม่ได้อยากจะเจอพ่อกับแม่นักหรอก แต่ว่า เจ้าเชื่อปู่ พวกเขาไม่ใช่คนที่จะใจดำไร้ความรับผิดชอบขนาดนั้น ตอนนั้นพวกกเขาจะต้องไม่ได้จงใจทิ้งเจ้าไว้แน่ จะต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างทำให้พวกเขาต้องออกไป"

"เรื่องนี้ถึงเวลาพอได้เจอแล้วค่อยว่ากันเถิด"

ฟู่จาวหนิงไม่อยากจะเอาแต่คุยหัวข้อนี้ นางมองไปทางเฮ่อเหลียนเฟย

เฮ่อเหลียนเฟยเองก็ตื่นเต้น เขาอยากจะไป แต่พอมองขาตนเอง คิดคิดแล้วก็ส่ายหัว

"พี่หญิง ข้าเชื่อท่าน ท่านไปพบเสียก่อนเถิด ถ้าหากเขาเกี่ยวข้องกับข้าจริง ถึงตอนนั้นข้าค่อยไปหาเขา"

ไม่เช่นนั้นหากเขาไปเช่นนี้จะทำให้พี่หญิงต้องลำบาก

ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนอย่างไรอีกด้วย ถ้าหากพี่หญิงพาเขาที่บาดเจ็บไป เกิดคนอื่นเขารังเกียจไม่ยอมพบด้วยจะทำอย่างไร?

"เช่นนั้นก็ได้ ข้าจะไปดูก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น กลับมาแล้วค่อยบอกกับเจ้า"

ในเมื่อตราหยกนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับฟู่หลิ่นซื่อ ตัวตนฐานะฟู่หลินซื่อลึกลับ เช่นนั้นก็เท่ากับว่าเสิ่นเสวียนเองก็อาจจะเกี่ยวข้องกับนางอยู่บ้างไม่มากก็น้อย

"จาวหนิง เจ้าจะไปกับอ๋องเจวี้ยนหรือ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน